Bij de politierechter: ’s Nachts na tweeën

De potige Marokkaan Soufian (23) draagt een dun zwart snorretje op zijn bovenlip, een krullend matje in zijn nek en een lid van de parketpolitie aan elke arm. Sinds zijn laatste cafébezoek is hij niet meer thuis geweest. In het huis van bewaring wacht hij al twee maanden op deze dag. Nu het zover is, lijkt hij er toch weinig zin in te hebben. Zodra hij zit, slaat hij zijn armen demonstratief over elkaar en kijkt hij naar de politierechter alsof hij iets heel smerigs ziet. Alsof er iets op zijn bord ligt waarvan hij walgt en waarvan alleen het zicht al hem misselijk maakt.

@backlink(154837)

“Ikhebdatnietgedaantoch?” zegt hij zonder hoorbare spaties. 

“Dat weet ik nog niet,” zegt de rechter. “Ik was er niet bij.” 

“Maarikzeghettoch?”

“Ja, maar ik bepaal dat liever zelf, meneer.” 

“Tsss,” sist Soufian. 

“Uw houding staat mij niet aan, meneer. Dat zeg ik u alvast. En u hoeft mij niet te zeggen hoe ik mijn zaken moet afhandelen. Duidelijk?” 

Soufian haalt kort zijn schouders op. 

Glasgerinkel

Om 5.08 uur ’s nachts komt er bij de politie een melding binnen van een inbraak aan de Amsterdamse Potgieterstraat. Het is zaterdagnacht. Een omwonende is wakker geworden van het geluid. Vanuit haar raam ziet ze een man met zijn schouder hard tegen de deur van café Potgieter beuken. Ze hoort glas rinkelen en een alarm afgaan. Dan, terwijl ze de politie belt, loopt de man weg. Even verdwijnt hij uit beeld, maar dan komt hij weer terug en stapt de kroeg binnen. Wanneer hij naar buiten komt, heeft hij iets onder zijn arm. Iets groots en rechthoekigs. In het donker kan de vrouw niet goed zien wat het is. Rennend gaat de man ervandoor met wat later een lege kassalade blijkt te zijn.

@backlink(154825)

Die man moet Soufian zijn. Volgens het OM kan dat niet anders. Om 5.16 uur, dus acht minuten nadat in café Potgieter het alarm afgaat, wordt hij in de buurt aangehouden. Hij heeft verwondingen aan zijn hand waaruit bloed komt. Hetzelfde bloed, zo blijkt later uit een dna-test, als het bloed dat op de gesloopte kassa van het café zit. Bovendien voldoet hij precies aan het signalement dat de getuige van de dader gaf. Kat in het bakkie. Maar Soufian ziet nog een uitweg. Hij beweert nu dat hij inderdaad de kassalade heeft meegenomen, maar zich niet schuldig heeft gemaakt aan inbraak. De ruit van het café was volgens hem al ingeslagen of -gegooid toen hij arriveerde.

De man was volgens de ooggetuige toch kort uit beeld verdwenen nadat het alarm afging? Hoe zeker weet ze dan dat de man die daarna in beeld verscheen nog steeds dezelfde man was? “Ikwasdatniettoch?” probeert hij. Maar volgens de rechter was hij het wel. Hij moet de geëiste 500 euro schadevergoeding betalen en krijgt daarnaast een celstraf opgelegd van twee maanden met aftrek van de tijd die hij in voorarrest heeft gezeten. Soufian fronst. “Tweemaanden?” vraagt hij. Zijn advocaat knikt. Twee maanden. Dan verschijnt er iets van een glimlach op zijn gezicht. Vanmiddag kan hij eindelijk naar huis.

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Lees 'm in ons magazine op Blendle of bestel een papieren versie.