Bobbi Eden: Uit volle borst

Mensen die mij een klein beetje kennen, weten dat ik altijd wel in ben voor een geintje. Dus toen ik een paar weken geleden werd gebeld door Bas, die al mijn boekingen in het land verzorgt, met de vraag of ik bij een optreden van Ronnie Ruysdael als special guest zou willen fungeren door hem bij een van zijn nummers te assisteren op het podium tijdens de Nijmeegse Vierdaagsefeesten, zei ik meteen ja. Leek me leuk! Ronnie zit al vijfentwintig jaar in het vak en de meeste mensen zullen hem kennen als frontman van het markante trio De Sjonnies, dat in 1995 een vette hit scoorde met Dans Je De Hele Nacht Met Mij. Sinds 2008 tourt Ronnie solo door het land en is door zijn Nijmeegse roots een vaste waarde op de Vierdaagsefeesten waar hij jaarlijks als een ware held wordt onthaald. Nou was ik in de veronderstelling dat het hier ging om een kleine act waarbij ik een paar zinnen zou zeggen op het podium. Prima, zolang ik maar niet hoef te zingen, want dat is niet m’n sterkste punt. Had ik ook nog gezegd tegen mijn man Mark, die weer het contact houdt met Bas, mijn boeker. Maar in werkelijkheid had Bas al tegen Mark gezegd dat er toch wel degelijk wat gezongen moest worden. Dat was Mark ‘vergeten’ me te vertellen. Bij aankomst in Nijmegen werd onze auto pal achter het podium geparkeerd, het podium aan het Faberplein in Nijmegen, dat met zo’n zesduizend man bomvol was. Eenmaal in de kleedkamer aangekomen, werd ik voorgesteld aan Ronnie, die met mij het hele scenario door zou nemen zodat alles duidelijk was voor me. Appeltje, eitje. Tot hij zei: ’En dan zing jij deze zinnen...’ In mijn ooghoeken zag ik Bas en Mark wegtrekken van het lachen. Ik wist gelijk dat ik er weer eens was ingeluisd. Om niet in een hele kleedkamer vol met mensen getuige te laten zijn van mijn angstzweet, stuurde ik Mark een app waarin ik ‘m vertelde dat ik ‘m dit nooit zou vergeven. Tijd om na te denken was er niet, want tien minuten later stond ik op het podium. Terwijl het bij mij in zeven kleuren door m’n broek stroomde, bracht Ronnie me tot rust. En stond ik even later op het podium te ‘zingen’. Terwijl het publiek uit z’n dak ging zag ik Mark achter het podium nog net niet over de grond rollen van het lachen. Na afloop lees ik op m’n social media dat ik ‘echt goed kan zingen’. Sommige mensen hebben echt geen verstand van muziek! Maar goed, het was een heerlijke avond. Bedankt Ronnie, ik vond het onvergetelijk!