Nooit meer snurken (DEEL 1)

Ik heb geen last van snurken, mijn vriendin wel. Zo gaat de mop geloof ik, maar erg grappig vindt Karin hem niet. Nachten lag ze wakker van mijn luidruchtige geknor voordat ze mij eindelijk vriendelijk maar dringend verzocht om op de bank in de woonkamer verder te pitten. Wanneer ik alcohol heb gedronken, produceer ik al slapend een volume waarvoor de arbodienst gehoorbescherming voorschrijft, maar ook zonder drank kan het resultaat indrukwekkend zijn. Tot overmaat van ramp wonen we klein. Ons appartement bestaat uit alleen een woon- en een slaapkamer, de luxe van een logeer- annex snurkkamer ontbreekt helaas. Soms deed Karin me ’s morgens na. Dan kreeg ik een koekje van eigen deeg. Dan gromde ze een oorverdovend “KGRRRRRRRRGGGG!!!” in mijn oor waardoor ik rechtovereind in mijn nest zat en een niet zo’n heel erg goedemorgen werd gewenst door haar vuurspuwende ogen. “Lekker geslapen?” vroeg ze cynisch. “KGRRRRRRRRGGGG!!!” Overdrijven was ook een vak, dacht ik.

Steeds vaker op de bank

Natuurlijk had ze er al vaker bij mij op aangedrongen om er eens iets aan te doen, aan dat gesnurk, maar elke keer was dat gesprek een stille dood gestorven. Niet in de laatste plaats door mijn toedoen. Het is niet iets waar ik trots op ben. Het is een drempel. In gedachten zag ik mijzelf al in het Kruidvat staan. Tegenover zo’n meisje van een jaar of 17 in een veel te rood T-shirt: “Heeft u misschien ook iets tegen snurken, mevrouw?”

Het laatste jaar werd ik steeds vaker op de bank wakker. Na een avond in de kroeg ging ik er zelfs maar gelijk liggen, dat scheelde weer een nachtelijke verhuizing. Het was niet wat ik mij had voorgesteld toen ik bij Karin introk. En voor haar ook niet. Voor haar was de emmer al veel langer geleden overgelopen, voor mij kwam de druppel toen ik op een ochtend alleen wakker werd in bed. En als ik alleen in bed lag dan kon het niet anders of Karin… Voorzichtig duwde ik de deur van de woonkamer open. Daar lag ze, op de bank. Mijn zwangere vriendin. Gevlucht voor mijn ‘ronkende motorboot’ waarmee mijn snurken ook al vergeleken is. Het gesprek was kort en pijnlijk.

 

“Sorry Kaar,” zei ik half verscholen achter de deur. “Ik kreeg je niet wakker,” zei ze slaperig. “Sorry,” zei ik weer. “Het geeft niet,” zei ze.

Ik geloof niet dat ik mij ooit dieper heb geschaamd. Het gaf wél. Hier waren geen excuses voor. Later die dag installeerde ik SnoreLab op mijn telefoon. Om een probleem op te lossen moet je het eerst kennen en SnoreLab ging mij daarbij helpen. Met de app kon ik mijn gesnurk opnemen, afspelen, analyseren en daarna hopelijk oplossen.

Mijn eerste ‘snurkscore’, zo heet het, was 85. Dat zei me weinig. Volgens SnoreLab is dat ‘luid’, maar ook dat zei me niets. Pas toen ik op play drukte, werd het me duidelijk. Daar kwam de motorboot. Een score van 85 betekent herrie. Een nacht later was het nog veel gekker. Na een avond goed doorhalen in de kroeg tipte mijn snurkscore de 162 aan. Dat ging volgens de app zelfs richting ‘episch’! 

De geluidsopname die erbij hoorde was lachwekkend. Dat vond ik althans. Met misplaatste trots liet ik het geronk ’s morgens aan Karin horen. Die vond het een stuk minder grappig. Ik had op de bank geslapen, maar zelfs de betonnen muur tussen ons in had niet kunnen voorkomen dat ze mijn gesnurk had gehoord. Helaas kon ik het probleem niet geheel in de schoenen schuiven van koning alcohol. Zonder drank was het ook geen pretje. Na een week ronken berekende ik met de app mijn gemiddelde snurkscore: 91. Er moest iets gebeuren.

 

€ 12,95 (50 ml) ‘Sleepzz Anti-Snurk Keelspray is een makkelijk toe te passen keelspray met een melange van natuurlijke oliën en vitaminen. Veelal ligt de oorzaak van snurken in vibraties van de huid achter in de keel. Door voor het slapen gaan achter in de keel te sprayen wordt een laagje aangebracht dat helpt tegen deze vibraties.’ Voor de schuldbewuste snurker biedt  de gemiddelde drogisterij nauwelijks uitkomst. De meeste winkels geven je slechts één optie: keelspray. Voor het slapen gaan goed schudden en dan vier of vijf keer achter in de keel spuiten. Doe je dat trouw elke avond dan gaat het flesje ongeveer een dikke maand mee, wat het op de lange duur toch een vrij prijzige onderneming maakt. Het spul is volgens de bijsluiter uiterst gebruiksvriendelijk en voorzien van een frisse pepermuntsmaak, wat ook klopt, maar dat zijn bijzaken.  Ga ik er ook minder van snurken? Hooguit een beetje. In elk geval niet genoeg om Karin een heerlijke nachtrust te kunnen garanderen. En al helemaal niet wanneer ik een biertje op heb. Na een avondje darten in de kroeg noteer ik ondanks de keelspray zelfs een score van 138. Een score waarop ik hooguit bij het darten trots zou zijn, niet bij het snurken. Gemiddelde snurkscore: 88*   Snoreeze keelstrips € 6,95 (14 stuks) ‘De innovatieve keelstrips, die tegen het gehemelte worden geplaatst, smeren de keelweefsels. De vitaminen en oliën die vrijkomen verminderen het snurken, zodat u en uw partner voortaan van een goede nachtrust kunnen genieten.’ Met uitzondering van de keelspray ben ik voor al mijn andere mogelijke snurk-remedies aangewezen op internet. Daar is met een beetje googelen gelukkig veel meer te vinden dan in het winkelschap. ‘Strips die je keelweefsels smeren’ bijvoorbeeld. Een dag later valt het doosje op de mat. Veertien afzonderlijk verpakte strips. Ik moet gelijk aan EHBO denken en aan pleisters. Zo ruiken ze ook, medisch, alsof ik ziek ben. De blauwgroene strips moet ik met mijn vinger achter in mijn mond tegen het ‘weke deel’ van het gehemelte plakken. Dat is een gedoe. Soms moet ik kokhalzen, soms vouwen ze halverwege dubbel en ook als ik ze wel heelhuids op de goede plek krijg, is het een irritant gevoel.  Ik heb het ook weleens met brood. Dat wil ook nog weleens aan m’n gehemelte blijven plakken en dan weet ik niet hoe snel ik het weg moet krijgen met m’n tong of desnoods met mijn vingers.  Dat irritante gevoel dus.  Door de warmte in mijn mondholte moeten de strips uiteindelijk vanzelf oplossen, maar dat duurt wel even. Ze werken wel beter dan de spray. Ietsje. Gemiddelde snurkscore: 84   Airmax Classic € 14,95 (2 stuks) ‘Hét middel tegen snurken! De Airmax Classic dient in de neus geplaatst te worden. Hierdoor ontstaat een betere in- en uitstroom van lucht en dat merk je meteen! Hoe beter de luchtdoorstroming, hoe minder kans op snurken.’ Het staat er echt: in de neus. Erín. Argwanend bestudeer ik het rubberen oranje beugeltje. Past dat? En waarom zitten er twee in het doosje? Voor als ik er een kapot snurk? De gewenste maat was een gok. Hoe bepaal je de juiste maat van iets wat je in je neus gaat proppen? Hoe meet je je neusinhoud? Geen idee. Medium leek me prima. Op aanraden van de bijsluiter pak ik er een spiegeltje bij. Het ding moet helemaal de neus in, diep in beide neusgaten, zodat hij onderaan goed aansluit op het neusschot. Karin kan haar lachen niet meer inhouden. Ze giert het uit terwijl ik voor de spiegel sta en de rubberen clip mijn neus in dwing.  “Ja sorry hoor,” proest ze.  Het kriebelt. Ik moet niezen. Hatsjoe. En dan op zoek naar het beugeltje… Misschien krijg je er daarom twee. Pas na een keer of vier wrikken en wroeten zit het ding op z’n plek, al zit het natuurlijk voor geen meter. Dat is ‘een kwestie van wennen’, belooft de fabrikant, maar die belooft wel meer. De Airmax Classic duwt mijn neusvleugels naar buiten en lijkt op die manier inderdaad de luchtdoorstroming te verbeteren, maar dat wil helaas niet zeggen dat ik er minder van snurk. Samenvattend: veel gedoe, geen winst. Gemiddelde snurkscore: 91   SleepPro kinband € 17,95 ‘Ongeveer 80 procent van snurkers slaapt met de mond open. Het doel van de kinband  is om de mond gesloten te houden, waarmee vervolgens het ademhalen door de neus wordt bevorderd. De perfecte behandeling voor open mond-snurkers!’ Open mond-snurker of niet, er zijn  grenzen. Het zwarte ding dat uit de verpakking tevoorschijn komt doet denken aan sadisme. Aan martelen. Of nog erger. In het rijtje guillotine, elektrische stoel, kinband zou het nauwelijks uit de toon vallen. Het is een zwart elastieken band met een klittenbandsluiting. Het idee is simpel. De band spant onder rond mijn kin en boven rond mijn kruin, als een strik om een paasei, en zorgt er zo voor dat ik tijdens het slapen letterlijk mijn mond dichthoud.  Probleem is dat ik met de kinband rond mijn kop niet in slaap kom. Ook niet wanneer het licht uit is en Karin eindelijk is opgehouden met lachen. Ik neem mij serieus voor de kinband een kans te geven, ook al is het maar voor een paar nachten, maar elke keer smijt ik het ding na een dik uur kwaad in een hoek. Dit slaat nergens op. Als de open mond-snurker het nog niet deed, dan zorgt de kinband er wel voor dat hij zich volstrekt belachelijk voelt. Kortom: geen optie. Gemiddelde snurkscore: ?   SleepPro Standaard Mondstuk € 33,99 ‘Het SleepPro standaard mondstuk, ook wel bekend als mandibulair repositie-apparaat of MRA, heeft bewezen het snurken te stoppen. Het mondstuk zelf helpt uw luchtwegen te openen terwijl u slaapt, zodat de doorstroming van lucht door uw neus en mond gemakkelijker wordt. U zult beter slapen en uitgeruster wakker worden.’ Het klinkt als zwemmen met een betonblok op je rug; slapen met een mandibulair repositie-apparaat in je mond. Toch is het een beproefd anti-snurkmiddel dat al tientallen jaren wordt voorgeschreven en aangemeten door professionals. Relatief nieuw is de doe-het-zelf-MRA die je gewoon op internet bestelt. Het blauwe ding doet me denken aan de gebitsbeschermers die boksers dragen, met dat verschil dat een MRA het doel heeft om je onderkaak (mandibula in het Latijn) naar voren te drukken zodat de bovenste luchtwegen worden verruimd en het snurken vermindert of zelfs helemaal stopt.  Op hoop van zegen. Ik moet de kunststof beugel eerst een paar minuten in kokend water houden, daarna moet ik hem in mijn mond steken, uitkijken dat ik de bek niet verbrand, erin bijten, m’n onderkaak naar voren drukken en de beugel dan weer afkoelen in koud water. Het is een hele mond vol Ω welterusten zeggen is compleet onmogelijk Ω maar ademen is dankzij de twee luchtgaten in de beugel gelukkig geen probleem. Zit het lekker? Nee, natuurlijk niet maar het is te doen. En het werkt. Zelfs na een avond in de kroeg komt mijn snurkscore niet boven de 50. Hieperdepiep… MRA! Maar dat is helaas iets te vroeg gejuicht. Na amper een week verliest het ding zijn stijfheid en pasvorm en daarmee ook zijn werking. Bovendien heb ik sterk het idee dat ik met het SleepPro Standaard Mondstuk enkele van mijn tanden heb losgewrikt. Dat is het mij nou ook weer niet waard.  Gemiddelde snurkscore: 71 (40 na de eerste week)   Volatile

Snurk Olie € 6,50 (5 ml) Het minuscule flesje dat ik in mijn brievenbus vind, is een groot mysterie. De lettertjes op het ieniemienie etiketje zijn nauwelijks leesbaar. ‘Elk contact met de huid vermijden,’ kan ik nog net ontcijferen, maar wat ik er dan wel mee moet doen is een raadsel. Op internet vind ik ook geen gebruiksaanwijzing. Er staat alleen dat het hier aromatherapie betreft. Ik besluit de producent te bellen. Wat moet ik hiermee? “Op een zakdoekje druppelen en in de kussensloop leggen,” adviseert het meisje dat ik bij de firma Volatile aan de lijn krijg. “Of gewoon achter je oren druppelen of zo.” Dat is vreemd. Op het etiket staat dat ik dat nou juist niet moet doen. “Ja, dat moet er volgens de EU-regels opstaan,” legt het meisje uit, “maar dat kan volgens mij echt geen kwaad hoor.” Het wordt dus een zakdoekje tussen kussen en kussensloop, maar dan wel een oude kussensloop want Karin wil ons beddengoed er niet voor op het spel zetten. Ik gebruik een druppel of vier per nacht maar de geur in onze slaapkamer doet al snel vermoeden dat iemand per ongeluk een emmer heeft omgegooid. De lucht is niet onaangenaam, pepermuntachtig, maar wel sterk en penetrant. Ik krijg het niet uit mijn neus. Wat ik de volgende dag ook onder mijn neus houd, ik ruik alleen nog snurkolie. En helpen ho maar. Gemiddelde snurkscore: 93   De KNO-arts: ‘Die middelen zijn enorme flauwekul!’   Prof. dr. Nico de Vries is een specialist op het gebied van snurken en slaapapneu. Hij is als KNO-arts werkzaam in het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam en in die hoedanigheid ook betrokken bij het Slaap- en Apneucentrum aldaar. Hij is op z’n zachtst gezegd geen fan van de meeste anti-snurkmiddelen.   Kende u de producten die ik heb getest? “Ik ken ze allemaal, maar er zit er niet eentje tussen die ik aanraad.”   Ik heb de verkeerde getest? “Nee hoor, je had nog wel honderd andere middelen kunnen proberen, maar dan nog waren je conclusies dezelfde, vrees ik. Hoe anders en nieuw en revolutionair ze allemaal ook beweren te zijn, wat deze middelen  vooral met elkaar gemeen hebben is dat ze niet werken. Het meeste is pure commercie. Snurken is zo’n veelvoorkomend probleem, daar valt voor producenten natuurlijk geld aan te verdienen.”   Het is oplichterij? “Zo’n keelstrip of spray, of die snurkolie bijvoorbeeld, dat is echt enorme flauwekul. Daar gaat niemand minder van snurken. Dat helpt niets.”   En zo’n neusbeugel? “Daar is in het verleden heel veel onderzoek naar gedaan, twintig, dertig jaar geleden al, maar daar is de wetenschap allang van teruggekomen. Mensen krijgen inderdaad meer lucht met zo’n beugel in hun neus, maar bijna niemand gaat er minder van snurken. Dat  verband is er gewoon niet. Slechts bij een enkeling wil het weleens helpen. Net als zo’n kinband, kan een enkele keer helpen, maar meestal niet. Er bestaat geen universele oplossing voor snurken. Elke oplossing is per definitie maatwerk, en dat bestel je niet even op internet. Het beste advies dat ik snurkers kan geven is: ga naar een specialist voor een slaaponderzoek. Alleen een specialist kan de precieze oorzaak van het snurken vaststellen. Dat is het begin van de oplossing.”   Maar die MRA werkt bij mij wel, dat rare bitje. “Dan is je test dus niet helemaal voor niets geweest, maar toch is dat ook voor jou slechts een begin. Voor die MRA’s geldt over het algemeen: hoe duurder hoe beter. Dat ding dat jij hebt getest is zo’n beetje de allergoedkoopste. Je zult zien dat hij al vrij snel zijn vorm verliest en daarmee ook veel van zijn werking. Als je echt van het snurken af wilt, zou je kunnen overwegen om een specialist te bezoeken en een MRA op maat te laten maken. Dat werkt veel beter en gaat veel langer mee.”   Kost dat? “Voor echt goed maatwerk betaal je 800 tot 1200 euro. Dat is een flinke uitgave die door verzekeraars alleen wordt vergoed wanneer er slaapapneu bij je wordt vastgesteld. Dan heb je namelijk een medisch probleem. Als je gewoon snurkt niet, dan heb je alleen een sociaal probleem.”



En een financieel probleem. “Maar er is ook goed nieuws. Of goed nieuws… vanuit financieel oogpunt dan. Bij heel veel snurkers die bij ons in het Slaap- en Apneucentrum komen voor onderzoek, vooral de hevige snurkers  zoals jij, wordt apneu vastgesteld. En anders ontwikkelen ze het vaak naarmate ze ouder worden.”