Bij de politierechter: 'Ze is een mens die helemaal stinkt'

De Surinamer Winand* (23) is de overtreffende trap van een ontkennende verdachte. Zelfs zijn woonplaats ontkent hij. “Ik woon daar niet, ik zit daar gewoon,” bromt hij.

De tenlastelegging, stalking, neemt hij niet eens serieus.

“Daar moet ik helemaal van lachen, joh,” wuift hij de aantijgingen weg. “Ze moet hier niet mee komen, weet je. Ze moet die shit niet praten.”

De emblemen op zijn oude leren jas, waaronder eentje van de Belgische vlag en eentje van de Duitse spoorwegen, zitten op zulke vreemde plekken dat ze uitsluitend bedoeld lijken om gaten te dichten. En niet alleen zijn jas is in verval. Zijn halflange kroeshaar maakt een verwaarloosde indruk en zit ergens in een transformatiefase tussen klit en dreadlock. Zijn versleten gympen draagt hij als instappers, met platgetrapte hielen. “Ze heeft wel aangifte gedaan,” zegt de rechter.

“Dat is dan leuk voor haar,” zegt Winand. Linda zat vroeger met Winand op de lagere school, maar daar houdt hun verstandhouding ook meteen op. Ze hadden nooit verkering en waren zelfs nooit bevriend met elkaar. Linda, inmiddels een getrouwde vrouw, moest dus flink in haar geheugen graven toen ze in 2013 ineens een liefdesbrief van ene Winand ontving. Daarna volgde de Facebookberichten. Soms wel twaalf per dag. Eerst aanbiddend, toen opdringerig en daarna beledigend en ronduit beangstigend.

Vishoer

Op de vraag waarom hij na al die jaren ineens contact met haar zocht wil Winand vandaag geen antwoord geven. “Ze moet haar kop houden,” zegt hij. “U vindt niet dat u haar beledigd heeft?” vraagt de rechter.

“Welnee man,” zegt Winand. “Vishoer, snol, lelijke fuckhoer, ga je vriendjes pijpen, teef...” citeert de rechter uit het verzamelde werk van Winand. “U vindt dat niet beledigend?” “Voor haar niet,” zegt Winand. “Ze is geen mens, ze is een gore tyfushoer. Of ja, ze is wel een mens. Ze is een mens die helemaal stinkt. Ik wil niets met haar te maken hebben, snap je? Ik moet zoiets lelijks niet in mijn leven. Ik wil niet eens op haar ademen.”

“Dat snap ik dan niet goed,” zegt de rechter. “Want u stuurde ook berichten als: I love you, even if I’ll have to wait a hundred thousand years for your divorce.” “Waarom praat jij als een vrouw?” vraagt Winand.

“Het zijn uw woorden,” verduidelijkt de rechter.

Winand krabt op zijn hoofd en zwijgt. Wegens stalking legt de rechter hem een taakstraf van 80 uur op, een contactverbod van twee jaar en een voorwaardelijke celstraf van drie maanden. “Ik vind dit helemaal nonsens,” zegt Winand. “Ik ga toch niet werken voor die vrouw? Wat denkt u nou zelf?” “Ik denk dat u daar wel verstandig aan doet,” zegt de rechter.

*Alle namen in deze rubriek zijn om privacyredenen gefingeerd.