Misdaadcolumn: Hoe het boek over Janus er toch nog kwam

De verschijning van het boek Drugsbaron over het leven van Janus van Wesenbeeck is niet bepaald onopgemerkt gebleven. Auteur is Vico Olling, voormalig chef misdaad van Panorama en tegenwoordig schrijver van bestsellers als De Kouwe Ouwe over het leven van topcrimineel Stanley Hillis en Martin H. over de ex-politieman die verantwoordelijk wordt gehouden voor de moord op drugsbaron Klaas Bruinsma. Met zijn nieuwe boek voorziet Olling in een ‘lang gevoelde behoefte’, zoals dat zo mooi heet. Want aan de totstandkoming ervan is jaren geleden al een begin gemaakt. Niet door Olling, maar door onze helaas veel te vroeg overleden collega Hendrik Jan Korterink.

Potverdorie, wat missen we die man. HJK, zoals hij door intimi werd genoemd, was een sympathieke duizendpoot. Klein van stuk, groot in daden. Niet alleen hield hij zijn site misdaadjournalist.nl dagelijks bij, ook schreef hij in moordend tempo het ene na het andere boek of werkte hij mee aan misdaadtelevisieprogramma’s. Tussen de bedrijven door vond hij nog tijd om stad en land af te reizen voor afspraken, onderzoekjes of rechtszaken. En als het nodig was, pakte hij het vliegtuig naar de Filipijnen, Libanon of Curaçao. HJK schepte er genoegen in om alles tot ‘een geheim project’ te verklaren, waarover hij ‘helaas niets kon vertellen’... Dat droge toontje zag je ook terug in zijn teksten. Die waren nooit saai en vaak doorspekt met citaten of verwijzingen naar liedteksten.

Een paar jaar geleden zat ik met hem aan de koffie bij Van der Valk in Ridderkerk. Er was bij een medische check ‘iets’ gevonden, zo vertelde Hendrik Jan. Erg ongerust leek hij niet. Maar dat ‘iets’ luidde het begin in van het einde. Korterink bleek ernstig ziek en kwam in de medische molen terecht. Hij hield een select groepje mensen op de hoogte van zijn lichamelijke toestand en bleef intussen ‘gewoon’ zijn stukjes schrijven. Zelfs grotere projecten nam hij nog op zich. Terwijl de slopende ziekte steeds meer vat op hem kreeg en zijn krachten zienderogen afnamen, werkte hij stug door aan drie boeken. Eén ervan ging dus over Janus Wesenbeeck. Hendrik Jan had zijn vertrouwen weten te winnen en al de nodige interviews met hem uitgeschreven. Maar de dood haalde hem in. Het boek over Janus kwam er niet. Dat wil zeggen: nóg niet.

Jaren verstreken en eigenlijk wist niemand goed wat er met het onvoltooide werk van HJK moest gebeuren. Voor dochter Anna – ook journalist – bleek het project bij nader inzien te tijdrovend en vooral ook te emotioneel beladen. Een van de collega’s met wie HJK tot aan het einde van zijn levenspad nauw in contact stond was Vico Olling. Was hij niet dé man om Korterinks laatste project tot een goed einde te brengen? De nabestaanden van Hendrik Jan waren het er snel over eens: HJ zou het een uitstekend idee hebben gevonden. Olling kreeg de beschikking over alle aantekeningen en gespreksverslagen en toog aan het werk. Dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan, want voor de zorgvuldigheid moest Olling veel gesprekken opnieuw voeren.

Het resultaat mag er zijn. In Drugsbaron (300 pagina’s) leest u het echte verhaal over de man op wiens leven de Netflix-hits Undercover en Ferry losjes zijn gebaseerd. Over hoe Janus zijn jeugd doorbracht op het beruchte Eindhovense woonwagenkamp Doolplein, om uiteindelijk uit te groeien tot een van de grootste drugssmokkelaars ter wereld. Het boek doet volledig recht aan het grondige voorwerk van Hendrik Jan Korterink en mag daarom ook worden gezien als een postuum eerbetoon aan die onvergetelijke, Kleine Grote Man uit Wezep.