MISDAADCOLUMN: Is de zaak rondom de vermiste Maddie McCann terug bij af?

Even heel kort door de bocht: de zaak van de vermiste Britse peuter Maddie McCann begint een gebed zonder end te worden. Van de ‘belangrijke ontwikkeling’ waarover de Britse en Duitse politie in juni 2020 berichtten, is weinig meer over. En dat terwijl de in die maand aangehouden verdachte Christian Brückner helemaal in het plaatje paste. De Duitser was zeventien keer strafrechtelijk vervolgd wegens drugshandel, inbraken, vervalsingen, zedendelicten zoals verkrachting en kindermisbruik en het bezit van kinderporno. Bovendien woonde Brückner ten tijde van Maddies verdwijning in Portugal, precies in het kustplaatsje waar het meisje in 2007 zou zijn ontvoerd.

Vorige week werd echter bekend dat de Duitser is vrijgesproken van drie verkrachtingen en twee gevallen van seksueel misbruik. De kans is groot dat hij volgend jaar vrijkomt. Is daarmee ook de zaak Maddie terug bij af?

Eerst terug naar 3 mei 2007. Het artsenechtpaar Kate en Gerry McCann is met hun drie kleine kinderen (Maddie van 3 en de tweeling Sean en Amelie van 1) op vakantie in het Portugese Praia da Luz. Ze verblijven in een appartementencomplex. Die donderdagavond besluiten Kate en Gerry met vrienden wat te gaan eten in een naburige tapasbar. De kinderen laten ze thuis. Ze slapen al en als de ouders om de beurt even gaan kijken moet het kunnen. Maar de avond draait uit op een drama.

Als Kate voor een derde check het appartement binnengaat, is het bedje van Maddie leeg. De vermissing is meteen groot nieuws in Portugal en Groot-Brittannië. Het echtpaar McCann behoort tot de upperclass, met veel contacten en invloed tot op het hoogste niveau. Niemand durft hardop twijfels uit te spreken over de omstandigheden rond de verdwijning. Laat staan dat iemand het waagt om vragen te stellen over de rol van de ouders.

Inspecteur Amaral verdenkt de ouders niet van moord, maar hij is ervan overtuigd dat zich in het appartement iets fataals heeft voorgedaan 

Iemand die dat wel doet, is de Portugese politie-inspecteur Gonçalo Amaral. De man stuit op nogal wat verdachte zaken. Zo hebben Kate en Gerry en hun vakantievrienden tegenstrijdige verklaringen afgelegd over het verloop van de avond. Verder slaat een speurhond, speciaal getraind op lijkgeuren, aan in de slaapkamer van de ouders en de woonkamer. Andere honden detecteren een bloed- en lijkgeur op kleding en spullen van de familie McCann en zelfs op de lievelingsknuffel van Maddie, die in haar bedje was achtergebleven. In de huurauto van de familie worden 25 dagen na de verdwijning DNA-sporen van de peuter gevonden.

Ook op de plaats delict worden opvallende constateringen gedaan. Het rolluik en raam kunnen niet van buitenaf worden geopend, wat de stelling onderuit haalt dat de dader daarlangs is binnengekomen. En er wordt op het raam maar één vingerafdruk gevonden... van Kate.

Justitie in Portugal maakt op 7 september 2007 bekend dat het echtpaar formeel in staat van beschuldiging is gesteld, maar tot een strafzaak komt het niet. Integendeel; inspecteur Amaral wordt slecht onderzoek verweten en van het onderzoek afgehaald. Hij neemt ontslag en brengt een boek uit over de zaak, waarin hij zijn visie op de gebeurtenissen toelicht. De McCanns zijn not amused en slepen de politieman voor de rechter.

In eerste instantie wordt het boek verboden, maar een hogere rechter staat de verkoop later toch weer toe. Wie de moeite neemt om het boek Maddie, de waarheid achter de leugen te lezen, zal tot de conclusie komen dat de inspecteur terecht vragen stelt bij de rol van Kate en Gerry. Niet dat hij hen van moord verdenkt, maar hij is ervan overtuigd dat zich iets fataals heeft voorgedaan in het appartement.

Tegen deze achtergrond is het maar zeer de vraag in hoeverre de Duitser Christian Brückner als serieuze verdachte moet worden gezien. De verdenkingen tegen hem nemen eerder af dan toe. Hij mag dan precies in het plaatje passen, dat deden Gerry en Kate ook. Zeventien jaar na dato lijkt de oplossing van het vermissingsdrama verder weg dan ooit.