Bredase restaurantmoord: loopt de moordenaar van oma Mok nog vrij rond?

Appie (49), die voor de moord op oma Mok een gevangenisstraf van tien jaar aan zijn broek kreeg, weet de kijker te raken in de documentaireserie De restaurantmoord met een serie indringende uitspraken:

“Ik heb het niet gedaan.”

(…)

“Ik heb onterecht vastgezeten.”

(…)

“Sinds het moment dat ik werd opgepakt, ben ik verwikkeld in een strijd om mijn onschuld te bewijzen. Een strijd die inmiddels al dertig jaar lang duurt.”

(…)

“Ik was pas 19 jaar oud toen me mijn leven werd afgenomen.”

(…)

“Toen ik werd gearresteerd, dacht ik nog dat ze heus wel zouden ontdekken dat ik er niets mee te maken had. Maar de werkelijkheid bleek anders.”

(…)

“Ik had al mijn hoop op de rechtbank gevestigd. Maar in plaats van gerechtigheid kreeg ik een gevangenisstraf. Mijn wereld stortte in.”

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Gerechtelijke dwalingen, ze komen ook in Nederland voor, zo weten we sinds het in geruchtmakende zaken als De Puttense moordzaak (1994) en de Schiedammer parkmoord (2000) tot een herziening van vonnissen kwam. Onderzoeksjournalisten van KRO-NCRV zijn ervan overtuigd dat er nog veel meer gerechtelijke uitspraken rammelen en dat tal van mensen onschuldig veroordeeld zijn. Nadat ze zich eerder al als pitbulls vastbeten in De villamoord (2020 & 2021) en De pompmoord (2023) duiken ze nu in de moord in een Chinees restaurant in Breda uit 1993.

Ontlastend bewijs is achtergehouden, zo stellen ze. Sporen op de plaats delict wijzen naar een compleet andere dader en de jongeren die voor de moord vastzaten, zijn hoogstwaarschijnlijk onschuldig veroordeeld. Alle zes. Dus niet alleen Appie, maar ook de andere twee mannen Anil en Ahmed (net als Appie allebei veroordeeld tot tien jaar cel) én de drie vrouwen Jane, Jenny en Carien (alle drie veroordeeld tot, deels voorwaardelijk, een gevangenisstraf van twee jaar). Mensen die op jonge leeftijd, in de bloei van hun leven, in een slechte film zijn beland, die zelfs dertig jaar later voor hen nog altijd niet afgelopen is. In vier afleveringen reconstrueren de documentairemakers de moordzaak tot in de kleinste details en schetsen ze een beeld van een rampzalig politieonderzoek. Geert-Jan Knoops, de advocaat van vier van de zes veroordeelden, verwoordt het heel stellig: “Op basis van deze documentaire moet deze zaak worden heropend.”

Gewurgd en bestolen

Mok Mui Cheung (56), de vrouw die bekendstaat als oma Mok, is de moeder van de eigenaar van het Chinees restaurant Peacock in de Jorisstraat in Breda. Zij is het die op 4 juli 1993 ’s ochtends door twee koks dood wordt aangetroffen op de vloer van de restaurantkeuken. Gewurgd. Het leven is op beestachtige wijze uit haar lichaam geknepen.

Al snel wordt duidelijk dat zich naast de moord op oma Mok nog een misdrijf binnen de muren van het restaurant heeft voorgedaan: de inhoud van de gokkast is gejat. Een signaal dat onmiddellijk in de richting wijst van een eerste scenario: een roofmoord. Een ander belangrijk detail is dat er zowel op het keukenblad, vlak naast het lichaam van oma Mok, als net naast de gokkast bloedsporen worden aangetroffen. Bloed dat in beide gevallen niet van het slachtoffer is, maar van een onbekend persoon.

De dag na de vondst van het lichaam meldt zich bovendien een getuige. Een vrouw die we in dit artikel al bij naam hebben genoemd: Jane. Voordat zij in beeld komt als verdachte en uiteindelijk wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf, komt ze tijdens het buurtonderzoek bovendrijven als getuige.

Haar verklaring – dat ze in de nacht van de moord drie verdachte mannen voor het restaurant heeft zien staan – vormt een belangrijke aanwijzing voor het rechercheteam. Eén van die drie mannen weet zij zich zelfs dusdanig te herinneren dat er een compositietekening van hem wordt gemaakt. Iets wat de hoop op een doorbraak aanwakkert, maar wat uiteindelijk niet leidt tot een concrete verdachte. Sterker nog, niemand herkent de man op de tekening en het onderzoek zit al snel muurvast. Twee maanden na de moord op oma Mok besluit de officier van justitie het onderzoek al te beëindigen. Althans, voor even dan…

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.