SPORTCOLUMN: 'Noa Lang wekt de indruk dat zelfs de lagere school te hoog gegrepen was'

Edwin Struis

Tijdens het zappen belandde ik laatst zowaar in Paris Saint-Germain-PSV, je weet wel: een van die 892 wedstrijden waarmee ze dit seizoen de bodemloze Champions League-put volstorten. Goeie tip van je trouwens, om vooraf niet te weten wie of wat er speelt. Dat je voor hetzelfde (kijk- en luister)geld ook Girona-Slovan Bratislava voor je kiezen kan krijgen.

Na de lachwekkende tegenstand in de eredivisie was ik wel benieuwd hoe de Boszkabouters het in Europa doen na het weinig verheffende duel met Juventus en het iets hoogstaandere met Sporting. De medische staf had zelfs het gestel van Noa Lang weer aan de praat gekregen, inclusief die infantiele gebaartjes van dat mannetje die altijd de indruk wekt dat zelfs de lagere school te hoog voor hem was gegrepen.

Bij ontstentenis van creatieve geesten (althans in de eredivisie, in Europees verband zijn ze me nog nooit positief opgevallen) als Jerdy Schouten en Joey Veerman kwam veel op de ranke schouders van onze rapper-in-opleiding terecht (binnenkort te beluisteren met Ronnie Flex in het nummer Damage, ga dat vooral niet horen) die meer schade aanricht op ‘muzikaal’ gebied dan aan vijandige defensies. “Noano is the baddest,” liet hij in een TikTok-filmpje weten ter promotie van de song en toegegeven: een betere blijk van zelfkennis is amper te geven. Voetballers hoeven van mij in hun vrije tijd geen opleiding tot wiskundige of raketgeleerde te volgen, maar dat kneuzige rappen is ook weer zo wat. Get a life, zou je ze willen toeschreeuwen.

Maar het moet gezegd: Lang was de enige PSV’er die wat leven bracht in de ontmoeting tegen de pocherige Fransen. Afgaande op de levensgrote kansen die de thuisclub kreeg, maar zielloos verprutste, had dit duel in 5-1 moeten eindigen, nu moest er een blunder van PSV-keeper Walter Benítez aan te pas komen voor het enige Parijse doelpunt. Lang smaakte het genoegen om het Eindhovense hoogtepunt voor zijn rekening te nemen. Wat volgde was een serie aan gebaartjes en het lukte hem ook nog een hele zin aan de stembanden te ontfutselen. Wat hij zei, bleef onduidelijk, waarschijnlijk ook als het geluid wél had aangestaan.

Nou ja, op Zalige Zaterdag mag hij komend weekend in de herkansing in die fijne kneuterige ons-kent-ons eredivisie. Mag ie de Amsterdamse fans tijdens de semiklassieker Ajax-PSV weer tegen zich in het harnas jagen. Benieuwd welke gebaartjes en maniertjes hij dan weer heeft ingestudeerd. Voor heel PSV volstond er tegen PSG maar één: het wegwerpgebaar.

Micha Jacobs

Ik moest vorige week opeens aan Memphis Depay denken, ooit ook voetballer van PSV, rapper en een jongen aan wie een logopedist veel werk zou hebben om dat slome, ongeïnteresseerde raptoontje van hem te laten verwijderen. Ooit ook een jongen die vergeten was dat Eindhoven niet een Amerikaanse hood of Parijse banlieue is, maar gewoon tussen de worstenbroodjes en de gloeilampen ligt. Een jongen die het hele land spleet door zich met een hoed op te melden bij Oranje, door een lijger (een kruising tussen een leeuw en een tijger) als huisdier te houden en door altijd stoïcijns en met slaapverwekkende ogen, noem dat gerust flegmatiek, de pers te woord te staan. Goede voetballer, dat wel, maar een kwibus waarvoor je je bijna schaamde dat hij hetzelfde shirt als het jouwe droeg.

Dat was ooit zo, nu niet meer. Nu lacht Memphis af en toe voor de camera, durven we hem soms zelfs sympathiek te vinden, ook met haarband, en gunnen we hem in Brazilië elke week een vrije trap op twintig meter van de goal die hij vervolgens in de kruising krult. Dat gunden we hem niet toen hij een jaar of 25 was. Toen lag hij nog als een bedorven broodje shoarma op onze maag en kotsten we hem al uit voordat ons hoofd het kussen raakte na een dronken avond.

Noa Lang is nu ook 25, PSV’er, rapper en een jongen die in het verkeerde lichaam geboren is. In het lichaam van Noano welteverstaan, de gangsterrapper die onder de rook van 010 werd geboren, in 020 leerde voetballen en nu in 040 de toffe jongen uithangt. Cijfermatig zou je zeggen dat er een plan achter zit, steeds voor het dubbele gaan, maar dat zou betekenen dat hij eindigt bij Café 080 op Aruba. Qua tongval past hij daar in ieder geval perfect.

Noa Lang is een splijtzwam van het sentiment, een parasiet die zich voedt met alle haat en negativiteit die iedereen buiten Eindhoven voor hem voelt, op een handvol voetbalanalisten na. Hou vooral níét van me, want dat maakt me alleen maar sterker, lijkt hij te willen zeggen. Ofwel: als je écht wil dat hij normaal gaat doen, moet je hem eigenlijk elke dag een paar veren in zijn reet steken. Dan weet hij waarschijnlijk niet wat hem overkomt. De haat van anderen is zijn brandstof, laten we hem daar dus vooral niet mee voltanken. Noa verdient gewoon een beetje liefde, meer niet. Geweldige voetballer, die Noa! Nu nog een haarbandje en een krokodil in de badkuip en we gaan nog veel plezier aan hem beleven.