Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert
Premium

Duur wordt aan de deur geklopt: 'De inflatie van het heerlijk avondje'

Uit Panorama nr. 49, 1971: Elk jaar weer hetzelfde gezeik: de stoomboot (of zagen we in het Sinterklaasjournaal nou een stroomboot?) hoeft maar aan de horizon te verschijnen of je krijgt als ouder een acute hartverzakking. Want als een half mandje boodschappen tegenwoordig al een godsvermogen kost, hoe krijg je dan in godsnaam een zak met cadeautjes gevuld?

Week van toen

Die zorgen, die slapeloze nachten en die onnoemelijke druk op je schouders om je kinderen de mooiste pakjesavond aller tijden te bezorgen, vertaalt zich natuurlijk in de resultaten van een onderzoek dat onder duizend Nederlanders is gehouden over onder andere de Sinterklaas-stress. Daarin zegt 64 procent van de gezinnen met thuiswonende kinderen zich zorgen te maken over de prijsstijgingen van de cadeaus dit jaar.

Ongeveer hetzelfde aantal mensen zegt om die reden ook ‘maar’ maximaal 100 euro per persoon uit te geven aan cadeaus, wat natuurlijk een gemiddelde is. Sommige gezinnen hebben geen cent te makken, bij andere gezinnen is de schoorsteen te klein voor zoveel cadeaus. Feit is wel dat hoe dichter pakjesavond nadert, hoe beter de zaken voor kringloopwinkels, Marktplaats en bijvoorbeeld de Action zijn. En hoe groter het gezeur dat het allemaal niet meer te betalen is. Eén kleine troost: dat gezeur is nooit anders geweest.

In 1971 deden wij al eens onderzoek naar de prijsstijgingen van cadeaus waarin we de jaren 1950, 1960 en dus 1971 met elkaar vergeleken. De stijging van de huur van een sinterklaaskostuum? In twintig jaar verdubbeld (van 15 naar 30 gulden). 100 gram marsepein? Van 35 cent naar 1,35 gulden, bijna vier keer zoveel. En als je iets meer te besteden had: hoe hard steeg de prijs van een elektrische trein? Van 40 naar maar liefst 150 gulden. “De Stoomboot uit Spanje is bezig een Spaanse Zilvervloot te worden,” zetten wij er destijds als commentaar bij, wat zeker niet uit onze dikke duim was gezogen.

Zelfs de toen nog levende legende Willy Alfredo, een sneldichter die in een Rotterdams warenhuis grof geld verdiende met het schrijven van rijmpjes voor mensen die te lui waren om het zelf te doen, had in ruim twintig jaar tijd een aanzienlijke prijsstijging doorgevoerd. Vroeg hij in 1950 nog 5 gulden per rijm, in 1971 was dat maar liefst 35 gulden, zeven keer zoveel. Dat had overigens niks met inflatie te maken, gaf Willy toe: “Mijn marktwaarde is gestegen, want ik ben tegenwoordig een veelgevraagd man.”

Ja, zo lusten we er nog wel een paar. Nog steeds wordt alles opeens opvallend duurder rond de feestdagen, ondanks alle Black Friday-kortingen waarmee we de afgelopen tijd om de oren zijn gepetst. We wilden eigenlijk al zeggen: de Sint is wel goed, maar niet gek. Maar als je ziet hoe wij nog massaal in al deze marketingtrucs trappen, valt dat laatste nog te bezien.

Premium
Je hebt zojuist een premium artikel gelezen.

Online onbeperkt lezen en Panorama thuisbezorgd?

Abonneer nu en profiteer!

Probeer direct