Seks met Bridget: 'Doe mij maar zo’n jochie'

Ons archief staat bol van de interviews met BN’ers, maar de leukste zijn natuurlijk de ongegeneerde vraaggesprekjes over seks. Zeker dat met Bridget Maasland, op dat moment 28 jaar en nog niet ten prooi gevallen aan de grijpgrage handjes van onder anderen Johnny de Mol en André Hazes junior. Dat interview begon nog enigszins plichtmatig – vraag: Werk je liever met mannen of vrouwen? Antwoord: “Als er geen machtsverschillen zijn werk ik het liefst met vrouwen, want die denken creatiever. Mannen kunnen beter met macht omgaan, dus als het om grote lijnen en beslissingen gaat, werk ik liever met hen” – maar gelukkig kwamen we al vrij snel bij de kern. Bij de seks dus. Bridget: “Als ik geen relatie heb en dus geen seks, heb ik geen probleem. Al moet het ook weer niet te lang duren. Maar ik hoef dan niet de straat op zo van: ik moet nú seks.”

Oké, daar kon nog wel een tandje bij, vonden we, waarna we voorzichtig de brutale vragen uit de binnenzak haalden. Of ze een romanticus was of een seksbeest? Absoluut een seksbeest, zei ze: “Na Neuken doe je zo! (dat Bridget eerder dat jaar voor BNN presenteerde, red.) heb ik echt alles laten gaan. Maar het kan toch ook beide, romantisch zijn en een seksbeest tegelijk? Ik hou van romantiek, maar soms is het ook van: skip it en hup, voor de draad ermee.” Kerels met borsthaar en een slecht gebit (“Afstotelijk!”) maakten geen kans, en, verrassend, lange mannen evenmin: “Te lange mannen vind ik gewoon minder aantrekkelijk. Ik vind klein – maar niet al te klein – zo lief. Gezellig om vast te houden. Mijn vader is ook niet zo groot, misschien komt het daardoor.”

Bridget hield van ondeugende jongens-jongens, toen al: “Ik heb een vriendin die smelt bij een type als Jan Mulder of Martin Bril, maar daar heb ik helemaal niets mee. Doe mij maar zo’n jochie. Leuk als ie iets boevigs heeft: speels, stout en stoer graag.” Met de wetenschap van nu was het dus nooit de vraag óf ze spannende avonturen met Johnny en André zou gaan beleven, maar wanneer.

En dan het moment suprême, de kers op de taart, de zorgvuldig opgebouwde vraag die we toen zonder enige schaamte durfden te stellen, maar waar we tegenwoordig toch wel twee keer over zouden nadenken voor we ‘m over onze lippen zouden laten rollen: Zeg Bridget, wat zou je doen als je op een dag wakker wordt met een piemel? Bridget, toen al lichtelijk onderkoeld, knipperde een keer met haar ogen, was niet onder de indruk van zo veel vrijpostigheid en had dan ook meteen een antwoord klaar: “Eerst tegen een boom piesen en dan neuken. Waarom, in vredesnaam, zou ik anders zo’n ding willen?”