Dieetpillen, eetlustremmers en afslankkuren: werkt dat een beetje?

We kunnen ons niet altijd een voorstelling maken van wie ons blad nou precies leest, maar wij hopen natuurlijk dat u van hetzelfde soort bent als wij. Het soort dat niet op een biertje of frikandelletje meer of minder kijkt en elke gram van zijn lijf met liefde omarmt. En toch maakt u ons niet wijs dat u, net als wij, nooit eens in de spiegel kijkt en denkt: heeft dat zwembandje er altijd al gezeten? Nooit in de winter uiteraard, altijd in de zomer als uw en onze blote pens iets te veel over de rand van de zwembroek hangt.

Tegenwoordig word je doodgegooid met afslankpillen en caloriearm voedsel om de kleinere penswens uit te laten komen, maar in 1990 stonden ‘eetlustremmers’, zoals ze destijds werden genoemd, nog in de kinderschoenen. Maar ze waren er dus wel, dus onze verslaggever Mark van der Heijden, ‘met een enorme buik die zo strak stond dat die elk moment kon ontploffen of opstijgen’, offerde zichzelf op om zich te onderwerpen aan een streng regime van wonderpillen en wonderblikjes, die, gelukkig, niet beloofden dat het zwembandje als sneeuw voor de zon zou smelten. Maar wat dan wel? Een paar centimeter minder om je middel? Een loeistrak lijf waarmee je de vrouwen van je af moest slaan als bijen op een pot honing?

Het waren vooral geldverslindende luchtkastelen, bleek al snel. De pillen van afslankkuur Zero-3 kostten maar liefst 20 gulden per week en moest je zes tot acht maanden slikken, dus tel uit je verlies. Sowieso 520 gulden voor de hele looptijd, maar waarschijnlijk nog veel meer. De wonderformule die je elke week moest herhalen luidde: drie dagen per week niks eten (ja, goedemorgen), veel water drinken, en vier dagen afwisselend eten, bijvoorbeeld in de weekenden als je bezoek kreeg. Drie dagen niks eten, natúúrlijk val je daarvan af. Maar Mark trok het slecht. Zijn lichaam vulde zich als een spons door de pillen met Indiaas kruid: “Mijn maag liet zich niet flessen en wist dondersgoed het verschil tussen broodjes kaas, stukken leverworst en Lila Pauses die hij gewend was en de laffe sponslichamen uit India.”

Bekijk ook

Model heeft bijzondere strategie om af te vallen: ‘Vijf uur per dag seks’

Je hebt mensen die zweren bij bepaalde dieetboeken om de extra kilo’s kwijt te raken. Anderen zijn meer van de afslankpillen of van het sporten. En dan heb je nog het Spaanse model Carolina Lekker (geen grap). Die heeft haar eigen manier om af te vallen.

De paranormale ‘kuur’ die hij vervolgens uitprobeerde, zette ook al weinig zoden aan de dijk. Hij kocht een boek van de Amerikaanse astrologe Linda Goodman, bladerde naar het hoofdstuk Permanente Gewichtstoe- en -afname door middel van kleur en andere magie en volgde daarin alle tips op. Eigenlijk was het maar één tip: alles moest rood zijn. Om af te vallen moest je een rode lamp kopen, rode wijnglazen op de kop tikken, veel rood dragen, het liefst ook nog een zonnebril met rode glazen en een uur per dag naakt (!) op bed naar muziek luisteren waarbij je het eerste kwartier de rode lamp op korte afstand van je middenrif moest schijnen.

O, en groene groenten waren uiteraard verboden: rode bietjes waren veel beter om af te slanken. Het resultaat zal geen verrassing zijn: Mark viel geen grammetje af door zoveel onzin. Misschien dat een frikandelletje of biertje minder toch beter was geweest.