De brute seriemoordenaar Mikhail Popkov, alias De Weerwolf, bekent nog twee extra moorden

Vakantie

Mikhail Popkov is waarschijnlijk één van de wreedste seriemoordenaars die Rusland kent. Tussen 1992 en 2010 vermoordde hij naar schatting zo'n 200 vrouwen, al heeft hij er tot nu toe 83 bekend. Tot op de dag van vandaag weigert Popkov exact uit de doeken te doen hoeveel slachtoffers hij heeft gemaakt, al maakt hij af en toe een uitzondering door er een aantal te bekennen. Dat klinkt wreed, en dat is het ook.

De enige reden dat Popkov deze week weer twee moorden bekende, was omdat hij toe was aan een vakantie uit het strafkamp waar hij de afgelopen 10 maanden dwangarbeid moest verrichten. Hij wist dat hij door zijn bekentenis terug zou worden gebracht naar de plek waar hij de moorden pleegde. Over morbide gesproken.

Gruwelijke details

Al is dat nauwelijks verbazingwekkend te noemen, als we kijken naar de gruwelijke details van zijn moorden. De politie schat dat Popkov in totaal zo'n 200 moorden op zijn naam heeft staan, die begonnen toen hij vermoedde dat zijn vrouw een affaire had. Daardoor begon hij vrouwen die hij als 'goddeloos' bestempelde (bijvoorbeeld sekswerkers, of dronken vrouwen) te straffen door hen eerst te verkrachten en daarna met zelfgemaakte wapens (gemodificeerde messen, honkbalknuppels en schroevendraaiers) op bloederige wijze te vermoorden. Sommige slachtoffers hadden tot wel 170 steekwonden in hun lichaam.

De Weerwolf

Daar heeft hij zijn bijnaam 'De Weerwolf' aan te danken: het feit dat hij vooral 's nachts en buitensporig beestachtig te werk ging. En omdat Popkov wonderbaarlijk genoeg een compleet dubbelleven leidde. Overdag was hij namelijk een liefhebbende man en vader, en, geloof het of niet, politieagent! Dat is de reden dat Popkov zo lang zijn gang kon gaan: hij wist precies hoe hij zijn crime scenes achter moest laten, en mocht hij toch iets over hebben hoofd hebben gezien, knoeide hij zelf met het bewijs.

DNA-onderzoek

Uiteindelijk werd juist zijn beroep zijn ondergang: er werden namelijk bij diverse crime scenes dezelfde bandensporen gevonden. Bandensporen die hoorden bij een Lada 4x4, een politiewagen. Bij een DNA-test onder 3500 agenten liep Popkov tegen de lamp. Zijn dochter heeft lang moeite gehad met het geloven van haar vaders gruweldaden: 'Een slager zit onder het bloed, maar bij hem hebben we nooit sporen van deze brute geweldplegingen gezien. Hoe heeft dat gekund?' Dat hij zijn slachtoffers wel degelijk op beestachtige wijze om het leven bracht, is iets wat Popkov zelf heeft bekend: 'Ik genoot van de pijn als ik ze stak.'