Interessant: zou dit de ideale witwasserij zijn?

Soms kom je op de raarste momenten mensen tegen met een opvallend verhaal. Ik stond afgelopen week met mijn auto langs de kant van de weg. Mijn dynamo deed het niet waardoor de accu niet oplaadde en dus langzamerhand allerlei functies in de auto uitvielen. 

Hortend en stotend kwam ik aan bij een tankstation waar ik mijn auto nog netjes in een daartoe bestemd vak wist te parkeren. Ik moest bellen met de Wegenwacht en ineens begrijp je het tweede deel van dat woord. Dan begint namelijk het Grote Wachten. 

De ANWB had er weinig fiducie in dat mijn auto nog aan de praat zou geraken, dus bestelden ze meteen ook maar een sleepauto. Het duurde ongeveer anderhalf uur voordat die arriveerde. In de tussentijd las ik wat en werkte ik op mijn laptop. Het was dus niet eens zo’n enorme ramp dat ik aan de kant van de weg was beland. 

De jonge bestuurder van de sleepwagen stelde zich voor als John, informeerde naar mijn situatie en pakte meteen door. In no time stond mijn auto bovenop de sleepwagen en zat ik binnen in de cabine van de gele truck. John bleek een vrolijke, gezellige gast die vol passie over zijn baan vertelde. Hij zei dat het zwaar was: soms moest hij 24 uur lang stand-by staan. 

Hij vertelde dat 90 procent van de mensen bij wie hij arriveert, blij is hem te zien. Ik was verbaasd en vroeg naar die andere 10 procent. “We doen ook inbeslagnames met de politie. De mensen bij wie we dan de auto’s komen ophalen, zijn daar vaak niet zo blij mee,” vertelde John lachend. 

Hij was tevreden met zijn baan omdat hij op plekken kwam waar hij normaal nooit zou komen en allemaal interessante mensen ontmoette. Een van die mensen was een advocaat. Die had John een interessante zaak voorgehouden. Die ging zo: Piet en Klaas zitten in de cokehandel. Ze hebben net voor 2 miljoen euro handel binnengehaald. Dat is een succes, maar nu zoeken ze een manier om die 2 miljoen wit te wassen. 

Piet doet daarvoor net alsof hij bij Klaas coke bestelt voor 2 miljoen euro. Klaas levert Piet geen coke ter waarde van 2 miljoen, maar balen bakmeel. Piet pikt dat niet en gaat naar de politie om Klaas aan te klagen. Dat is natuurlijk een bijzondere stap, maar in principe is niemand nog strafbaar: Piet heeft geen coke in handen maar bakmeel en Klaas heeft de coke niet geleverd, maar is feitelijk een oplichter. 

Het ligt voor de hand dat Klaas een schadevergoeding moet betalen van 2 miljoen euro. Als dat bedrag betaald wordt, is de winst die ze hadden van die cokehandel dus witgewassen! 

Ik luisterde naar het verhaal en bracht er nog tegenin dat ze dit maar één keer zouden kunnen doen omdat ze zich dan verzekerd weten van de aandacht van de politie. Dat beaamde John, maar: “Met twee miljoen kun je best een tijdje wat doen.” 

De advocaat had er nog bij verteld dat bij zijn weten deze case nog nooit was voorgekomen. Zou dit echt de ideale witwasserij zijn?