Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Bij de politierechter: bonje met de buurvrouw

Bij de politierechter komen elke dag zaken langs die niet wereldschokkend zijn, maar vaak wel herkenbaar. Zoals deze zaak uit de oude doos.

Politierechter, bonje, buren

Joram (25) hoefde het niet te vragen. Hij wist precies welke buren de politie hadden gebeld. Nummer 12. Het was altijd dat zeikwijf van nummer 12. Hij kon thuis geen muziekje opzetten of het was prijs. Dit keer was het pas tien uur ’s avonds. Zijn vriendin kwam net uit haar werk. Ze zaten wat te kletsen toen beneden  de bel ging. Politie. Of het wat zachter mocht? 

Van binnen kookte hij, maar Joram deed wat hem gevraagd werd. Hij zette de muziek zachter en liet netjes de agenten uit. Pas toen ze de hoek om waren deed hij de deur dicht. Of beter: smeet hij de deur dicht. BOEM. En daarna de gangdeur. BOEM. Hij stampte de trap op naar zijn kamer – BOEM, BOEM, BOEM, BOEM, BOEM – en sloot de deur achter hem. BOEM.  En nog een keer. BOEM. En nog eens. BOEM. En nog eens. BOEM. BOEM, BOEM, BOEM!!!

“Beetje kinderachtig, vindt u niet?” vraagt de rechter.

“Een beetje wel misschien,” geeft Joram toe.

Om kwart over elf ging de bel opnieuw. Dit keer stond ‘Nummer 12’ zelf voor de deur. Joram gaf haar geen schijn van kans. Voordat ze een woord kon uitbrengen schreeuwde, vloekte en schold hij haar helemaal stijf. Hij sloot af met: “En als je nog een keer de politie belt dan maak ik je dood!” BOEM. Deur dicht.

@backlink(157567)

Bedreigd met slagwapen

Dat hij heeft staan schreeuwen en schelden ontkent Joram niet. De problemen met de buren, en vooral die met Nummer 12, spelen al jaren. Die avond kwam alles eruit. Alle frustratie, alle woede, alle haat. Maar hij heeft haar niet met de dood bedreigd, houdt Joram vol. En hij heeft haar al helemaal niet, zoals zijn buurvrouw in haar aangifte wel beweert, ‘met een slagwapen bedreigd’. “Hij heeft een knuppel, hij heeft een knuppel!” zou de doodsbange vrouw hebben geroepen. Een buurman, de enige getuige van het incident, verklaart dat hij naast de doodsbedreiging inderdaad zoiets heeft gehoord, maar de knuppel zelf heeft hij nooit gezien.

De vriendin van Joram wel. Althans zoiets. Zij beweert dat Joram voordat zijn buurvrouw aanbelde niet alleen hard met deuren liep te slaan. Hij zou ook briesend door de woning hebben gelopen en met een grote hamer de stukken uit de muur hebben geslagen terwijl hij heel hard ‘ik ben de baas, ik ben godverdomme de baas’ schreeuwde.

Joram haalt zijn schouders op. “Als jullie haar ook al gaan geloven, dan kan ik wel inpakken,” zegt hij.

“Hoe bedoelt u?” vraagt de rechter.
“We zijn kort daarna uit elkaar gegaan. Dat ging niet zo lekker. Ze probeert me gewoon zwart te maken.”
Dat laatste lijkt geen leugen. Het is de rechter al opgevallen dat de verklaring van de ex-vriendin pas veel later aan het dossier is toegevoegd, terwijl ze op de avond zelf en in de dagen erna weigerde om een verklaring af te leggen. De verbale doodsbedreiging is wat hem betreft bewezen, het dreigen met een slagwapen niet. Met een taakstraf van zestig uur stuurt hij Joram naar huis.

“Woont u daar eigenlijk nog steeds?” vraagt de rechter.

“Nog steeds.”

“En hoe gaat het nu tussen u en eh... nummer 12?”

“Goed hoor,” zegt Joram cynisch.

“Gisteren schold ze mijn moeder nog uit voor kankerhoer.”

@backlink(157495)

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Bestellen kan hier.