‘Dit is de mooiste kroeg van Bedum’

‘Dit is de mooiste kroeg van Bedum’

Iedere man wil zo’n plek voor zichzelf, maar lang niet iedereen heeft een eigen mancave. Panorama gaat op bezoek bij mannen die dat geluk wel hebben gerealiseerd. In deel 1 van deze nieuwe serie: Bert Bloem uit het Groningse Bedum. “Ik dacht: ik bouw een kroeg om het biljart.”

“We hadden hier een wespennest,” vertelt Bert Bloem (60). “Kwam er iemand van de ongediertebestrijding. Toen hij wegging zei hij: Nou, bedankt dat ik mijn biertje thuis voortaan met minder plezier drink. Vond ik heel grappig om te horen. Vrienden zeggen ook altijd dat dit de mooiste kroeg van Bedum is.” Zijn vrienden overdrijven niet. De mancave van Bert is sfeervoller en mooier dat het gemiddelde café in een binnenstad. Wat gelijk in het oog springt: de biljarttafel, dé aanleiding voor het ontstaan van dit hok, zo’n acht jaar geleden. “Dit was de slaapkamer van mijn oudste zoon. Toen hij uit huis ging, wilde ik graag een biljarttafel. Maar biljarten in een slaapkamer is niet leuk, dus ik dacht: ik bouw er een kroeg omheen.” “Ik weet het nog goed”, zegt Gerben (27), zijn jongste zoon. “Hij zei dat ie een kroeg ging timmeren. Ik dacht: het zal wel, maar ik was op een festival en toen stuurde hij opeens foto’s waarop hij bezig was met een bar.” Bert: “We wonen hier nu twintig jaar en ik ben altijd van alles aan het verbouwen.

Dan moet alles netjes, maar dat hoeft hier niet. Dat vind ik heel fijn. Ik heb alles zelf gedaan. De bar is gemaakt van vloerhout. Verder is het Marktplaats, Marktplaats, Marktplaats.” Boven de har hangen zes sfeervolle en typische kroeglampen. “Heb ik nog geen 50 euro voor betaald. Je moet een beetje geluk hebben met die dingen, maar bijna alles wat hier staat is tweedehands. Behalve de souvenirs. Onze vrienden vinden het leuk om iets mee te nemen uit het buitenland. Dat spijkeren ze dan zelf aan de muur.” Bert heeft er een wand uit gesloopt om nog wat meer ruimte hebben. “Het is jammer dat het Nederlands elftal de laatste toernooien niet meedeed. Anders hadden we er een Oranje-kroeg van gemaakt en stonden we met veertig, vijftig man te kijken.” En, heeft hij de afgelopen jaren genoeg gebiljart om Ronnie O’Sullivan uit te durven dagen? “Nou, toen ik de tafel had, kwam ik er eigenlijk al snel achter dat ik biljarten helemaal niet zo leuk vind. Maar in een ouderwets café hoort een biljart, daarom staat ie er nog steeds.” 

Nog geen jukebox

Ook de piano wordt zelden bespeeld. “Ik ben gek van muziek. Ik kijk bijna nooit televisie, maar ik vind het wel prachtig om concerten te kijken op YouTube. De piano was van mijn zus en die vond ik hier wel mooi passen. Ik hoopte talent te hebben, maar dat is helaas niet zo. Ik wil trouwens graag nog een jukebox hebben, maar die dingen zijn niet te betalen. Zo’n bedrag is me wat te gortig.” Zoon Gerben wijst op het bloemetjesbehang aan de muur. “Fouter kan niet, dit gebruik je niet in een woonkamer.” Bert: “Dat klopt, maar dat hoort er nou eenmaal bij in een kroeg.” Het behang valt overigens niet heel erg op, want de muren hangen vol met foto’s, shirts, een dartbord en hoeden. Bert: “Die zijn gedragen door mijn overleden vader. Dit is ook een plek voor allerlei relikwieën.” Bert was door zijn werk als handhaver bij het waterschap aan het begin van het jaar op de zeedijk bij de Eemshaven, waar het strand net als op de Waddeneilanden was bedolven met de inhoud van overboord geslagen containers. Uiteraard nam hij iets mee voor zijn cave, een dansschoen. Die hangt nu te pronken aan de muur. Die schoen kon er nog net bij, want veel lege plekken zijn er niet meer aan de muur. Daarom hangen er nu gitaren aan het plafond, de enige plek waar nog iets bij kan. “Ik ben dom geweest,” zegt Bert. “Ik had honderden elpees. Die heb ik in het begin allemaal aan de muren gespijkerd. Maar er zitten collectors items bij!” Nolanda, Berts vrouw, komt koffie brengen. “Dit is de enige ruimte in ons huis waar ze niks te vertellen heeft,” zegt Bert met een knipoog. “Ach, ik wil hier niet eens komen,” zegt zijn vrouw. De enige keren dat ze hier komt, zijn de verjaardagen van henzelf en hun drie kinderen. Ondanks dat die allang het huis uit zijn, vieren ze hun verjaardagen nog steeds in het ouderlijk huis. Of beter: in de mancave. “Is altijd wel grappig als ik nieuwe vrienden uitnodig voor mijn verjaardag,” zegt Gerben. “Dan vertel ik ze dat ik het bij mijn ouders vier. Die verwachten dan een garage met een tap of zo en zijn dus verbaasd als ze binnenkomen. Dat vind ik iedere keer weer mooi om te zien.”

Wil je het hele artikel over de eigen mancave  wereld lezen?  De nieuwe Panorama ligt nu in de winkel met daarin nog veel meer moois! Ook is die hier te bestellen.  Alleen benieuwd naar dit artikel? Lees dit artikel dan op Blendle..