Werd de gehandicapte Leon (6) in een kolkende bergrivier gedumpt?

Het is rond vier uur ’s ochtends op 28 augustus 2023. De straten van het pittoreske wintersportdorp Sankt Johann zijn nagenoeg verlaten. Het miezert. Met een paraplu in de hand duwt Florian Apler (37) een kinderwagen door het parkje langs de Kitzbüheler Ache, de kolkende bergrivier die door het dorp stroomt. Deze nachtelijke wandeling is niks vreemds voor de in Duitsland geboren personal trainer. Florians zesjarige zoon Leon lijdt aan SYNGAP1, een uiterst zeldzame en slopende spierziekte die gepaard gaat met slaapstoornissen en eindeloze epilepsie-aanvallen.

Waren Florian en Leon die vroege ochtend echt alleen tijdens hun wandeling door Sankt Johann? Dat is de hamvraag wanneer een voorbijganger Florian rond 5.20, schijnbaar bewusteloos, in het park aantreft. Er ligt een kapotgeslagen wijnfles in de kinderwagen, maar van Leon ontbreekt elk spoor…

Meegesleurd

Wanneer de politie een paar minuten later arriveert, is Florian weer volledig bij kennis, maar hij kan zich niets herinneren. Zijn hoofdwond en de wijnfles duiden op een gewelddadige beroving. Al snel vinden de agenten zijn mobiel in een nabijgelegen prullenbak. Zijn portemonnee ligt iets verderop in de bosjes. Maar waar is de kleine Leon? Het onthutsende antwoord komt een uurtje later, als de polizei zijn ontzielde lichaam langs de oever van de rivier aantreft. De agenten vermoeden dat Leon, nadat zijn vader knock-out is geslagen, uit de kinderwagen is geklommen, in de rivier is gevallen en vervolgens honderden meters is meegesleurd. De autopsie bevestigt verdrinking als doodsoorzaak. Er zijn geen verdere sporen van geweld.

Florian en zijn vrouw Sandra delen hun verdriet op de Facebook-pagina van Leon & Friends, de stichting die ze hebben opgericht voor de behandeling van hun zoon. “Schnuffi, we missen je zooo erg,” staat er bij een collage van Leon. Het regent hartjes en reacties waarin naasten en vreemden met woorden als ‘Unfassbar’ en ‘traurig’ hun ‘herzliches Beileid’ betuigen. Een paar weken later delen Leons ouders ook het signalement van een ‘mogelijke getuige’ die Florian vlak voor de aanval gezien heeft: een jongeman, gemiddeld postuur, 1.70 m lang, in een blauwe hoodie met een grote opdruk die lijkt op een adelaar.

Lag Florian anderhalf uur bewusteloos in een parkje? Dat strookt niet met zijn hoofdwonden en ook niet met zijn gemeten lichaamstemperatuur

Dijk van een motief

Na maanden van relatieve stilte, gaat de Tiroler politie op 27 februari 2023 plotseling tot arrestatie over. De verdachte is niemand minder dan vader Florian. De politie vermoedt dat hij de overval in scène heeft gezet nadat hij zijn ‘behinderten’ zoontje zelf ‘in den Fluss geworfen’ heeft. Volgens medische deskundigen komen Florians hoofdwonden en lichaamstemperatuur niet overeen met die van iemand die overvallen is en daarna anderhalf uur bewusteloos in een parkje heeft gelegen. Bovendien zien rechercheurs op bewakingsbeelden van voor de ‘overval’ dat er iets in de kinderwagen ligt dat verdacht veel op de wijnfles lijkt…

Daarnaast heeft Florian een dijk van een motief. Zoals de website van hun stichting vermeldt, ‘nemen de uitdagingen met de jaren alleen maar toe’ voor naasten van kinderen met SYNGAP. Bovendien hebben Leons ouders onlangs vernomen dat de scholen in de wijde omgeving geen plek hebben voor hun zoontje. In de week voor het overlijden van Leon, schrijft Florian aan zijn vrouw: “Hoe vaak kun je je leven nog oppakken? Ik weet het echt niet meer.”

Het Openbaar Ministerie is zo overtuigd van Florians schuld dat het hoog inzet: levenslang voor moord. Aanklager Joachim Wüstner: “Zelfs als hij het heeft láten gebeuren, is hij een moordenaar.”

Florian moet het proces achter de tralies afwachten.

Tunnelvisie

Op 17 juli 2024 wemelt van de journalisten rondom het Landesgericht in Innsbruck. “Zitplaatsen in het Leon-proces reeds vergeven,” staat er op een bordje bij de deur. Terwijl de aanklagers hem afschilderen als een koelbloedige moordenaar, schudt Florian stilzwijgend het hoofd.

Wanneer de vader zelf het woord neemt, hangen de acht juryleden en verzamelde pers aan zijn lippen. Florian herhaalt dat hij zich niets van de aanval kan herinneren, behalve de ‘blinde paniek’ toen hij zich realiseerde dat Leon weg was. “Niemand kan zich voorstellen hoe het voelt om van zoiets vreselijks beschuldigd te worden,” aldus Florian, tot tranen geroerd. “Dit verhaal zal voor ons nooit een gelukkig einde kennen. We krijgen onze zoon nooit terug.”

Florians advocaten tonen vervolgens, vrij overtuigend, aan dat politie en justitie zich laten leiden door tunnelvisie. Want wat bewijst het nou eigenlijk dat Florian het woord ‘bewusteloos’ heeft gegoogeld? Naasten hebben bevestigd dat hij dit heeft opgezocht in verband met een kwallenbeet, het heeft niks met de aanval te maken.

Terwijl deskundigen twijfels plaatsen bij de wijnfles die op de bewakingsbeelden te zien zou zijn, hebben de speurders kennelijk over het hoofd gezien dat er vlak voor de vermeende aanval wel degelijk iemand achter Florian en Leon aanloopt. Om maar te zwijgen van het feit dat justitie niets gedaan heeft met het onbekende mannelijke DNA dat op Leons lichaam is gevonden.

Kortom: er blijft niets over van het bewijs tegen de verdachte vader. Op 1 augustus heeft de achtkoppige jury minder dan twee uur nodig om tot een unaniem oordeel te komen: “Freispruch!” Vanaf de publieke tribune klinkt een instemmend gejuich. Florian laat zwijgend de tranen rollen terwijl zijn vrouw hem om de hals vliegt. Rechter Andreas Fleckl verzoekt alle ‘uitingen van vreugde of verdriet’ te staken, voordat hij de verdachte vertelt dat hij vrij is om naar huis te gaan. De aanklagers gaan niet in beroep. Na ruim vijfhonderd dagen voorarrest is Florian een vrij man. Al zal dit verhaal, zoals Florian al heeft gezegd, nooit een gelukkig einde kennen.

Moord in Oostenrijk

Het afgelopen jaar zijn er 72 moorden gepleegd in Oostenrijk, zo blijkt uit de cijfers van de Polizeiliche Kriminalstatistik. Hiermee geldt het land met negen miljoen inwoners als een van de veiligste landen ter wereld. Uit de statistieken blijkt dat 83% van de slachtoffers de dader kent. Dit komt ook tot uiting in het ongewoon hoge percentage (58%) van vrouwelijke slachtoffers.