Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Week van Toen: Je vrouw wil ook weleens wat (1984)

Elke week poetsen we een pareltje op uit het rijke archief van Panorama (anno 1913). Deze week, uit editie 22, 1984: ‘Voor al uw geheime wensen, mevrouw!’

Week van Toen

Soms denken we weleens dat we veertig jaar geleden verder waren dan nu. Dat de ideeën die we toen hadden vooruitstrevender waren dan wat we nu allemaal bedenken. Zo ook het idee van Club Dallas, het bordeel dat precies veertig jaar geleden werd geopend op de Amsterdamse Nieuwezijds Voorburgwal en dat uitsluitend bedoeld was voor vrouwen. Een bordeel waar vrouwen dus klant waren en de mannen voor het uitzoeken hadden in plaats van andersom. Onze verslaggeefster van toen, Hedy Sprenger, uiteráárd een vrouw, mocht er destijds als een van de eersten een kijkje nemen en keek haar ogen uit. “Veel snorretjes, leeftijd zo tussen de 25 en de 40, middelgroot, middelbreed, middeldik,” schreef ze, al waren die mannen volgens bordeelhouder Cees niet alleen op hun uiterlijk uitgezocht. Cees: “Van de 300 sollicitanten hebben we er 20 geselecteerd, óók op hun babbel, hoe ze overkomen en op hun geduld. Geen ordinaire bende, geen jongens met tatoeages: het moet wel stijl hebben.”

Volgens Cees was het een gat in de markt: “Er lopen veel huwelijken stuk, omdat veel mannen niet zo potent zijn dat ze vrouwen kunnen geven waar ze recht op hebben. Die vrouwen worden dan verliefd op een ander die haar wél goed pakt.” Bedrijfsleider Paul zei het nog stelliger: “Ontzettend veel vrouwen zitten hierop te wachten. Ik weet zeker dat 65 procent van de vrouwen niet klaarkomt, omdat ze een vent hebben die zijn kwak loodst, zich omdraait en weer verder snurkt.”

‘Een vrouw wordt hier niet genomen, zíj neemt: dat is een geestelijk verschil’ 

Wat in Club Dallas gebeurde, was ergens ook psychologie van de bovenste plank, zei Cees: “Een vrouw wordt hier niet genomen, zíj neemt, dat is echt een geestelijk verschil. Als je betaalt, kun je eisen stellen als vrouw, en verder geen gezeik. De meeste mannen zijn toch ook egoïsten? Hier krijg je gewoon alles wat je nodig hebt als vrouw.” En met alles bedoelde Cees ook álles: “Als je net als Catharina de Grote door vijf mannen genomen wilt worden, dan kan dat. Zonder verkracht te worden. In dit sekshuis moet alles kunnen waar je als vrouw van droomt. Persoonlijk vind ik niks pervers, het zit gewoon in de mens. Als een vrouw hier binnenkomt en zegt dat ze de man met de grootste wil, dan krijgt ze die. Als ze die man in de kroeg oppikt, dan weet ze toch niet wat hij in zijn broek heeft? Hier wel.”

Eén klein voorbehoud: de man moest wel kunnen presteren, welke vrouw hem ook uitkoos. Cees: “Je moet dat ding wel de hele tijd overeind krijgen, dat lijkt mij soms wel lastig. Zeker als je net klaar bent en de volgende alweer op je staat te wachten.” Een van de mannen, Nick, had daar naar eigen zeggen weinig moeite mee: “Wij geven hier geen liefde, we schenken een moment van genot en verdienen er een boterham mee.”

Bordelen zijn een uitstervend ras, Club Dallas bestaat ook al jaren niet meer, wat slecht nieuws is voor elk ingekakt huwelijk. Want nu moet je vanavond zelf weer aan de bak als je je vrouw tevreden wilt houden!