Dirrekie gaat België veroveren, toch?

Edwin Struis

“Daar komt Dirrekie, met z’n uitgestreken snoet,” zingen we thuis altijd op de melodie van Daar komt Swiebertje als we de geplastificeerde tronie van Dirk Kuijt ontwaren achter een analistendesk, vanwaar hij ons trakteert op een reeks gemeenplaatsen die z’n weerga niet kent. Dirks repertoire bestaat voor 90 procent uit voetbalclichés, die hij desondanks brengt alsof hij ze net spontaan heeft verzonnen.

Toen hij in november 2022 na een dienstverband van amper een half jaar bij ADO Den Haag naar de eeuwige bijvelden werd verbannen, steeg er een zucht van verlichting op in de kleedkamer. Even geen ‘je speelt zoals je traint’ of ‘als je niet gelooft in winst kun je beter thuisblijven’. Eenmaal bekomen van de schrik voorspelde Kuijt dat hij snel weer een nieuwe werkgever zou vinden.

Dat viel bar tegen. Een tijdje terug toonde een Turkse club interesse, maar dat feestje ging op het laatste moment niet door. Nu is er eindelijk wel goed nieuws te melden, op twee vlakken zelfs. Half december trouwde hij in alle luwte met nieuwe vlam Kate Ruinemans, ‘een liefde op het tweede gezicht’, grapte cabaretier Rob Scheepers gevat. Ex Gertrude zal een en ander knarsetandend hebben vernomen, ook al omdat ze inmiddels een rechtszaak heeft aangespannen tegen haar voormalige echtgenoot, die afspraken rond de scheiding niet goed zou zijn nagekomen.

Eén ding heeft de Katwijker nu wel begrepen: hij moet niet meteen het hoogste nastreven in het trainersvak, na teleurstellende ervaringen bij Feyenoord, waar hij – waarschijnlijk als enige – even de indruk had dat hij hoofdtrainer in de Kuip zou kunnen worden, en dus bij ADO Den Haag, waar hij ook door niemand serieus werd genomen, terwijl ze daar toch wel wat hapsnurkers gewend zijn.

Maar veertien maanden na die tegenslag heeft hij eindelijk een nieuwe bestemming gevonden: het eens zo roemruchte Beerschot durft het aan met een Hollander aan het roer. Weliswaar in de tweede klasse van België, maar desondanks rept Kuijt van ‘een perfecte stap in mijn carrière’. Als coach is het allemaal nog wat magertjes, als analist hebben we hem op weinig briljante vondsten kunnen betrappen, maar misschien zijn ze bij Beerschot wel gevoelig voor een opendeurenshow.

Voorlopig staan de Kielse Ratten op een plek die recht geeft op promotie, maar clubs als Deinze, Dender en Patro Eisden hijgen de zevenvoudige landskampioen in de nek. Eerst maar eens komende vrijdag afrekenen met Jong Anderlecht. Wat denk jij? Wordt het nog wat met Dirkie?

Micha Jacobs

“Beerschot legt haar eieren in het mandje van Dirk Kuijt,” las ik op een Vlaamse voetbalsite, een zin zoals alleen Vlamingen die kunnen schrijven. Maar nog grappiger vond ik de reactie van een Beerschot-supporter op het Instagram-account van de club. Onder de aankondiging van de komst van Kuijt schreef hij nietsvermoedend: “Hoelang heeft die al niet gespeeld? Scoorde vroeger geregeld, maar nu?” Het was hem even ontgaan dat Dirk niet als spits in het veld gaat staan, maar als trainer ernaast. Ergens begrijp ik die verwarring wel: zet hem naast iemand als Luuk de Jong en je zou zeggen dat ze even oud zijn. Bovendien ziet hij er fitter uit dan Antony die zelf ook niet meer weet wat hij in het shirt van Manchester United doet.

Ik snap overigens wel waarom Dirk voor Beerschot kiest: heerlijke club. Al meer dan honderd jaar oud, spelend in het Olympisch Stadion van Antwerpen en dat ook nog eens in een prachtig paars shirt. Lastige club ook, zoals wel meer Traditions-Vereine zijn. Toen het nog Germinal Beerschot heette en nog niet in zwaar weer verkeerde (in 2013 ging de club failliet), was het een talentenfabriek waar jongens als Jan Vertonghen en Thomas Vermaelen van de lopende band rolden. Nu niet meer, maar dat maakt Dirk niks uit. Een jaar of zes geleden viel de club in handen van een Saoedische sjeik, daar is Dirk waarschijnlijk veel meer in geïnteresseerd. Want: kassa. Wil je hem alleen even zeggen dat diezelfde prins al net zo lang bezig is om de club weer aan de hoogste bieder te verkopen, met alle financiële malaise die daar nu mee gepaard gaat als gevolg?

Toch is de club op het eerste oog een stuk sympathieker gebleven dan andere olieclubs als Newcastle United of Manchester City. Een club die inmiddels zo bij de tijd is dat ze een eigen talkshow op YouTube heeft: #PurpleTalk. Niet door de sjeik gesponsord, maar powered by Borduuratelier De Tuit te Schoten. Kijk, dan heb je wat mij betreft al een streepje voor, welke onzin Dirk daar in zijn eerste interview ook uitkraamt. Holle kreten als ‘ambitie’, ‘doelstelling’, ‘accenten’ en ‘kansen’ vliegen je weer om de oren, uitgesproken met een mond waar de rij boventanden witter is dan een vers gestucte muur en de rij ondertanden geler dan een doorrookt plafond. Maar wat maakt het ook allemaal uit? In België kregen ook Mark van Bommel en Marc Overmars kans op eerherstel, dat zal bij Dirrekie niet anders zijn.