PostNL als drugskoerier: bestel maar bestel maar bestel maar….

Ik open een website waar geestverruimend spul wordt aangeboden, plaats meerdere grammen drugs in mijn winkelmandje en druk op ‘betalen’. Ik betaal gewoon netjes met IDEAL via mijn persoonlijke bankrekening op mijn eigen naam. Alles traceerbaar, simpel, makkelijk en openbaar. Alsof ik iets doe wat legaal is. Maar toch bestel ik daadwerkelijk meerdere soorten drugs. Enkele dagen later krijg ik een berichtje van PostNL, het pakketje ligt netjes op een afhaalpunt in de buurt.

Ik rijd naar het PostNL-punt en meld mijzelf bij een balie zoals ik na het bestellen van elk ander pakketje met daarin een fraaie jas of hippe sneakers zou doen. De vriendelijke medewerker vraagt mijn naam en inderdaad, er ligt een pakketje klaar voor mij. De medewerker loopt naar achteren en overhandigt mij het bestelde waar zonder problemen en wenst mij nog een fijne dag toe. Ik ben de beroerdste niet, dus wens ik hem ook een fijne dag.

Drugs kopen was nog nooit zo makkelijk. In plaats van dat een lokale dealer op een scooter de deal rondmaakt, komt de postbezorger het zelf naar het afhaalpunt brengen. En zo zit ik zonder problemen even later in mijn auto met een doosje, een doosje vol drugs. Dan kun je als overheid roepen dat je elke drugsdealer aanpakt of de drugsgebruiker aanspreekt op zijn of haar gedrag, maar op deze manier wordt het drugsbeleid in Nederland met het jaar gênanter.

Nog nooit was drugs gebruiken zo normaal als vandaag de dag. Even naar de badkamer om te snuiven? Hoezo zou dat erg zijn? Waarom zou dat raar zijn? Ik ben zelf tegen het gebruik van drugs, maar ik ben daarmee in elk groepsverband zo’n beetje de uitzondering. Toen ik nog op school zat vonden mijn vrienden en ik mensen die iets in hun neus stopten meelijwekkende junkies, mensen die niks van het leven maakten. Als ik dat nu uitspreek wordt mij meestal verteld dat ik oud wordt, saai ben en eens moet leren ontspannen. “Ga nou is leven man!” Als dat het leven is, kap ik er liever nog vandaag dan morgen mee.

Dat mensen naar drugs grijpen is van alle tijden, maar jongeren konden nog nooit zo makkelijk en snel drugs kopen en gebruiken als nu. Er bestaan online webwinkels voor je dagelijkse dosis GHB, LSD, speed, noem maar op. Het zijn webwinkels voor drugs, maar gecamoufleerd als scheikundewinkels. Het is bizar, gênant en gevaarlijk. De winkels doen alsof ze chemicaliën verkopen voor in een lab; daadwerkelijk krijg je zakjes drugs opgestuurd voor eigen gebruik. De drempel om het te proberen is te verwaarlozen.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.