Deze criminelen draaiden de bak in door hun (ex-)vrouw
4 Louis H.
Wat: vermoordde zijn ex-vriendin en haar twee kinderen
Liefje: “Hij dreigde: ik heb al eens een wijf met twee koters omgelegd.”
Vonnis: levenslang
Jarenlang lijkt het de perfecte moord. Geen getuigen, geen afdrukken, geen motief. De moord op Corina Bolhaar en haar twee kinderen, Sharon (6) en Donna (9) blijft maar onopgelost. Wanneer de zaak bijna dreigt te verjaren, stort Peter R. de Vries zich erop. De misdaadjournalist vindt al snel Louis H.’s ex-vriendin Renetta van der M. Deze dame is keurig getrouwd, moeder en bekeerd tot het burgerlijke leven. Als de misdaadjournalist aanklopt om het met haar over de zaak-Bolhaar te hebben, mag hij binnenkomen. Tijdens het theekransje vertelt ze De Vries dat haar ex, Louis H. dus, ooit vertelde dat ze op moest passen want hij had al eens ‘een wijf met twee koters’ vermoord. Interessant, denkt De Vries. Hij levert deze getuigenis en meer bewijsmateriaal op een presenteerblaadje aan bij het OM, dat meteen roept dat ze dat zelf ook best hadden kunnen regelen. Waarom ze dat dan niet deden, ja, dat moet de woordvoerder even navragen.
Dat H. aan Renetta de namen van zijn slachtoffers niet noemde, blijkt voor de rechter geen probleem: “De moord op een vrouw en (haar) twee kinderen is naar Nederlandse maatstaven een zodanig unieke gebeurtenis dat verdachtes mededelingen niet anders dan betrekking kunnen hebben op de thans onderzochte misdrijven.” Kortom: een heel gezin uitmoorden gebeurt niet iedere dag, dus zal het wel over Corina en haar kinderen gaan. H. is niet zozeer kwaad op zijn ex, dan wel op de misdaadjournalist. “Als ik buiten kom, gaat hij eraan,” zou hij tijdens politieverhoren hebben gezegd. Gelukkig voor Peter R. de Vries duurt dat nog wel even. Zeker nu een verzoek tot heropening van de zaak onlangs is afgewezen. Voorlopig kan H. weinig schade aanrichten.
5 Ali N. en Ozgur C.
Wat: neven verdacht van moord op Endstra
Liefje: “Opeens had hij heel veel geld.”
Vonnis: vrijgesproken
De politie weet het zeker: de Turkse neven Ali N. en Ozgur C. hebben Willem Endstra doodgeschoten. Ali N. was degene die de vastgoedhandelaar in 2004 koelbloedig een kogel door het hoofd joeg, Ozgur C. was zijn hulpje. Het bewijs dat ze tegen de twee hebben is flinterdun. Zelf zeggen ze – natuurlijk – onschuldig te zijn. Je zou ze bijna geloven als je ziet hoe gevoelig Ali N. op zijn saz (een soort gitaar) speelt en erbij zingt. Ali N. wil net beginnen aan een Duitse muziektour wanneer hij op het vliegveld van München wordt aangehouden.
Bij het OM springen ze een gat in de lucht wanneer ze de exen van de heren zover krijgen te getuigen. Een extra beschuldigende vinger kunnen ze in het proces wel gebruiken. De meiden vertellen eensgezind dat hun mannen zich na de moord opvallend gedroegen. Zenuwachtig. Ze zouden samen obsessief al het nieuws over de moord op Endstra hebben gevolgd. En de volgende dag hadden ze opeens allebei een portemonnee vol flappen. Eén en één is twee, aldus het OM. Maar de rechter denkt daar anders over en spreekt de twee vrij. Misschien is dat geld wel gewonnen op de kermis en vonden ze het gewoon ontzettend interessant dat Endstra dood was en volgden ze daarom het nieuws op de voet. Wie het weet mag het zeggen.
Toevallig lijkt Fred Ros, de nieuwe kroongetuige in het liquidatieproces Passage er wel wat vanaf te weten. Hij zegt in een van zijn getuigenissen dat justitie de juiste mensen opgepakt had voor de moord op Endstra, maar dat ze die wegens gebrek aan bewijs moesten laten gaan. Of dit betekent dat de neven opnieuw worden opgepakt is onzeker. En dus kan Ali N. in vrijheid weer lekker tokkelen op zijn saz. Om de Ros-tapes lijkt hij zich vooralsnog weinig druk te maken.
Ook mannen doen het!
Niet alleen maffiameisjes zijn loslippig, heel af en toe klimt ook de man van een foute vrouw in het getuigenbankje. Zo ook de echtgenoot van de Braziliaanse Gersina B.C. Zij houdt vanaf 2010 jarenlang twee jonge landgenoten vast in hun huis. Niet in Rio, nee, in hartje Amsterdam. Ze moeten poetsen, boenen en koken, worden dagelijks vernederd en krijgen bij slecht gedrag bedorven voedsel te eten of heet water over zich heen gegoten.
De man des huizes, havenarbeider Alex C., kijkt toe en doet niets. Met trillende bovenlip getuigt hij in de rechtszaal over de daden van zijn, dan inmiddels, ex-vrouw. Hij is net zo bang voor haar als hun moderne slaven zijn. Ze slaat ook hem. De rechter ziet de angst in zijn ogen, veroordeelt haar tot een schadevergoeding en celstraf, en laat hem gaan. Wel krijgt hij een spreekwoordelijk pak op zijn broek als het OM zegt dat hij ‘te laf was om in te grijpen’. Of Alex inmiddels een zorgzamere vrouw heeft gevonden, is niet bekend.
Vrouwenwraak in het buitenland
Oscar Pistorius
Wat: Zuid-Afrikaanse moordenaar van Reeva Steenkamp
Liefje: “Hij is een paranoïde gek”
Vonnis: ruim 13 jaar
Als je veel harten breekt, gaat dat zich ooit tegen je keren. Bladerunner Oscar Pistorius weet er alles van. Jarenlang hopte bij van bed naar bed en liet zo een spoor van bedrogen vrouwen achter. Toen hij in 2013 zijn bloedmooie vriendin Reeva Steenkamp door de bad- kamerdeur heen doodschoot, zag zijn ex-vriendin haar kans op wraak schoon. Onder ede vertelde Samantha Taylor, pas 17 jaar toen ze met de gehandicapte sportman omging, wat voor paranoïde gek hij werkelijk was: “Hij had altijd een wapen bij zich en ’s nachts lag dat op zijn nachtkastje of op de grond naast zijn kunstbenen.” Ook zou hij eens vanuit zijn cabrio – voor de lol – op een verkeerslicht hebben geschoten.
De wraak smaakt zoet en naar meer, dus geeft ze op de televisie een uitgebreid interview. Wat Reeva gebeurd was, had ook haar kunnen gebeuren, snikte ze. Oh, en voor ze het vergeet: Pistorius ging ook vreemd. Wat het precies met de zaak te maken heeft is onduidelijk, maar ze moest het wel even kwijt. Een andere ex, de eveneens bloedmooie Jenna Edkins, is minder interessant voor de aanklagers. Zij blijft achter haar voormalige vriendje staan, al is de vraag hoe voormalig die liefde was. Negen minuten voordat hij Reeva doodschoot, belde hij haar nog. En dat was uitgerekend op Valentijnsdag.
Francesco Schettino
Wat: de kapitein van gezonken cruiseschip Costa Concordia
Liefje: “Hij was meer met mij bezig dan met sturen.”
Vonnis: 16 jaar celstraf
Les 1 op de school voor kapiteins luidt: verlaat het schip niet voor je passagiers in veiligheid zijn gebracht. Tenzij de vlammen je om de oren vliegen of het water – letterlijk – aan je lippen staat. Beide waren niet het geval bij Costa Concordia-kapitein Francesco Schettino (53) en toch kneep hij er voortijdig tussenuit. Op zaterdag 14 januari 2012 werd hij aangehouden op verdenking van dood door schuld. 32 slachtoffers vielen er in totaal bij het zinken van het schip. In thuisland Italië wordt Schettino omgedoopt tot de playboy-kapitein, als blijkt dat hij op de brug drukker was met de vrouwtjes dan met de koers van zijn boot. Zijn 25 jaar jongere Moldavische maîtresse hield hem op de brug namelijk gezelschap. En dat is tegen alle regels van de zeevaart in.
Onder ede gaf Domnica Cemortan toe dat ze al een tijdje een relatie had met de getrouwde kapitein en dat ze een paar uur eerder stiekem aan boord was gekomen. “Als je de minnares bent van de kapitein, vraagt niemand je naar je kaartje,” aldus de blonde danseres. Aanklagers zagen in haar getuigenis het bewijs dat Schettino nalatig was geweest. De maîtresse op de brug zou volgens hen gezorgd hebben voor ‘verwarring en afleiding voor de kapitein’. Dat de kapitein al een reddingsvest aanhad voordat zijn passagiers beseften wat er gebeurd was, pleit ook niet echt voor hem. Om halftwaalf ’s nachts verliet hij het schip terwijl de evacuatie pas om drie uur afgerond was. Hij beweerde uit te zijn gegleden en in een reddingsboot te zijn gevallen en toen niet meer terug te kunnen. Zou hij thuis ook een soortgelijk excuus hebben gebruikt om zijn vrouw uit te leggen wie de blonde dame op de brug was?
Online onbeperkt lezen en Panorama thuisbezorgd?
Abonneer nu en profiteer!
Probeer direct- ANP, HH