B&B Vol Liefde 'Who Els' (59): 'Val mij niet lastig en hou je lelijkheid bij je'

Somebody Els
Els van Roode werd afgelopen zomer in één klap wereldberoemd in eigen land door haar deelname aan het programma B&B Vol Liefde. Ze was te gast in de Schotse B&B van Robert Jan, waar ze al snel de spraakmaker van de hele serie bleek te zijn. Laten we maar beginnen met haar populairste uitspraak: “Er is er maar één, Who Els? Moi!” Ook hilarisch: “Die is niet leuk, die is héél leuk,” vlak na haar aankomst in Schotland over Robert Jan.

Als attent presentje had ze voor Robert Jan een echte Hollandse versnapering meegenomen? “Of je worst lust?” aldus Els, om er meteen aan toe te voegen: “Wel de XXL.” Haar naderende einde bij Robert Jan zag ze zelf al aankomen, zo bleek toen hij vroeg of ze even met hem wilde kletsen: “Zal wel een hekkensluiter worden.” Els vloog tot vorig jaar bijna twintig jaar de hele wereld over als stewardess, wat ze met veel plezier heeft gedaan. In haar boek Somewhere Els deelt ze op geheel eigen en dus grappige wijze al haar reisavonturen en geeft ze een kijkje achter de schermen: over de bijzondere ontmoetingen met passagiers, keihard werken op tien kilometer hoogte, hilarische situaties en de hechte band met collega’s. 

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Hoe kijk je terug op het afgelopen jaar?
“Zojuist had ik mijn oudste dochter aan de lijn, die avonddienst had en nog thuis was. Ik zei tegen haar: Als ik een fulltimebaan had gehad of zelfs een deeltijdbaan, dan had ik dit allemaal niet kunnen doen. Er is zoveel op mijn pad gekomen. Bijzondere en leuke projecten, ontzettend veel grappige en mooie ontmoetingen… Als je me aan het begin van dit jaar had verteld dat dit allemaal zou gebeuren, dan had ik gezegd: Doe eens even normaal. Overal waar ik kom, word ik herkend. Mensen komen maar me toe, geven me een hand, willen met me op de foto of maken een praatje. Het voelt af en toe alsof ik een soort publiekseigendom ben geworden. Ik heb er meer dan een dagtaak aan, maar daar klaag ik niet over. Het is hartstikke leuk, maar ik had dit nooit zelf kunnen bedenken. Het is allemaal heel onwerkelijk.”

Hoopte je hier wel een beetje op toen je besloot om aan B&B Vol Liefde mee te doen?
“Nee, nee. Ik zat in mijn eentje op de bank toen ik het oproepje van Robert Jan op tv voorbij zag komen. Mijn eerste gedachte was meteen: dit is een leuke man. Daarna heb ik twee nachten niet geslapen, omdat ik eigenlijk niet met mijn gezicht op tv wilde. Daar had ik helemaal geen zin in, maar ik realiseerde me ook: als ik van de zomer naar dat programma zit te kijken, dan krijg ik vast spijt dat ik niet heb gereageerd. Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en een mailtje gestuurd. En vervolgens werd ik ook nog uitgenodigd om bij Robert Jan op bezoek te gaan! Ik ben dus echt voor de liefde naar Schotland gegaan, wat helaas niet is gelukt. Er is een deur dichtgegaan, maar er zijn tegelijkertijd veel andere deuren geopend waarvan ik het bestaan niet eens wist.”

Robert Jan heeft aan het programma een relatie met Suus overgehouden. Is dat een pijnlijk onderwerp?
“Dat is een vraag die ik veel krijg, maar ik heb het allang achter me gelaten. De opnames van B&B Vol Liefde waren al in april, hè? Dit bedoel ik absoluut niet lelijk, maar het is een afgesloten hoofdstuk. Ik heb echt een fijne tijd gehad met Robert Jan en ik vond hem een heel bijzondere, leuke en mooie man. We hadden ook zeker een klik, maar waarschijnlijk was de klik met Suzanne mooier en beter. Daar ga ik niet in zitten stoken of iets van die strekking, dus ik heb het achter me gelaten. Als Robert Jan aan het programma geen dame had overgehouden, dan was het leuk geweest om vriendschappelijk met elkaar om te blijven gaan. Maar zo is het niet gelopen en die behoefte heb ik eerlijk gezegd ook niet. Ik ben blij voor ze, maar voor mij is het afgerond.”

'Omdat mijn handen en schouders me in de steek lieten, ben ik er vorig jaar uitgegaan bij KLM. Komend jaar word ik 60 en dan gaat mijn pensioen officieel in'

Je was in het tv-programma Jachtseizoen erg op je gemak bij Robert Jans veel jongere B&B Vol Liefde-collega Mike, met wie je een team vormde. Schuilt er stiekem een cougar in jou?
Lachend: “Met Mike had ik op de reünie van B&B Vol Liefde een ontzettend leuke klik. Ik ben een gevoelsmens en merkte bij hem meteen: jij bent ook een heel lief persoon. We hebben contact gehouden en toen Jachtseizoen met de vraag kwam of ik wilde meedoen, zei ik: Ja, maar ik vind het niet leuk om het alleen te doen. Toen ze vroegen of ik iemand wist om een team mee te vormen, heb ik Mike voorgesteld. Dat was ontzettend leuk, maar ik val helemaal niet op jonge mannen. Hij zou mijn zoon kunnen zijn! Ik val eerder iets op oudere mannen, eigenlijk. Mike en ik hebben gewoon een heel leuke, vriendschappelijke band met elkaar.” 

Een aantal oud-kandidaten, onder wie visfanaat Marcel die op bezoek ging bij Mirjam in Zuid-Afrika, beweert dat niet alles wat we in B&B Vol Liefde zien echt is. In hoeverre klopt dat?
“Natuurlijk staan die camera’s tien tot twaalf uur per dag op je snufferd. Dat doet iets met je, maar ik ben bij B&B Vol Liefde echt mezelf geweest. Ik ben ad rem en maak veel grappen en grollen, maar ik ben ook emotioneel. Als iets me raakt, dan laat ik net zo makkelijk een traan. Iedereen die mij kent zei ook: Dat ben jij echt in het programma, Els. Ik denk dat ik daarom ook zoveel volgers heb gekregen op social media, omdat mensen die authenticiteit in mij zagen. Al verbaast het me nog steeds dat het zo’n vlucht heeft genomen, hoor. Ik ben gewoon geweest wie ik ben en ik heb hier niet om gevraagd. Sterker nog: ik had toen ik aan B&B Vol Liefde meedeed niet eens Facebook of Instagram. Ik ben die accounts op aanraden van mijn dochters gaan aanmaken toen het programma op tv kwam, voor de paar fans die mij leuk vonden. Dat is een beetje uit de hand gelopen, haha.”

Er zullen ook zure bommen zijn die zeggen: die Els pakt wat ze pakken kan.
“Voor dit hele avontuur wist ik totaal niet wat Instagram inhield, maar ik kom erachter dat het één groot commercieel gebeuren is. Er zijn zoveel bedrijven die met me willen samenwerken, dat is niet normaal. Ik ben heel selectief, dus ik zeg echt niet overal ‘ja’ op. Maar als het bij mij past, waarom niet? Ik ben gek als ik dat niet doe, ook omdat ik de tijd ervoor heb. Zo ben ik gevraagd voor promotie van KLM Holiday. Ik heb jarenlang als stewardess bij KLM gewerkt. KLM en Els, dat is één. Bij Aldi ga ik voor een paar maanden de promotie van de wijnen doen. Ik hou van een goed glas wijn, niks mis mee. Het is ook fijn dat ik vanuit mijn huidige positie iets voor goede doelen kan doen, omdat ik best een groot bereik heb. Dat vind ik fijn en de andere partijen zijn er ook blij mee.”

Je hebt deze maand ook nog een boek uitgebracht: Somewhere Els. Waarom moest dat er komen?
“Toen B&B Vol Liefde op tv kwam, ben ik vrij snel benaderd door twee uitgeverijen. Op een vrijdagmiddag dacht ik: laat ik die ene uitgeverij eens bellen om te horen wat zij te zeggen hebben. Dat was zo’n leuk gesprek dat we een afspraak hebben gemaakt voor een paar dagen later. In eerste instantie had de uitgeverij een heel ander boek in gedachten, maar ik heb gezegd: Weet je, als ik ergens leuk over kan vertellen, dan is het mijn KLM-tijd. Dat vonden zij een goed plan, dus ik ben als een idioot gaan schrijven. De verhalen rolden eigenlijk zo uit mijn pen. Ik kijk naar een foto – ik heb veel foto’s uit die tijd – en dan denk ik: o ja, dat was daar en daar, toen en toen, dit en dat gebeurde. Ik verzin het niet, het zijn mooie herinneringen die voor altijd in mijn hoofd zitten en nu dus in een boek zijn gebundeld. Het schrijven wilde ik ook echt zelf doen, ondanks twee heel slechte schouders en slechte handen, waardoor ik nu nog meer pijn en last heb. Maar het moest mijn pen en manier van vertellen zijn.”

Wat heb je aan je schouders en handen?
“Ik heb in 2011 een ongeluk gehad, waarbij ik schouderletsel heb opgelopen. Sindsdien heb ik in dat hele gebied veel pijn. Daarnaast heb ik de ziekte van Dupuytren, wat betekent dat ik in mijn beide handen en vingers knobbels en dikke, harde strengen aanmaak als gevolg van verandering van bindweefsel in mijn handen. Dat is heel pijnlijk. Ik ben al een paar keer geopereerd, maar het komt steeds weer terug. Ik wil daar niet zielig over doen, helemaal niet. Maar een boek schrijven was voor mij hard werken, ik ben er echt dag en nacht aan bezig geweest, met allerlei andere dingen tussendoor.”

Ben je door de problemen met je handen en schouders vervroegd met KLM-pensioen gegaan?
“Ik had zelfs een regeling dat ik op mijn 53ste al met pensioen kon gaan. Dat heb ik niet gedaan, op mijn 60ste leek mij een mooie leeftijd. Officieel mag je het tot je 67ste doen, maar het is zwaar werk hè. Nachten doorhalen, slaaptekort, niet kunnen slapen op de route vanwege tijdverschillen, werken in een drukcabine… Omdat mijn handen en schouders me een beetje in de steek lieten, ben ik er vorig jaar met een speciale regeling uitgegaan. Komend jaar word ik 60 en dan gaat mijn pensioen officieel in.”

'Meestal zeg ik niets en denk ik: zak erin. Ga een stuk lopen, tegen een boom schreeuwen, ga punniken. Maar val mij niet lastig met je lelijkheid'

Had je vooraf een idee hoe dat eruit zou gaan zien, je pensioen?
“Ik ben een echt buitenmens. Weer of geen weer, ik probeer elke dag één of twee lange wandelingen te maken of lekker te gaan fietsen. Afgelopen jaar ben ik ook begonnen met tekenen en schilderen. Mijn voornemen was om dat te gaan oppakken, maar de afgelopen maanden ben ik daar helemaal niet meer aan toegekomen. Dat gaat de komende tijd ook niet gebeuren, maar dat was dus een nieuwe hobby. Ik had dit najaar Spaans willen gaan studeren, dat moet ik ook uitstellen. Verder heb ik allemaal leuke mensen om me heen, met wie ik van alles en nog wat wil ondernemen. Ik had voor B&B Vol Liefde al een heel relaxed, rijk leven.” 

Je komt over als iemand met tomeloze energie. Heb je dat van huis uit meegekregen?
“Ja, van mijn moeder. Zij was altijd optimistisch en stond voor alles en iedereen klaar. Ik ben in Rotterdam geboren en heb een fijne jeugd gehad, als de jongste van vier kinderen: ik heb een broer, een zus en de oudste is weer een broer. We waren als gezin heel hecht. Mijn ouders leven niet meer, helaas. Maar met mijn broers, zus en aanhang ben ik nog steeds heel close. Ik ben redelijk jong getrouwd en kreeg ook jong kinderen. In die tijd dacht ik al: o ja, stewardess, dat zou ik leuk vinden. Maar ja, dat ging niet zo makkelijk. We hadden een eigen technisch bedrijf aan huis. De vader van mijn dochters was veel weg voor zijn werk, ik deed de administratie. Toen ik 36 was en de kinderen wat groter waren, verviel bij KLM de leeftijdsgrens voor stewardessen. Dat was het moment dat ik dacht: hé, misschien kan ik dat nu wel gaan doen. Zo ben ik op mijn 37ste gaan vliegen.” 

Je vond op latere leeftijd een nieuwe liefde, maar hij overleed in 2018 onverwachts, na vier jaar huwelijk. Ben je daardoor anders in het leven komen te staan?
“Ja, absoluut. Vijf dagen daarvoor was mijn moeder overleden. Zij was de pater familias en ik dacht altijd: als zij wegvalt, dan kun je me bij elkaar vegen. Ik dacht niet dat ik dat zou trekken. Maar ze was 86 jaar en ze kón niet meer. Natuurlijk mis ik haar nog elke dag, maar op een bepaalde manier heb ik er vrede mee. Hoe anders was dat toen mijn man in diezelfde week overleed, heel plotseling, op 56-jarige leeftijd. Sindsdien sta ik elke dag op met de gedachte: vanavond kan alles in één keer anders zijn. Ik leefde al behoorlijk bewust, maar ik ben nog meer gaan denken: waar word ik blij van? Ik wilde niet meer in Bussum wonen, vanwege alle herinneringen die ik daar had. Vier jaar geleden ben ik verhuisd naar Rockanje, waar mijn kinderen zijn opgegroeid en mijn oudste vlakbij woont. Elke dag probeer ik alles uit het leven te halen wat erin zit. Count your blessings, morgen kan het voorbij zijn.”

Heb je nooit een keer een off-day?
“Natuurlijk mopper ik ook weleens en zie ik de zon soms niet schijnen. Ik ben ook maar een mens. Maar dan open ik Instagram of Facebook en lees ik: Wat heb je weer een leuk stukje geschreven. Ik krijg zoveel lieve berichten, dat is fantastisch. Ik vind het heel waardevol om te merken dat ik mensen kan enthousiasmeren en even een lach op hun gezicht kan toveren. Ik kan niet overal op reageren, dat is niet te doen. Maar als ik iets heb gelezen en ik ben het ermee eens, dan klik ik het hartje aan, zodat het rood wordt. Als ik iets niet snap of denk: dit is helemaal geen leuk bericht, dan doe ik er niets mee. Is het heel erg, dan blokkeer ik die persoon. Bij mijn DM’s reageer ik vaak even met ‘Dankjewel’ of ‘Wat lief’. Dat kost me uren per dag, maar ik doe het graag.”

Je haalde onlangs online flink uit naar Mark Koster, nadat hij in zijn Telegraaf-column lelijk over jou had gedaan. Is het niet slimmer om daar gewoon je schouders over op te halen?
“Kijk, als je mij niet leuk vindt, prima. Ik vind ook niet iedereen leuk. Dat hoeft ook niet, want dat kan niet. Scroll dan door. Wil je iets lelijks zeggen? Ga een stuk lopen, tegen een boom schreeuwen, ga punniken. Val mij er niet mee lastig en hou je lelijkheid bij je. Over het algemeen blijf ik rustig en denk ik: zak erin. Ik zeg niets. Maar op een gegeven moment kan iets net te veel zijn of te lelijk en dan ben ik er in één keer helemaal klaar mee. Ik zal altijd netjes blijven, maar als iemand iets lelijks zegt, probeer ik dat om te draaien. Dan reageer ik op een leuke, keurige en lieve manier naar diegene. Natuurlijk heel sarcastisch, maar wel heel netjes en altijd eindigend met: ‘Lieve groet, Els.’ Zoals bij die Mark Koster, die een vreselijk stuk schreef, terwijl ik denk: jij kent mij niet eens. Hoe durf je? Maar weet je, het grappige is dat ik van BN’ers die mij volgen juist berichten krijg van: O Els, fantastisch dat je dit doet. Ik wil op een bepaald moment ook gewoon een statement maken. Nu ga jij over mijn grens heen en Els laat niet over zich lopen. Dat wil ik ermee aangeven.”

Krijg je ook veel berichten van mannen die je beter willen leren kennen?
“Ik krijg zeker berichten van heren, maar a) ik heb op het moment echt geen tijd. En b) als er een foto bij zit, dan denk ik eigenlijk altijd: dit is niet mijn type man. Het zit er dus nog niet bij, maar eerlijk gezegd: ik zit er niet heel erg op te wachten. Ik zát er al niet op te wachten. Mijn hoop was dat het met Robert Jan iets zou worden, maar ik ben ook helemaal tevreden met hoe dat is gelopen. Ik heb geen man nodig voor een gelukkig leven, want ik ben al gelukkig. Het komt zoals het komt. Of hij komt op mijn pad of hij komt niet op mijn pad. Daar lig ik niet wakker van.”

Heeft 2024 je veranderd of ben je nog dezelfde Els als in 2023?
“B&B Vol Liefde heeft mijn wereld een stuk vergroot. Op een heel leuke manier. B&B Vol Liefde was al een hele ervaring. Daarna werd ik gevraagd om in Jachtseizoen te spelen. Ik heb op de rode loper bij het Gouden Televizier-Ring Gala gestaan. Er komen uitnodigingen binnen voor Renze, voor Beau, voor radioprogramma’s, voor interviews, voor fotoshoots. Dat is toch fantastisch om mee te maken? Niet iedereen zal het leuk vinden, prima. Ik vind het leuk en pak die momenten en geniet er met volle teugen van. En als het allemaal stopt, dan is het ook prima. Mijn motto is: stel niet uit, doe het nu. En al die mensen die als toetsenbordridders anderen pijn doen en verdrietig maken... Ik denk alleen maar: shame on you. Dan begrijp je het hele leven niet.”