Bij de politierechter: 'De scooterhoeder'

Kijk eens aan, een bekend gezicht,” merkt de rechter op wanneer Dave* (19) op de stoel tegenover haar plaatsneemt. Dave knikt besmuikt. Hij heeft een vlassig baardje en dito snor. Zijn vettige lange haren zijn samengebonden in een knotje in zijn nek. Zijn handen spelen gedachteloos met een vaal en vormeloos Nike-petje dat voor hem op tafel ligt. Voorbijgangers bellen de politie wanneer pal voor het NS-station een man met eieren staat te gooien. Ook zien ze hem met een stuk gereedschap aan een geparkeerde scooter rommelen. Het signalement luidt: een onverzorgde, verwarde man met lang, blond, plakkerig haar. De politie treft de gezochte man even later zittend op een scooter waarvan het stuurslot zichtbaar beschadigd is. Uit zijn jaszakken komt een aantal eieren tevoorschijn en een schroevendraaier. Het eieren gooien wil hij wel toegeven, maar Dave ontkent stellig dat hij de scooter heeft gestolen. Integendeel, zo beweert hij tot op de dag van vandaag; hij probeerde juist te voorkómen dat hij gestolen werd.

“Dat laatste snap ik niet zo goed,” zegt de rechter. “Gewoon,” zegt Dave, “hij stond op een vreemde plek, vond ik. En het slot was beschadigd, dus in principe kon iedereen de scooter zo meenemen.” “En om dat te voorkomen, bent u erop gaan zitten?” “Precies.” “Want u wist van wie de scooter was?” “Nee, dat niet.” “Dus u wist ook niet wanneer de eigenaar terug zou komen?” “Nee, dat ook niet.” “Dat had nog zomaar een hele dag kunnen duren,” merkt de rechter op. “Was u daar dan de hele dag blijven zitten?” “Nou, niet de hele dag natuurlijk,” zegt Dave. “Op een gegeven moment had ik de politie wel gebeld, denk ik.”

Ongelovig trekt de rechter haar wenkbrauwen op. En wanneer ze hem confronteert met het procesverbaal van de agenten, waarin staat dat het stuurslot lijkt te zijn geforceerd met een schroevendraaier, wordt zijn verhaal er niet geloofwaardiger op. Dave heeft altijd een schroevendraaier in zijn zak, zegt hij, omdat hij her en der sleutelt aan PlayStations. Van scooters heeft hij naar eigen zeggen geen verstand. Dat verklaart volgens hem ook het tweede feit dat hem vandaag wordt verweten. Een paar maanden na zijn aanhouding voor het station wordt hij na een wilde achtervolging opnieuw aangehouden. Hij rijdt dan op een scooter waarvan het contactslot verwijderd is. Dave heeft de scooter geleend, zegt hij. Hij weet niet meer van wie.

Dave heeft de scooter geleend, zegt hij. Hij weet niet meer van wie

“En u vindt het dan niet vreemd dat er geen sleutels bij zitten?” vraagt de rechter. “Dat vond ik wel apart, ja,” geeft Dave toe. “Maar u stelde verder geen vragen?” “Ik niet. Misschien was het nieuwe technologie. Weet ik veel.” “Begrijpt u dat ik er wat moeite mee heb om uw verhaal te geloven?” vraagt de rechter. Dave haalt zijn schouders op. “Toch is het zo,” zegt hij. De rechter legt hem een taakstraf op van 120 uur. Ook zal hij de schade moeten vergoeden (110 euro) die hij toebracht aan de scooter bij het station.

*Alle namen in deze rubriek zijn om privacy-redenen gefingeerd.