:format(webp)/https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png)
Bij de politierechter komen elke dag zaken langs die niet wereldschokkend zijn, maar vaak wel herkenbaar. Zoals deze zaak.
''Stond er helemaal niets tegenover?”
”Nee mevrouw, het was een vriendendienst.”
”U bent er ook op geen enkele manier toe gedwongen?”
”Nee mevrouw, ik heb het zelf aangeboden.”
”En u weet dat dit u drie maanden celstraf kan opleveren?”
”Nu wel, ja. Nu wel.”
Te ver
Hoever ben je bereid te gaan voor een vriend? De tengere 27-jarige verdachte uit Zoetermeer, administratief medewerker bij een incassobureau, ging heel ver. Te ver. Hij was maanden geleden getuige van een gewelddadig incident in het Haagse uitgaansleven. Een man lag weerloos op de grond terwijl een ander als een wilde op hem in beukte en schopte. Het slachtoffer hield er onder andere een gebroken oogkas aan over. Als ooggetuige meldde de verdachte van vandaag zich later op het politiebureau, waar hij een gedetailleerde verklaring aflegde. Hij had alles gezien. Zijn vriend, die van de mishandeling beschuldigd werd, had er niets mee te maken. In de rechtszaak die volgde, vertelde hij als getuige precies hetzelfde verhaal. Het was de waarheid, en niets dan de waarheid.
Lees ook: Bij de politierechter: ''U dreigde hem te slaan met een blik bier''
''Nee, mevrouw''
”Terwijl u van die vechtpartij helemaal niets gezien hebt, klopt dat?”
”Dat klopt, mevrouw.”
”U was daar niet eens die avond.”
”Nee, mevrouw.”
Lees uit deze serie ook: ik vind u wel een klootzak
Door het oog van de naald
De verdachte is nauwelijks nog hoorbaar. Zo stellig als hij destijds tot drie keer toe leugens, en niets dan leugens vertelde, zo moeizaam komt nu de waarheid eruit. Direct na zijn optreden als getuige in de zaak tegen zijn vriend werd hij zelf aangehouden op verdenking van meineed. Glashard liegen terwijl je onder ede staat. Zelfs in het politieverhoor dat volgde, hield hij nog lang vast aan zijn lulverhaal. Totdat de politie de gevolgen ervan nog eens helder formuleerde. Met een celstraf van drie maanden wegens meineed zou hij zeker zijn baan kwijtraken. Was hij bereid zijn toekomst op het spel te zetten voor een vriendendienst? Voor een verzameling aantoonbare leugens?
”Alstublieft mevrouw. Ik krijg binnenkort eindelijk een vast contract. Een celstraf zou voor mij echt een keiharde klap zijn.”
”Ja meneer, voor wie niet?”
Het begint nu op smeken te lijken, maar mevrouw de rechter lijkt onaangedaan. Ze kan er niet duidelijk genoeg over zijn: ”Meineed is geen vriendendienst meneer, het is een zeer, zéér ernstig strafbaar feit waardoor schuldige mensen hun straf ontlopen, en onschuldige mensen in de gevangenis belanden. Begrijpt u dat?”
”Ja mevrouw. Het was een domme fout. Ik wilde alleen maar helpen.”
”Ik zeg u eerlijk meneer, als de officier van justitie de richtlijnen had gevolgd en drie maanden onvoorwaardelijke celstraf had geëist, dan had ik u die opgelegd. Nu zij dat niet doet, veroordeel ik u tot 200 uur werkstraf en een voorwaardelijke celstraf van een maand. En ik zeg erbij: daarmee kruipt u door het oog van de naald.”
Lees uit deze serie ook: ''Doe effe normaal man, dikke mongool!''
Lees het in Panorama
Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Lees 'm in ons magazine op Blendle of bestel een papieren versie.
Illustratie: Aloys Oosterwijk