Pascal H. speelde rol in megafraudezaak en zit nu vast voor moordpoging op moeder

Het is 13 maart 2024 als Pascal H. op Facebook een bericht post met daarin de lieflijk overkomende tekst: “Hoe rijk ben je als man als op je verjaardag je moeder aanwezig is die je ooit met veel liefde op de wereld bracht en daarna alle stormen die je geen moeder toewenst heeft moeten doorstaan.” H., zoals altijd heel netjes gekleed, lacht op een bijbehorende foto in een Limburgs etablissement.

Zijn mama doet dat ook en houdt, zeer waarschijnlijk voor de grap, een mes met haar rechterhand omhoog in de richting van het gezicht van zoonlief, vlak voordat zij het duidelijk zichtbare gerecht gaat opeten. Een eerlijk beeld van een gezellige boel of wordt er hier door iemand een toneelstukje opgevoerd? De vrouw heeft op dat moment namelijk nog geen enkel vermoeden welk drama haar te wachten staat. Maar daarover later meer.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Eerst even terug in de tijd, naar het brisante verleden van Pascal H. Dat heeft te maken met pandjesbaas Joep J. uit Kerkrade. Die raakt in 2009 verwikkeld in een omvangrijke Limburgse fraudezaak met de naam ‘Landlord’. Justitie verwijt de huisjesmelker dan dat hij een vastgoedimperium heeft opgebouwd met crimineel vermogen dat is verkregen uit hennepteelt en flessentrekkerij. Jos Som, op dat moment burgemeester van grensplaats Kerkrade, gaat de strijd aan met deze volgens hem vorm van ondermijning, de verwevenheid van onder- en bovenwereld.

Hij besluit diverse panden te sluiten. De opsporingsdiensten willen dan zoveel mogelijk bewijzen vergaren tegen Joep J. Hierdoor komt ene Pascal H., dan een dertiger, in beeld. Hij legt verklaringen af tegen J., die echter in een kluis verdwijnen. Na lang juridisch getouwtrek hierover legt de rechtbank Joep J. uiteindelijk een voorwaardelijke straf van een jaar op wegens fraude met een boete.

Er volgt nog een hoger beroep, maar het uitspreken van een vonnis zal nooit meer plaatsvinden omdat Joep J. eind 2020 namelijk komt te overlijden. Pascal H. verdwijnt hierdoor weer naar de achtergrond. Soms wandelt hij nog weleens zijn rondje, maar voor de rest is hij weinig tot niet boven de spreekwoordelijke radar te zien. Dat verandert echter in 2023 en 2024.

Bittere smoothie

Dan zit hij geregeld in een horecazaak in de binnenstad van Heerlen. Bedeesd zit hij, ergens verborgen in een hoekje een drankje te nuttigen, meestal tegelijkertijd kijkend op zijn mobiele telefoon. Soms kijkt hij schichtig om zich heen, iets wat past bij zijn onzekere manier van doen. Navraag leert dan dat hij een ‘nauwe relatie’ heeft met een werkneemster van het desbetreffende restaurant. Uit liefde geboren, zo klinkt het.

Een plausibele verklaring dus voor zijn frequente bezoekjes aldaar. Plots is Pascal H. in de zomer van 2024 echter van de aardbodem verdwenen, in de Heerlense horecazaak pal naast een winkelcentrum wordt de blonde veertiger althans niet meer gespot.

Hoe kan dat? Dat zit zo: Pascal blijkt verwikkeld te zijn in een kwestie waarin het Openbaar Ministerie hem behoorlijk op de korrel heeft. In de tweede week van juni wordt zijn 68-jarige moeder in haar ruime appartement in Nuth, een dorp in de buurt van het toeristenplaatsje Valkenburg en grote stad Sittard-Geleen, opgehaald door een ambulance. Ze voelt zich niet lekker, heeft acute medische zorg nodig. Onderweg richting het ziekenhuis is de bejaarde vrouw liggend op de brancard opvallend openhartig over wat haar de avond daarvoor is overkomen. Volgens de Limburgse heeft haar zoon Pascal een aardbeiensmoothie voor haar gemaakt die een erg bittere smaak had en waarvan zij heeft moeten braken. Dat klinkt op zich al verdacht, zeker gezien het feit dat mevrouw dit uit zichzelf vermeldt, vinden ook de ambulancemedewerkers die hun oren spitsen.

Bij de speurders gaan alle alarmbellen af als H.'s moeder een verklaring aflegt waarin onder andere de woorden 'overdosis' en 'morfine' vallen

Ook laat de grijzende vrouw zich nog ontvallen dat zij bang is voor haar zoon. Dat heeft te maken met een onrustig verleden binnen het gezin, maar ook met haar gedachte dat haar eigen vlees en bloed haar misschien iets aan wil doen. Een werknemer van het ziekenhuis vertrouwt dit hele zaakje uiteindelijk niet, besluit tot actie over te gaan en schakelt de politie in. 

Moeder besluit vervolgens om aangifte te doen en de inwoonster van Nuth doet daarin uitgebreid haar verhaal. Bij de speurders gaan alle alarmbellen af als zij een verklaring aflegt waarin onder andere de woorden ‘overdosis’ en ‘morfine’ vallen. Die zou dus in de bovengenoemde smoothie verwerkt zijn. Hier willen de rechercheurs meer over weten en daarom proberen zij tijdens het verdere onderzoek aanvullend bewijs te verzamelen.

Afluisterapparatuur

Hiervoor zet men zelfs een bijzonder opsporingsmiddel in: in het diepste geheim besluit men om afluisterapparatuur te plaatsen in de Heerlense woning van verdachte Pascal H. en tevens in zijn auto. Zo kan de recherche onder de radar meeluisteren naar wat er mogelijk over de vergiftigingszaak allemaal gezegd wordt door de verdachte. Kennelijk hebben de speurders het vermoeden dat dit daadwerkelijk gaat gebeuren.

Maar helaas voor hen levert die stap niet het gewenste resultaat op. In de recherchekamer besluit men ook om onder meer de gsm van Pascal H. onder de zogeheten tap te zetten. Bingo! Dát opsporingsmiddel lijkt meer succes te hebben, want in een van de afgeluisterde gesprekken vraagt zijn moeder aan Pascal H.: “Waarom heb je het gedaan?” Hiermee lijkt de vrouw te doelen op de wrede moordpoging van haar zoon.

Daar blijft het echter niet bij, want de vrouw verklapt in een ander door de recherche onderschept telefoongesprek tegen iemand: “Mijn zoon heeft me vergiftigd.” Dat laatste is nogal een forse beschuldiging, door meeluisterende agenten in de zogeheten tapkamer letter voor letter op papier gezet. 

Aan de verhoortafel verklaart Pascal H. dat hij pas met de levensverzekering van zijn moeder aan de slag was gegaan toen hij hoorde dat hij verdachte was

De recherche weet door onderzoek van gegevensdragers van Pascal te achterhalen dat hij al in april 2024 heeft gezocht op termen als ‘werkingstijd morfine drank’ en ‘overdosis morfine’. Verder speurwerk leidt echter ook, zo hebben politie en justitie het zeer sterke vermoeden althans, naar een mogelijk motief: een dag nadat zijn moeder flink ziek is geworden, downloadt Pascal H. de overlijdensverzekering van zijn ma op zijn eigen computer.

Had hij daadwerkelijk 200.000 euro willen opstrijken als zijn moeder was overleden, vragen de speurders zich af. Dit zou een immers een motief kúnnen zijn. In de recherchekamer zorgen al deze onderzoeksresultaten voor op zijn minst gefronste wenkbrauwen, zeker als ook nog blijkt dat de verdachte veertiger uit Heerlen zoekopdrachten als ‘beroepsgeheim arts’ en ‘woord tegen woord politie’ heeft uitgezet.

Binnen de recherche denkt men vrijwel zeker te weten dat Pascal H. een moordplan had en ook daadwerkelijk heeft uitgevoerd bij zijn moeder. De Heerlenaar heeft in ieder geval de schijn tegen als hij enkele maanden geleden in de boeien wordt geslagen. Aan de verhoortafel verklaart H. volgens bronnen echter dat hij pas met de levensverzekering van zijn moeder aan de slag was gegaan toen hij van de forse beschuldiging aan zijn adres hoorde.

Of was het gember?

Volgens hem klopt er niets van de stellige beweringen van het Openbaar Ministerie dat hij gepoogd heeft zijn moeder om het leven te brengen. De door zijn moeder aangehaalde bittere smaak zou volgens H. afkomstig zijn geweest van gember, zo beweert hij althans ten stelligste tegenover de recherche. Is hiermee deze zaak klaar? Nee, zeker niet. Een dikke maand nadat het slachtoffer aangifte heeft gedaan, op 20 augustus 2024, moet zij als getuige gehoord gaan worden bij de rechter-commissaris. Om nóg meer verduidelijking te verschaffen wat er precies aan de hand is geweest in deze zaak. Dit verhoor wordt echter op het allerlaatste moment afgeblazen. 

De vrouw heeft vlak daarvoor net de Maastrichtse advocaat Wouter Smeets in de arm genomen voor de benodigde juridische bijstand. Hij stuurt namens zijn cliënte een mail naar de onderzoeksrechter, officier van justitie en de advocaat van verdachte Pascal H. In dit schrijven neemt de vrouw uit Nuth de forse beschuldiging tegen haar zoon Pascal inzake de vergiftigingspoging plots terug.

Anders gezegd: haar eerste verklaring klopt volgens haar niet. “Ik heb in die mail onder meer aangegeven dat mevrouw lijdt onder het verlies van dierbaren en ziektes als COPD en Parkinson heeft. Hierdoor is haar geheugen aangetast,” legt haar raadsman Smeets uit. “Ze vertrouwt niet meer op de juistheid van haar herinnering, maar ze gelooft in de onschuld van haar zoon. Als je het OM mag geloven, is zij het slachtoffer geworden van een poging tot moord. Mijn cliënte ziet dat ondanks haar eerste verklaring inmiddels anders.”

In deze opmerkelijke zaak laat het OM het haar van de moeder van Pascal H. onderzoeken. Daarin worden echter geen vreemde stoffen aangetroffen. Maar in het bloed van de Limburgse vrouw vinden deskundigen wél sporen van morfine. Weliswaar geen hele grote hoeveelheid, maar toch.

Beïnvloeding

Afgelopen oktober vindt de eerste pro-formazitting plaats in de rechtbank. Daar blijkt dat het OM het sterke vermoeden heeft dat er gemanipuleerd is in deze zaak. Volgens de speurders zou Pascal H. namelijk zijn moeder hebben proberen te beïnvloeden, via de telefoon vanuit de bajes waar hij verblijft, om de voor hem zeer belastende verklaringen te veranderen. Met succes voor verdachte H., zo denken de opsporingsdiensten althans.

Raadsman Smeets van het moederlijke slachtoffer verwijst deze zienswijze echter naar het rijk der fabelen. “Ik laat mij überhaupt niet lenen voor allerlei manipulatie, dat is een kwestie van integriteit. Deze mevrouw heeft een heleboel meegemaakt.” Ingewijden stellen dat er op de vrouw druk zou zijn uitgeoefend vanuit de recherche, dat haar sturende vragen zouden zijn gesteld.

En dan is er nóg iets opmerkelijks gebeurd in deze sowieso al bizarre zaak: Pascal H. schrijft in de afgelopen maanden op een bepaald moment een brief aan zijn moeder, laat die ook zien aan een medewerker van de bajes in Vught. Dat schrijven wordt in beslag genomen door de recherche.

Een actie die binnen het opsporingsapparaat in ieder geval tot enige verbazing heeft geleid. De grote vraag is: waarom heeft Pascal H. dit gedaan? Volgens zijn advocaat Bas Janssen kloppen sommige stellingen van justitie in deze zaak niet. “Moeder had al vaker een morfinedrank gehad en die was haar in april dit jaar ook nog voorgeschreven,” geeft de strafpleiter, in het verleden jarenlang officier van justitie, aan. En: “De toxicoloog van The Maastricht Forensic Institute (TMFI) heeft onderzoek gedaan naar aanleiding van de in haar bloed aangetroffen waarden en komt tot de conclusie dat in het, bij binnenkomst in het ziekenhuis, afgenomen bloed een dosis morfine is aangetroffen die pijnstillend zou werken. Maar die dosis kan volgens het TMFI niet als levensbedreigend worden gezien.”

Volgens hem blijft het OM maar volhouden dat het eerste verhaal van moeder klopte, ondanks het feit dat moeder daarover zelf inmiddels heeft gezegd daar niet meer achter te staan vanwege haar ziektebeeld. “Dat ze in eerdere telefoontaps nog wel opmerkingen maakte, verandert daar natuurlijk niets aan. Dat was slechts  moeder die haar aanvankelijke verhaal herhaalde, dat is geen nieuw bewijs. Dat ‘bewijs’ komt allemaal uit één bron. Een bron met vervuild water, zo blijkt later als moeder zelf aangeeft niet meer achter haar verklaringen te staan.”

De raadsman van Pascal H. vervolgt: “Het verhaal van de officier van justitie dat mijn cliënt de polis van zijn moeder heeft gedownload is niet juist. Die zat gewoon in zijn Gmail-inbox en heeft hij van daaruit geopend. De laptop plaatst het bestand dan in de downloadmap. Dat is geen bewuste actie, dat is het gevolg van kijken naar een bijlage in de e-mail. Ik vind het vrij bizar dat mijn cliënt nog steeds in voorarrest zit, gezien het feit dat er zo weinig op tafel ligt na maandenlang onderzoek.”

Ook zijn broer vergiftigd?

Het appartement van H. vlakbij het centrum van Heerlen ligt er sinds zijn arrestatie in de zomer verlaten bij omdat de bewoner nog altijd in voorarrest zit. De verdachte gifmenger hangt een jarenlange celstraf boven het hoofd, mits de rechtbank hem schuldig gaat bevinden. Zover is het echter nog niet.

Het Openbaar Ministerie (OM) in Limburg laat weten dat ‘verdachte ontkent’ in deze zaak. “Hij zit nog altijd in voorarrest omdat er ernstige bezwaren zijn en gronden, onder meer de schokgrond,” aldus woordvoerster Renate Peters. Dat laatste houdt in dat bij ernstige feiten waarop volgens de wet een celstraf van twaalf jaar of meer staat, de maatschappij geschokt zou zijn wanneer verdachte vrij wordt gelaten.

Medio december krijgt de zaak een bizarre wending als het OM bekendmaakt dat er ook een onderzoek loopt naar de dood van de broer van Pascal H. Die zou namelijk óók om het leven zijn gekomen door vergiftiging. En ook hier is Pascal verdachte. Daarnaast kwam naar buiten dat een andere man, de 46-jarige Manuel M., is gearresteerd voor het leveren van de morfine bij de moordpoging op de moeder van Pascal H. 

Het is nog niet duidelijk wanneer deze zaak inhoudelijk behandeld zal gaan worden.

De opgelichte Dierenambulance

Pascal H. blijkt sowieso geen onbevlekt blazoen te hebben. De rechtbank in Maastricht heeft hem in 2012 veroordeeld tot twintig maanden cel, waarvan zes voorwaardelijk, voor het als penningmeester van de Dierenambulance Zuid-Oost Limburg verduisteren van 120.000 euro.

H. is daarmee nog niet klaar met de politie en justitie, want hij blijkt eveneens meer dan 3000 euro te hebben verduisterd bij stichting Bureau Sociale Zorg in Heerlen, zijn moeder te hebben mishandeld en zijn vader te hebben bedreigd. Voor dit alles kreeg hij toentertijd ook een forse boete opgelegd.

Hierdoor zal hij voor immer en altijd over een strafblad beschikken, dat mogelijk met een gif-moordpoging uitgebreid zal gaan worden in een later stadium dit jaar.

De moordpoging met gif die wél lukte

Ada S. uit het Friese Franeker was een vrouw met twee gezichten: gezellig en bruut. De rechters van het gerechtshof in Amsterdam hadden dit schijnbaar ook door, want in 2016 werd zij in hoger beroep veroordeeld tot zestien jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging. De vrouw bleek namelijk een gifmengster te zijn waardoor haar echtgenoot Tjipke van der Ploeg in 2012 was overleden. Eerder had zij voor deze wrede moord nog twintig jaar cel opgelegd gekregen door de rechtbank in Leeuwarden.

S. had, in aanloop naar de dood van haar partner Tjipke, op internet naar informatie over de werking van een overdosis insuline gezocht. Daarnaast achtte de rechter bewezen dat de Friezin had gefraudeerd met de levensverzekering van Van der Ploeg. Hiervoor vervalste ze onder meer zijn handtekening.

In Leeuwarden werd Ada S. overigens vrijgesproken van de moord op haar eerste echtgenoot Ruud Konijn in 2004. Wel had zij hem opzettelijk medische hulp onthouden door niet meteen een arts te raadplegen. Ze werd wel veroordeeld voor het achterlaten van deze man, terwijl hij in hulpeloze toestand verkeerde.