Radio-dj Gijs Staverman: 'Ik ben de positiefste dj van het land'

De vele stations van dj Gijs
Gijs Staverman (23 maart 1966, Alkmaar) heeft een schier eindeloze reeks radioprogramma’s op z’n naam staan bij evenzoveel stations: van Galaxy FM, Counterpoint FM, Super 106, Yorin FM en Radio 3 tot Q-Music en Radio 2. Inmiddels zit hij alweer sinds de zomer van 2024 bij Radio 10, waar hij de Radio 10 Middagshow van 16 uur tot 19 is gaan presenteren. Deze maand is het op Radio 10 Guilty Pleasure Maand. Gijs draait regelmatig als dj op feestjes en is af en toe te horen als voice-over van tv-programma’s. Daarnaast is hij eigenaar van mediabureau Staverman Studio’s. Hij is verloofd met Cher en heeft een ‘cadeaudochter’, twee (pleeg)kinderen en een kleinkind. Hij is een enorm bewonderaar van Graham Norton, eet het liefst elke dag kip en luistert op de radio graag naar Stefan Stasse, Rob Stenders en Bram Krikke. Zijn muzieksmaak varieert van Michael McDonald tot Alicia Keys en zijn lievelingsvakantieland is Amerika.

Wat voelde je toen je deze zomer overstapte naar Radio 10?
“Ik werd gevraagd om naar Radio 10 te komen en daar heb ik heel lang over nagedacht. Dat was geen makkelijke beslissing. Het is toch een grote stap. Bij de NPO heb ik tien jaar gewerkt. Het voelde echt als een thuis. Ik vond het best spannend om daar weg te gaan, eerlijk gezegd. Maar uiteindelijk zag ik dit als een kans die ik niet voorbij kon laten gaan.” 

Radio 2 staat al jaren in het rijtje van best beluisterde zenders van Nederland. Waarom was dit zo’n enorme kans voor jou?
“Omdat ik de mogelijkheid kreeg om de middagshow te doen. Ik heb op Radio 2 heel lang de lunchshow van 12 tot 2 gepresenteerd. Toen Rob Stenders wegging, vroegen ze of ik zijn tijdslot van 2 tot 4 wilde overnemen. Dat heb ik gedaan, maar ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik daar moest brengen. Het voelde als een tussenoplossing. Bij Radio 10 heb ik de mogelijkheid gekregen om de drivetime-show van 4 tot 7 te gaan doen, wat een van de belangrijkste tijdsloten op de radio is. Als je radiomaker bent, is dat echt een hogere verdieping.”

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

‘Ik word weleens de vrolijkste dj van Nederland genoemd. Ik weet niet of dat zo is, maar ik vind mezelf wel de positiefste dj van het land’

Waarom zie jij radio maken in de spits als het hoogst haalbare?
“De ochtend- en middagshows zijn de momenten waarop veel mensen onderweg zijn naar hun werk en echt naar jou luisteren. Dat zorgt voor een andere dynamiek dan overdag, tijdens kantooruren. De radio staat dan meer op de achtergrond aan, waardoor mensen fragmentarischer luisteren. Tijdens drivetime bereik je mensen heel direct, vaak een op een. Als je ‘s ochtends in de auto naar een bepaalde zender luistert, zet je die op de terugweg meestal ook weer aan. Die uren hebben een soort continuïteit. Het is daarom een belangrijk moment om een band met luisteraars op te bouwen.”

Wat doe je op dit tijdslot anders dan in je lunchshow?
“Mijn lunchprogramma was wat lichter, meer gericht op service en gezelligheid. Een drivetime-show vraagt om meer energie. Mensen willen muziek, maar ook weten wat er in de wereld speelt. Je begeleidt ze op een fijne manier naar huis, na een lange werkdag. Daarnaast is Radio 10 natuurlijk een andere omgeving dan Radio 2, maar ik blijf wel mezelf. Ik maak radio met een positieve inslag, want dat vind ik het leukste om te doen. Ik ga niet ineens een andere stem opzetten of mezelf veranderen. Ik word weleens de vrolijkste dj van Nederland genoemd. Ik weet niet of dat zo is, maar ik vind mezelf wel de positiefste dj van het land.”

Zit dat optimisme in je? Of zet je dat op de radio extra dik aan?
“Dat zit in me. Ik hoef daar niet veel moeite voor te doen. Het is gewoon wie ik ben. Ik zou iedereen gunnen om met een iets positievere blik naar de wereld te kijken, want dat maakt het leven zoveel fijner.”

Veel mensen zullen nu denken: hoe doe je dat, met al dat vreselijke nieuws om je heen?
“Dat hoor ik vaker. Maar wat moet je anders? Moet ik heel depressief gaan doen? Nee, dat wil ik niet. Natuurlijk zijn er dingen waar ik niks positiefs over kan zeggen, zoals oorlog. Dat vind ik ook lastig. Maar ik probeer wel altijd te kijken naar wat er wél goed is. Ik kijk misschien door een andere bril dan veel andere mensen hebben naar de wereld. En ik hoop dat ik luisteraars daar een beetje in kan meenemen. Dat zou ik mooi vinden.”

Hoop je dat mensen na het luisteren van jouw show met een beter gevoel uit de auto stappen?
“Dat is precies het idee. Aan het einde van de dag ben je klaar met werk, misschien heb je een rotdag gehad, of juist een fantastische. Hoe dan ook, je wilt even ontspannen, bijgepraat worden over wat er speelt in de wereld en op een vrolijke manier naar huis rijden. Liefst ook veilig, natuurlijk. Ik heb zelf jarenlang in de file gestaan en dat vond ik echt vreselijk. Gelukkig hoef ik dat nu niet meer, omdat ik om zeven uur klaar ben. Meestal zijn de files tegen die tijd weg, al is dat niet altijd zo. Maar ik hoop dat ik mensen met mijn middagshow een beetje een fijn gevoel kan geven tijdens dat soort momenten.”

Zie je jezelf nog als die jonge rebel van vroeger, uit je Veronica-tijd?
“Ik weet niet of ik ooit echt een rebel ben geweest. Toen ik bij Veronica zat, was de slogan ‘retegoed’. Dat was de tijd waarin ik nog lang haar had. Inmiddels ben ik ouder, heb ik kinderen en een kleinkind en sta ik anders in het leven.”

Je bent nu ‘jong, snel en opa'. Hoe is dat voor jou?
“Mijn vriendin Cher zorgde al voor de kinderen van haar broer toen ik haar acht jaar geleden leerde kennen. Al vrij snel kwam ik met de kinderen in contact. Zij waren toen 6 en 8 jaar oud en er was meteen een klik. Na het overlijden van mijn ouders en mijn broer was mijn eigen familie een stuk kleiner geworden. Toen ontmoette ik Cher en kreeg ik er ineens weer heel veel familie bij. Mijn vriendin heeft nog een dochter, Chanel. Dat maakt haar mijn stiefdochter, of zoals ik het liever zeg: mijn cadeaudochter. Zij heeft een kindje gekregen en dat is mijn kleinkind. Zo ben ik ineens opa geworden. Ik ben in een soort gezinssituatie gekomen waar ik zelf nooit over nagedacht had. Dat heeft mijn leven wel veranderd. Er zijn wat meer verjaardagen in het weekend, er is reuring. Ik zie het als een enorme verrijking.” 

Tot de komst van Cher was je een éénpitter. Heeft de gezinssituatie waarin je nu zit ook de kijk op je werk veranderd?
“Absoluut. Ik verzorg op de radio entertainment voor mensen die na een lange dag naar huis rijden en dat is hartstikke fijn en leuk. Tegelijkertijd realiseer ik me meer dan ooit dat mijn werk maar een deel van mijn leven is. Ik maak me nu veel drukker over het wel en wee van de kinderen, of ze het goed doen, of ze gelukkig zijn. Dat zorgt voor een vorm van relativering, omdat je dingen in het juiste perspectief plaatst. Het zijn pleegkinderen, maar ze doen het hartstikke goed. Ik ben heel trots op ze en hoop ze te stimuleren om het beste uit zichzelf te halen. Ze zijn nu 13 en 15, dus op dit moment zijn ze vooral aan het puberen. Qua stimuleren komt er dus nog niet zoveel van, maar dat zie ik nog wel gebeuren.”

Ben jij een vaderfiguur die af en toe met de vuist op tafel slaat? Of ben je juist heel flexibel?
“Ik word niet snel boos. Dat past niet bij me. Maar ik verbaas me er soms wel over dat pubers heel veel vergeten. Dingen waarvan ik denk: dat hadden we toch gisteren besproken? Dat hadden we toch afgesproken? Je moet alles blijven herhalen. Dat zie ik soms wel een beetje als werk.”

Hoe was jij zelf als puber?
“Als ik naar mijn kinderen kijk, vraag ik me elke keer af: hoe deed ik dat dan? Dan kom ik meestal snel tot de conclusie dat ik toen ook nog niet helemaal wist wat ik nu weet. Dat is ook logisch. De puberteit is een fase waarin je van alles ontwikkelt, zoals: wat zijn de consequenties van mijn acties? Mijn kinderen zijn goed in acties, maar in consequenties nog iets minder, haha. Daarom is het ook goed dat jongeren pas op hun 18de hun rijbewijs kunnen halen. Ik weet dat mijn vader vroeger vaak tegen me zei: Ga jij maar eerst wat levenservaring opdoen. Dat vond ik toen een stomme opmerking. Maar hoe ouder ik word, hoe vaker ik denk: volgens mij had die man toch wel gelijk.”

Wat doe je als je niet zit te mijmeren over vroeger?
“Ik ben niet iemand die kantklost of ingewikkelde hobby’s heeft, maar ik kan ontzettend genieten van simpele dingen. Ik hou ervan om op reis te gaan met mijn gezin. Of gewoon even helemaal niks doen. Lekker met mijn iPad op schoot een beetje spelletjes spelen. Dat vind ik heerlijk. Mijn vrienden zijn ook heel belangrijk. Ik heb een paar goede vrienden, en we hoeven elkaar niet iedere week of zelfs iedere maand te spreken. Maar als we elkaar zien, is het direct weer ouderwets gezellig. Dat is voor mij de definitie van echte vriendschap.”

‘We gaan trouwen met elkaar en zij met al mijn verzamelde spullen… Haar grootste wens is dat ik al die rotzooi in een container gooi’

Hoe staat het met je verzameling aan verzamelingen?
“Ik heb altijd moeite gehad met dingen weggooien. Dat komt denk ik omdat ik bang ben dat ik het later misschien toch nodig heb. Het begon heel onschuldig. Als ik in een hotel was, nam ik een ‘do not disturb’-bordje mee. Dat is iets wat ik ben blijven doen en inmiddels heb ik een hele doos vol met die bordjes. En het is niet alleen bij bordjes gebleven. Ik heb dozen vol spullen, met poppetjes die ik ooit heb meegenomen uit het buitenland, VHS-videobanden met van alles en nog wat erop, oude radio’s, hoedjes en petten, microfoons – je kunt het zo gek niet bedenken of ik verzamel het.”

Je klinkt als iemand die extreem veel spullen om zich heen verzamelt, als een echte hoarder...
“Dat klopt niet helemaal, want ik woon in een prettig huis waarin het niet helemaal volstaat met spullen. Maar ik vind wel dat ik ‘hoard’. Ik heb een opslag, daar staan veel dozen in. Ook van mijn vader, want hij had ook allemaal dingen bewaard: stickers, kookboeken, magneten, noem het maar op. Na zijn overlijden vond ik het lastig om dat weg te gooien, dus dat staat ook weer in mijn opslag. Voor mij heeft al die rommel een bepaalde waarde. Als ik die bordjes zie, dan denk ik: oh ja, dat hotel, daar ben ik geweest. Het idee om dat zomaar weg te gooien, voelt niet goed.”

Kun je iets meer vertellen over je Kruidvat- of Etos-kamer?
Lachend: “Die is bijna helemaal leeg, gelukkig. Je kent die acties wel bij de drogisterij, waarbij je 1+1 gratis krijgt. Of 5 stuks voor de prijs van 2. Ik dacht: waarom zou ik er eentje kopen als ik er drie voor dezelfde prijs kan krijgen? Dat leidde ertoe dat ik hele stapels tandpasta, zeepjes, deodorant, schoonmaakmiddelen en douchegel had. Het stond helemaal vol. Totdat ik op een gegeven moment merkte dat tandpasta na een jaar niet meer goed is en dat de geur van douchegel ook achteruitgaat. Toen ben ik gaan opruimen. Ik heb daar ook wel iets van geleerd, namelijk: als iets minder dan 10 euro kost en je het binnen een kwartier in een winkel in de buurt kunt vinden, dan heeft het geen zin om het te hamsteren. De enige keren dat ik me nog laat gaan met aanbiedingen, is wanneer de Lurpak (Deense boter, red.) in de aanbieding is. Dan vind ik het lekker om twee Lurpaks voor de prijs van één te kopen, want dat gaat toch snel op.”

Ben je een bewuste gelduitgever? 
“Mijn vader had een eigen zaak, een kaasmuseum en een kaaspakkettenbedrijf. We hadden het thuis niet extreem breed en van hem heb ik wel meegekregen dat je niet met geld moet smijten én dat je er niet over moet praten. Over geld praten, dat vonden ze heel ordinair. Aanbiedingen scoren deden zij bij mijn weten niet, dat is een soort tic die ik zelf heb. Ik vind het ook leuk om dingen te kopen die er duur uitzien, maar niet veel kosten: horloges, tassen, telefoonhoesjes. Mijn vriendin is daar nog beter in dan ik. Bij H&M kan ze echt mooie dingen in de uitverkoop vinden die wel goede kwaliteit zijn.”

Je hebt alles bij elkaar een mooie carrière opgebouwd. Wat was voor jou het absolute hoogtepunt tot nu toe?
“Ik heb al 33 jaar het geluk dat ik mijn hobby als mijn werk mag doen. Dat alleen al voelt als een hoogtepunt. Ik heb zoveel bijzondere dingen mogen meemaken. Bij Gijs 2.0 hadden we bijvoorbeeld elke dag iemand in de studio die kwam lunchen. Zo’n beetje heel bekend Nederland is daar langsgekomen. Dat was ontzettend leuk. Een ander hoogtepunt was het interviewen van Graham Norton. Dat vond ik echt geweldig om te doen. Daarnaast heb ik grote shows mogen presenteren, zoals de Top 40, de Mega Top 50 en nu bij Radio 10 de Top 4000. Ik heb bijna elk tijdstip op de radio mogen doen: ‘s ochtends, ‘s middags en nu drivetime. Het klinkt misschien een beetje suf, maar mijn carrière voelt als een aaneenschakeling van hoogtepunten.”

Zou je je een leven zonder radio kunnen voorstellen?
“Dat lijkt me echt lastig. Ik heb ook veel tv gedaan, maar dat voelt toch anders. Ik beschouw radio als mijn kind en televisie als mijn relatie. Zonder mijn kind kan ik echt niet leven. Met televisie ben ik uit eigen beweging even gestopt, omdat ik niet helemaal goed mijn weg kon vinden in wat mijn rol op tv zou moeten zijn. Mijn relatie met Cher is overigens hartstikke geweldig.”

Jullie zijn al vier jaar verloofd. Waar wacht je nog op?
“In 2025 gaat het eindelijk gebeuren! We gaan trouwen met elkaar en zij met al mijn verzamelde spullen, haha. Haar grootste wens is dat ik al die rotzooi in een container gooi, want zij wil het liefst in een soort feng shui-huis wonen waar het allemaal rustig en sereen en keurig ingedeeld is. Voor mij is dat lastig.”

Over iets meer dan een jaar word je 60. Hoe beleef jij het proces van ouder worden?
“Ik heb er niet heel veel moeite mee, maar het is soms wel stom. Als ik kijk naar mijn kinderen en mijn kleinkind, dan denk ik: hadden mijn ouders dit maar kunnen meemaken. We hebben het daar weleens over, hoe leuk het zou zijn om met kerst aan een grote tafel te zitten met iedereen erbij. Maar dat is het leven en daar moet je mee leren omgaan.”

‘Ik merkte dat ik kaal begon te worden en dat stoorde me. Na twee jaar twijfelen heb ik een haartransplantatie gedaan bij een kliniek in Nieuwegein. Het resultaat is fantastisch’

Heb je al last van kwaaltjes of andere ongemakken?
“Ik merk dat ik meer moet doen om fit te blijven. Als je niks doet, roest je gewoon vast. Ik probeer meer te sporten, te rekken en strekken en goed op mijn voeding te letten. Vroeger kon ik twee bakken yoghurt eten en was ik direct twee kilo kwijt. Nu gaat dat allemaal wat trager. Ik ben ook gestopt met roken. Af en toe vape ik nog, dat vind ik lekker. Maar ik probeer over het algemeen gewoon goed voor mezelf te zorgen. Je hoeft echt geen drie uur per dag te trainen, maar een beetje bewegen en gezond eten helpt al enorm.”

Radio is tegenwoordig ook visueel. Ben je daardoor meer met je uiterlijk bezig? 
“Niet echt. Ik begrijp dat visuele radio tegenwoordig belangrijk is. Als je fragmenten terugluistert, is het leuk om te zien hoe iemand reageert. Maar ik ga niet elke dag in de make-up voordat ik de studio in ga. Wat ik wel heb gedaan, is een haartransplantatie. Ik merkte jaren geleden alweer dat ik kaal begon te worden en dat stoorde me. Na twee jaar twijfelen heb ik een haartransplantatie gedaan bij een kliniek in Nieuwegein. Het resultaat is fantastisch. Af en toe krijg ik nog een PRP-behandeling, waarbij bloedplasma in mijn hoofdhuid wordt geïnjecteerd om mijn haar sterker te maken. Het voelt een beetje als Pokon voor je haar.”

Als kind was Willem Ruys je grote voorbeeld. Ben je in de buurt gekomen van wat hij heeft neergezet?
“Ik denk niet dat ik in de buurt ben gekomen van wat hij heeft gedaan. Willem Ruys was een uitzonderlijk presentator. Maar ik heb geleerd dat je er niet naar hoeft te streven om precies hetzelfde te bereiken als je voorbeeld. Wat ik van hem heb meegenomen, is de passie die hij had voor zijn werk. Hij straalde plezier uit en dat heb ik ook. Ik zie dat als mijn grootste succes.”