Achmet Y. (54) bekent ontvoering van 1,5-jarige peuter, mogelijk ook misbruikt

Achmet Y. heeft bekend dat hij het 1,5-jarige kindje uit zijn huis in Barneveld heeft ontvoerd. Deze bekentenis werd gedaan door zijn advocaat tijdens de eerste zittingsdag in de rechtbank van Arnhem. Zelf was Y. niet aanwezig.

Ontvoering en zoekactie

In de vroege ochtend van zaterdag 9 augustus sloop de 54-jarige Y. het huis in Barneveld binnen en nam de peuter uit zijn bedje mee. Het kindje was slechts gekleed in een luier en een broekje en werd meegenomen door Y. terwijl de ouders nog sliepen.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Toen de ouders kort daarna ontdekten dat hun zoontje vermist was, sloegen ze direct alarm. Dit leidde tot een grootschalige zoekactie, die dezelfde ochtend nog resulteerde in de arrestatie van Y. en twee andere mannen uit de omgeving van Barneveld.

Het huis van Y. is grondig doorzocht door de politie, omdat dit de plek zou zijn waar de peuter vermoedelijk werd vastgehouden tijdens zijn vermissing. Het Openbaar Ministerie vermoedt dat hier ook het seksuele misbruik heeft plaatsgevonden.

Vermeend misbruik

Y. ontkent echter dat hij het kind met kwade bedoelingen ontvoerde. Zijn advocaat, Erwin Damen, verklaarde dat zijn cliënt tijdens zijn verhoren aangaf dat hij de peuter slechts probeerde te troosten. Volgens de verdachte zou hij het jongentje zogenaamde "kusjes" hebben gegeven in dit verband. Damen laat weten dat Y. benadrukt dat hij geen seksuele handelingen met het kind heeft verricht. Ook stelt hij dat er geen sporen van verkrachting zijn aangetroffen in het forensische onderzoek van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI). Ondanks deze verklaring blijft het Openbaar Ministerie de verdenkingen serieus nemen.

De rechtbank in Arnhem heeft besloten dat Achmet Y. in voorlopige hechtenis blijft vanwege de ernstige beschuldigingen van seksueel misbruik. Verdere verhoren en aanvullend bewijs, zoals DNA-onderzoek, moeten uitwijzen of de verdenkingen voldoende onderbouwd zijn voor een veroordeling.