Dartslegende Raymond van Barneveld houdt rekening met nieuw onheil rond 32ste WK

‘Mijn jacuzzi staat recht op z’n kant’

Wanneer: november 2019

Barney geeft een interview aan de Volkskrant, een maand voor het begin van zijn laatste WK (al kondigt hij negen maanden later zijn comeback alweer aan). Hij maakt zo’n terneergeslagen indruk dat je haast denkt dat zijn kinderen bij een brand zijn omgekomen moeten zijn. Hij heeft al zijn geloof in een roemvol afscheid verloren. Hij had al langer een hekel aan zichzelf als darter, maar nu óók aan zichzelf als mens.

“Privé maak ik dingen mee waarvan je denkt: hoe is het mogelijk? Dit kan alleen mij gebeuren…” verzucht Barney nog maar eens, alsof zijn Britse geliefde Julia hem heeft ingeruild voor Michael van Gerwen. Stellig zegt hij: “Ik land een paar maanden geleden met vier collega’s in Manchester. Wat denk je? Hun koffers komen aan en mijn koffer zit er niet bij. Het is echt bizar.”

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Om zijn punt kracht bij te zetten dat alles in zijn leven tegenzit, geeft hij ook nog een ander voorbeeld. “Ik sta drie kwartier in de rij voor een attractie in Euro Disney. Ben ik eindelijk aan de beurt, stopt die attractie ermee. Dat soort kleine dingen, dat overkomt alleen mij.”

Als de journalist stelt dat iedereen dat soort dingen weleens overkomt, schudt Barney driftig met zijn hoofd. “Nee, nee, daar geloof ik niets van. Dat soort dingen gebeuren mij dagelijks, het is niet normaal.” Is het niet gewoon een act, zijn vorm van zelfbeklag? Welnee, zegt Barney. “Mijn huis, ook zoiets, net verbouwd en het staat alweer te verzakken. Een ander zal zeggen: waar maak je je druk om? Maar mijn jacuzzi staat recht op zijn kant.”

‘Ik moet ’s nachts plassen door al die cola’

Wanneer: september 2024

Tijdens vloertoernooien, die niet op televisie worden uitgezonden, starten de wedstrijden vaak al om een uur of 1 ’s middags. Dat betekent dat Barney al om 10 uur moet beginnen met ingooien. En dat voor een avondmens.

“Iedereen weet dat ik geen fan ben van de Pro Tour-wedstrijden, want die beginnen vroeg in de middag. Dan moet je er om 10 uur zijn,” moppert Barney bij Omroep West. “Ik ben geen ochtendmens en mijn lichaam wordt pas later op de dag wakker. Als ik ’s avonds speel, heb ik ontbijt, lunch en avondeten gehad. Dat is voor mij beter dan om 7 uur opstaan.”

Er zijn ook Pro Tour-wedstrijden die ’s avonds worden gespeeld. Om scherp te blijven, drinkt Barney dan cola. Maar ook daaraan kleeft weer een groot nadeel verzucht de dartslegende tegenover Nu.nl. “Als je eenmaal op bed ligt, moet je er constant uit om te plassen. Daardoor slaap ik slecht. En als je slecht hebt geslapen en je moet de volgende ochtend al om 10 uur de zaal in om in te gooien...”

Het is onvervalste Barney-logica: ochtendmensen hebben dit soort problemen niet. Maar uitgerekend hij is nou net weer een avondmens. “Ik heb een hekel aan opstaan. Dat wil ik op mijn eigen moment doen. Laat staan dat ik dan ook nog moet gooien.”

‘Het leven heeft geen zin meer’

Wanneer: december 2019

Verliezen doet bij elke sporter pijn, maar voor Barney lijkt het altijd te voelen als het kwijtraken van een dierbare. Nadat hij op het WK roemloos is uitgeschakeld door de onbekende Amerikaan Darin Young, nemen de demonen in zijn hoofd het weer over. Deze keer is het nóg erger dan normaal. Hij wekt de indruk alsof hij voor de trein wil springen. 

“Ik blijk maar gewoon een amateur te zijn. Een amatéúr,” benadrukt hij voor de camera van RTL, alsof het helemaal nooit gebeurd is dat hij vijf wereldtitels heeft gewonnen. Dat er door deze nederlaag een roemloos einde is gekomen aan zijn loopbaan (later maakt hij zijn comeback), beschouwt hij als de grootst mogelijke vernedering. “Het doet er niet toe hoe vaak het publiek me toezingt. Ik zal nooit van mezelf houden. Ik zal mezelf haten. Ik wálg van mezelf.”

Barney gooide zijn hele carrière lang om te winnen, maar verloor de laatste tijd alleen nog maar. Ziet hij het einde van zijn loopbaan dan niet als een bevrijding? Als het begin van een nieuw leven? “Nee. Het maakt niet uit wat ik hierna ga doen. Het leven heeft geen zin meer.”

‘Ik had jeuk aan mijn voeten’

Wanneer: december 2023

Barney zit achter een rij microfoons op de persconferentie in ‘Ally Pally’ in Londen. Hij trekt een gezicht alsof hij zojuist kansloos naar huis is gegooid, terwijl hij zich toch echt heeft gekwalificeerd voor de achtste finales van het WK door de Welshman Jim Williams met 4-1 te verslaan. Gek genoeg vertoont hij nu hetzelfde gedrag als normaal gesproken na een nederlaag: hij verklaart zijn mindere spel, in zijn ogen zijn belachelijk slechte spel, met smoesjes en excuses. In het verleden legde hij journalisten al eens uit dat hij de triple twintig maar moeilijk kon vinden omdat hij last had van koude handen, omdat er te veel wind op het podium stond, omdat hij geen bril droeg, of omdat hij juist wél een bril droeg. Maar vandaag breidt hij zijn repertoire uit met weer een heel nieuwe verklaring voor het missen van zijn dubbels.

“Heb je ook weleens het gevoel dat je ontzettend veel jeuk onder je voet hebt? Het was echt bizar. En ik kon er natuurlijk niet aan krabben,” luidt Barney’s nieuwste excuus. Waarmee hij meteen antwoord geeft op de vraag waarom hij na afloop van de tweede set het podium afliep met een grimas op zijn gezicht alsof hij door een hond in zijn kuit was gebeten. “Dat kwam dus daardoor. Ik denk: what the fuck gebeurt hier nou? Ik heb achter het podium meteen mijn schoenen uitgedaan en ben gaan krabben.”

Ook weer typisch Barney: het krabben hielp niet. “Ook in de derde en vierde set had ik er nog behoorlijk last van.”

‘Sporten? Daar staat mijn hoofd niet naar’

Wanneer: juli 2023

Je zou het niet zeggen, maar er bestaan darters die bezig zijn met hun gezondheid. Darters zoals Gerwyn Price die regelmatig in de gewichten hangen om net die paar procentjes winst te boeken die nodig kunnen zijn in de jacht op de wereldtitel. Iets dat je ook mag verwachten van mensen die zichzelf zien als topsporter. Maar Barney hoort duidelijk niet tot die categorie darters. Hij komt nooit in de sportschool.

“Ik heb sinds tweeënhalve maand wel een abonnement,” zegt hij in het AD, “maar ik ben er pas één keer geweest. Het was heel druk met reizen, wedstrijden gooien en er zat een weekje vakantie bij. Dat schiet dus niet op.”

Het is typisch Van Barneveld, die dan al zestien jaar lang droomt van zijn zesde wereldtitel, maar daar het liefst niet te hard voor wil werken en altijd wel een reden vindt om niet te hoeven sporten. Zelfs het opzoeken van de fitnessruimte in de hotels waarin hij tijdens toernooien verblijft, is voor hem al te veel moeite, erkent hij.

“Ik geef eerlijk toe dat die drempel hoog is voor mij. Vandaag lag ik er na één potje uit en dan heb ik op zich best nog tijd genoeg om te gaan sporten. Maar ik moet eerst dat verlies een plekkie geven. Dan staat mijn hoofd niet naar sporten. Dat staat het sowieso niet snel, want ik heb een hekel aan rennen op zo’n loopband of op zo’n fitnessfiets zitten. Dat vind ik echt verschrikkelijk.”

Toen Barney in 2006 overstapte van de BDO naar de PDC kocht hij een loopband en gebruikte hij die nog ook. Binnen een jaar werd hij wereldkampioen. Maar teruggrijpen naar dat succesvolle recept blijft Barney hardnekkig weigeren. “Waar die loopband nu is? Die heb ik verkocht. Net zoals zo’n fiets, zelfde verhaal. Of ik geen personal trainer moet nemen? Dat kost dan weer een hoop geld. Nee joh, ik moet gewoon mezelf een schop onder m’n kont geven.”

‘Je drinkt ook geen acht Red Bull op een dag’

Wanneer: april 2024

Achter de schermen bij een toernooi in Niederhausen, in het westen van Duitsland, ziet Barney eruit alsof hij een marathon heeft gelopen. Het zweet stroomt over zijn voorhoofd. Hij heeft last van acute benauwdheid en neemt een ingrijpend besluit: hij trekt zich terug uit het toernooi.

Maar wat was er nu eigenlijk met hem aan de hand? Drie jaar later onthult hij het in het AD. Onderzoek heeft uitgewezen, vertelt hij, dat het gelukkig niets te maken had met zijn suikerziekte. Ook niet met het feit dat hij nogal weinig sport en daarnaast had hij ook niets verkeerds gegeten. Nee, er bleek een heel andere reden te zijn waarom hij die dag in Duitsland bijna flauwviel. Iets waar andere mensen nooit last van hebben, maar Barney weer wel. Hij had teveel cafeïne-kauwgompjes genomen. “Veel te veel. Je drinkt ook geen acht Red Bull op een dag.”

‘Ik was bijna te laat op mijn eigen bruiloft’

Wanneer: september 2023

In de eerste ronde van de World Series of Darts Finals, in Amsterdam, gooit Barney een opvallend laag gemiddelde van 84,47, tegen de Canadees Jeff Smith (6-2 winst). Na afloop heeft hij daar een sluitende verklaring voor. “Ik heb bijna anderhalve week geen pijl aangeraakt,” onthult hij in het AD. “Vanwege het organiseren van mijn huwelijk.”

Op dinsdag geeft Barney zijn jawoord aan zijn Britse geliefde Julia Evans. Maar voor het zover is, staan eerst op vrijdag, zaterdag en zondag de World Series of Darts Finals op het programma. Dat zorgt voor een logistieke uitdaging. Barney trouwt namelijk op Cyprus. 

“Ja, ik wist dit al een jaar van tevoren, maar het blijkt nu toch verdomd lastig. Je toekomstige vrouw zit op Cyprus, je gasten komen daar nu allemaal aan en de bruidegom zit in Amsterdam…”

In eerste instantie zou Van Barneveld op maandag al trouwen. Onverwacht kreeg hij echter een uitnodiging voor de World Series of Darts Finals. “Ik was flabbergasted, dat was echt een cadeau. Maar ja, daardoor moest ik wel mijn huwelijk verzetten. Dus ja, fotograaf, videograaf, hotels: we hebben alles bij moeten stellen.”

Thuis hoefde hij niet eens de strijd aan te gaan. “Julia snapte het wel (dat het huwelijk een dag verzet moest worden red.). Er gaat enorm veel prijzengeld in om en zo’n huwelijk gaat al snel naar de 20 à 30 duizend euro. Dat hoef ik niemand niet uit te leggen.”

Stel dat Barney al op zaterdag wordt uitgeschakeld, dan is hij nog ruim op tijd op Cyprus. Er doet zich echter wél een probleem voor als hij de finalerondes haalt op zondag. ’s Maandags moet hij dan al om zes uur ’s ochtends naar Londen toe, om vanuit daar naar Larnaca te vliegen. “Ik had ook kunnen zeggen: Joh, Ray, verlies lekker die eerste ronde en ga op tijd terug naar Cyprus voor je huwelijk. Maar nee, zo ben ik niet. Ik wil altijd winnen.”

Het past bij Barney: al wekenlang gooit hij geen pepernoot, maar juist nu blijkt hij in de vorm van zijn leven. Overtuigend plaatst hij zich voor de wedstrijden op zondag. In de kwartfinale verliest hij alsnog, van Peter Wright. Zonder titel, maar mét 15.000 pond aan prijzengeld op zak arriveert Barney net op tijd op Cyprus. Julia zegt ondanks alles volmondig ja.

‘Deprimerend dat ik geen twee Big Macs meer kan eten’

Wanneer: december 2016

Zijn beste darts gooide Barney met een gewicht van 135 kilo en een kop zo dik alsof hij een zak aardappelen had ingeslikt. Jaren later, in een terugblik met The Mirror, schaamt hij zich daar niet voor. Sterker nog, nu hij flink wat kilo’s lichter is, verlangt hij juist terug naar zijn eetpatroon van destijds.

“Op dit soort dagen (in aanloop naar het wereldkampioenschap, red.) verlang ik naar de tijd dat ik een tweede Big Mac en friet kon nemen als ik dat wilde,” biecht Barney op. Hij zegt het op een toon alsof hij tegenwoordig alleen nog maar eiwitshakes drinkt, maar al snel blijkt dat hij het over heel andere shakes heeft. “Ik kan nog maar één milkshake drinken per dag.” 

Een olympische sporter zou daar een moord voor doen, één milkshake per dag, maar op de gemoedstoestand van Barney heeft het juist een negatief effect. “Het is erg deprimerend, maar je moet naar je lichaam luisteren.”

‘Ik had tóch meer van mijn pijlen verwacht’

Wanneer: juli 2024

Op het WK van vorig jaar, voor Barney zijn 31ste, doet zich iets opmerkelijks voor. Hij maakt voor de verandering géén depressieve indruk. Sterker nog, vol zelfvertrouwen staat hij het AD te woord: hij voelt zich de koning te rijk door de nieuwe pijlen waarmee hij sinds kort gooit. “Ik ben al jáááren aan het zoeken. Ik dacht echt: wat moet ik nou nog? Maar nu is mijn jubileumdart uitgekomen en er is gewoon geen twijfel meer. Een héérlijke pijl. Ik ben er nu drie weekjes mee aan het gooien en ik voel me gewoon – ja, het klinkt gek – onoverwinnelijk.”

Maar zeven maanden later, aan de vooravond van de World Matchplay, spreekt de krant hem opnieuw. Hoe de pijlen hem nú bevallen? Barney klinkt opeens weer als zichzelf. “Ik dacht echt: iedereen moet zich gaan bergen, want nú heb ik het gevonden, hoor. Maar langzamerhand begon ik toch weer te denken: is dit het nou of niet? Ik had toch nog iets meer dan deze setup verwacht.”

Barney, de eeuwige twijfelkont, aarzelt weer eens ergens over. “Ik wil met deze pijlen blijven gooien, maar ik vraag me vooral af of ik qua gewicht moet variëren: 21, 22, 23, 24 of 25 gram? Dat moet je eigenlijk testen, maar daar heb je geen tijd voor.” Geen tijd hebben voor het testen van je nieuwe pijlen? Dat is alsof Femke Bol de olympische finale loopt met splinternieuwe schoenen. Ondenkbaar toch?