SPORTCOLUMN: 'Darts is echt topsport'

Micha Jacobs

Ik weet niet waar ik jou dezer dagen blijer mee maak: met de aankondiging dat in 2026 het Formule 1-circus voor het laatst op Zandvoort neerstrijkt of met het feit dat aankomend weekend het WK darts weer begint. Ik word vooral blij van dat laatste, dat begrijp je wel. De voorbeschouwing begon vorige week al, ergens in een troosteloze sporthal waar de top van de Nederlandse pijlensmijterij de pers te woord stond.

Vooral van Michael van Gerwen, die al vijf jaar geen wereldkampioen is geworden, wordt veel verwacht, vooral door Chris Woerts, de Rotterdamse sportmarketeer die vaste gast is bij Vandaag Inside en ook bij ander volksvermaak als darts graag met zijn neus vooraan staat. “Michael van Gerwen is net Max Verstappen,” zei hij voor de camera van De Telegraaf. “Als je hem prikkelt, gaat ie goed presteren.” 

Een voorzet die de verslaggever graag aannam en doorspeelde naar Van Gerwen. “Als ik geld wil verdienen,” vroeg de verslaggever, “moet ik dan op jou inzetten?”

Van Gerwen: “Daar mag ik geen uitspraken over doen hè, daar kunnen wij voor geschorst worden.”

De ernst waarmee hij dat zei, zorgde bij mij voor een kleine inwendige lachstuip, want ook darters mogen blijkbaar niet meer vrijuit praten tegenwoordig. Al kon je aan zijn trillende neusvleugels en zijn nieuwe kaaklijn – Van Gerwen onderging in de afgelopen jaren meerdere kaakcorrecties – zien dat hij het ook niet al te serieus nam. Woerts daarentegen wel, wat het slapstickgehalte van die persbijeenkomst, waarin alle Nederlandse toppers ook nog eens hetzelfde shirtje droegen, bij wijze van Nederlands elftal maar dan in het groen, alleen maar groter maakte. 

“Het imago van darten proberen we te veranderen door de jongens uit de kroegsfeer te halen,” zei Woerts. “Het is echt topsport. Als je dat nou eens vergelijkt met tennis...”

De verslaggever van De Telegraaf wist al meteen welke kant het gesprek op ging en brak meteen in. “Ga je nou Federer en Nadal vergelijken met Van Gerwen en Van Barneveld?” vroeg hij.

Woerts: “Absoluut. Ik word zo moe van tennissers. Die hebben een vak waar ze de bal in moeten slaan en terwijl ze dat doen, moet iedereen stil zijn. Want stel je voor dat ze worden afgeleid, die verwende jongetjes. Bij darten moet je dat pijltje in een heel klein vakje smijten. Dat geef ik je te doen met 35 dronken Engelsen achter je.”

Ik ben het uiteraard met hem eens, zonder greintje ironie. Met een hoofdprijs van 500.000 pond (iets meer dan 600.000 euro) in het vooruitzicht zou ik ook trillende vingers krijgen, jij niet?

Edwin Struis

Trillende vingers heb ik ook weleens, maar niet van darts. Meer in de ochtend als reactie op een met drank doordesemde avond ervoor. Weet je trouwens dat je darts helemaal niet met je vingers speelt, maar met je hoofd? Als het daar een beetje goed functioneert, dan kunnen er duizenden liederlijk dronken Engelsen in je nek hijgen, maar jij gooit die pijltjes daar waar je ze hebben wil. Je vingers zijn slechts je instrumenten, vergelijk het maar met pianospelen. Al is het wel handig dat je geen reuma hebt of in een houtzagerij werkt.  

Onze darters gehuld in het groen, ik moest gelijk aan Shrek denken, zeker in het geval Van Gerwen. Heel jammer dat ie een kaakcorrectie heeft ondergaan, het zou niet moeten mogen. Of zo’n jongen al of niet verstaanbaar is, maakt toch niet uit, het gaat erom dat ie die pijltjes in het juiste vakje gooit. Maar misschien heeft ie het gedaan omdat het bier niet goed achter z’n huig verdween, dat kan natuurlijk ook. 

Natuurlijk is darts geen topsport, nooit geweest ook. Darts is kroegvermaak, net zoals biljarten, klaverjassen en karaoke dat zijn. Je hoeft fysiek niet in topvorm te zijn om een potje te kaarten of vals te zingen. En een gezond voedselpatroon is al helemaal overbodig. Kijk naar Luke Littler die een stringent kebabdieet volgt en ondanks (dankzij?) die handicap begin dit jaar (als 16-jarige!) gewoon in de finale van het WK stond en ’m deze keer wellicht wint. Deze Engelsman gedijt in een uitzinnige menigte, die zou ik niet zo snel in een tennissetting neerzetten, dan roept ie huilend om z’n moeder.

Ik heb zelf een keer rondgelopen in zo’n atmosfeer van totale zwakzinnigheid. Werkelijk iedereen was compleet van de wereld in de Circus Tavern in Purfleet, waar destijds nog het WK gehouden werd. In dat desolate dorpje wil je nog niet dood gevonden worden, maar eenmaal binnen in het etablissement waande ik me in Dantes hel. Werkelijk niemand die ik aansprak, kon nog uit z’n woorden komen, iedereen was dronken of hard op weg het te worden. Ik werd door wildvreemden omhelsd, moest een pint schuimloos bier in één teug leegdrinken, terwijl in een hoek de ene na de andere dartsfanaat over z’n nek ging. Daar liep men ook groen aan, op een iets andere wijze dan onze nationale darts-trots, maar toch. 

Chris Woerts ruikt ongetwijfeld centjes, zijn corebusiness, maar vergelijk darters in hemelsnaam niet met tennissers. Verspilde moeite. Richt je pijlen op iets anders.