Sportcolumn: Bang voor een vrouw met drie pijltjes

Micha Jacobs

Ik ben waarschijnlijk de laatste in Nederland die nooit emoji’s stuurt – ik stuur nog altijd een puntkomma, een verbindingsstreepje en een haakje sluiten als ik wil knipogen naar iemand – dus ik heb een halfuur gezocht naar de ‘kotsemoji’ waar Noa-Lynn van Leuven momenteel mee wordt overspoeld. Vies dingetje wel, zo’n geel poppetje waar zo’n gifgroene braakstraal uit komt. En de reden waarom een grote groep randdebielen het massaal naar haar stuurt, is zowaar nog smeriger. Noa-Lynn is namelijk een transvrouw die bijzonder goed kan darten en momenteel elke vrouw van het bord veegt, inclusief oud-wereldkampioene Deta Hedman. Vindt ze niet leuk, onze Deta. Ze kan zelfs zo slecht tegen haar verlies dat ze voortaan weigert om tegen ‘mannen’ te gooien in een vrouwentoernooi. Ook Aileen de Graaf en Anca Zijlstra, van wie je enige rugdekking zou verwachten aangezien zij samen met Noa-Lynn uitkomen voor het Nederlands team, willen niks met haar te maken hebben en bergen hun oranje shirt op zolang zij aan de oche staat. In de Volkskrant zei Noa-Lynn onlangs dat ze door de hele toestand niet alleen vieze emoji’s krijgt van vreemden, maar ook doodsbedreigingen, al vond ze dat niet eens het ergste. Veel erger vond ze dat er blijkbaar vrouwen zijn die haar willen beletten van hetgeen ze het liefst doet: gewoon een potje darten.

Nu wilde ik de transgenderdiscussie in de sport eigenlijk bewaren voor de aankomende Olympische Spelen, maar de idiotie komt sneller naar ons toe dan ik dacht. En met idiotie bedoel ik niet de discussie an sich, maar de hevigheid waarmee die wordt gevoerd. Darten, waar hebben we het over? Als er één sport is (een sport ja!) waar het verschil tussen man en vrouw acceptabel klein is, dan is het wel darten. Er doen ook gewoon vrouwen mee bij de mannen, snap je? Het is ook niet boksen, voetbal, gewichtheffen of atletiek waar we het over hebben, toch? Dat je een transvrouw niet bij een geboren vrouw in de ring zet, lijkt mij logisch (want je wilt geen dode). Maar wat sta je dan wel toe? Het IOC is vrij helder hierover: een transpersoon mag pas meedoen als hij of zij in transitie is gegaan vóór de puberteit, waar een algemene leeftijd van 12 jaar aan is gehangen. Waardoor ik opeens denk: hoeveel atleten zullen dat niet hebben gedaan? Atleten van wie we dat helemaal niet weten? Stel je voor zeg, Femke Bol die niet als vrouw geboren blijkt te zijn, dat maakt haar toch niet opeens een mindere kampioene?

Edwin Struis

Door darts te afficheren als ‘sport’ vind ik je al heel complimenteus. ‘Kroegbezigheid’ zou de lading beter dekken, denk ik. Even een gebbetje tussen het pimpelen door, meer moeten we er niet van maken. Uit puur folkloristisch oogpunt wil ik één keer per jaar mijn blik weleens richten op het pijltjesgooien en dan hebben we het natuurlijk over het WK rond kerst en oudjaar, maar dan vooral om de drinkende medemens te observeren, en waartoe deze in staat is in een met randdebielen gevulde zaal in Noord-Londen. Gelal, gebral, carnavalsuitdossingen, drankgelagen; kortom alles dat zich slecht verhoudt tot (top)sport.

Dat geldt evenzeer voor de acteurs zelf. Voor mijn gevoel doen er al decennialang vrouwen mee aan het WK, ik heb borstpartijen gezien waar vrouwen een moord voor zouden doen, maar die toebehoorden aan het mannelijke geslacht, althans het onverzorgde, vadsige deel ervan. Types als Andy Fordham en John Henderson woonden volgens mij in een biervat. En ook de nieuwe ster aan het pijltjesfirmament, Luke Littler, maakt ondanks zijn pas 17 jaar niet bepaald reclame voor WeightWatchers.

In deze verre van woke wereld is het dus niet verwonderlijk dat als je je ook maar enigszins buiten de werplijn bevindt, je met de nek wordt aangekeken. Zoals transvrouw Noa-Lynn van Leuven nu overkomt, inclusief een lading drek via sociale media, het open riool van de huidige samenleving. Het staat wat mij betreft voor het oer-conservatisme in de sport, in welke tak dan ook. Nog steeds word je raar aangekeken als je afwijkt van het prototype dat de meerderheid heeft bepaald. Het verklaart de krampen waar types als René van der Gijp en Johan Derksen in schieten als hun netvlies zich vult met in hun ogen onmogelijke uitingen. Een Fries met een kleurtje, hoe kan dat nou?

Dat collega-darters Noa-Lynn nu vogelvrij verklaren is te schandalig voor woorden, enkel en alleen omdat ze meer talent heeft dan deze eencelligen. Het wordt de hoogste tijd voor actie, bij dezen stel ik voor om de hashtag #jesuisnoalynn te lanceren, als antwoord op de pijlloze dieptes waar sommige dart(st)ers zich in bevinden.