Viva Valentino! Haat en nijd en heel veel champagne op het motorcircuit

In 2007 werd het grimmig in de MotoGP, zeker voor Casey Stoner. Toen Nicky Hayden in 2006 de wereldtitel van Valentino Rossi overnam, hadden de meeste Rossi-fans daar geen slecht gevoel bij, Hayden was Valentino’s vriend en er was geen kwaad bloed gezet. Dat kon niet worden gezegd toen Stoner in 2008 Valentino van zijn titel beroofde. De MotoGPfans hebben altijd veel respect getoond voor coureurs die letterlijk hun leven in de waagschaal stellen. Volgens Stoner begon dat beeld in 2007 te veranderen.

“Tegen die tijd werd ik het doelwit van veel uitingen van haat, vooral afkomstig van de vele volgelingen van Valentino,” schreef hij in zijn autobiografie uit 2013. “De eerste tekenen lieten zich zien in 2007, toen ik hem begon te verslaan. Mijn moeder kreeg toen vervelende e-mails.”

CONCURRENT CASEY STONER: ‘IK WERD HET DOELWIT VAN VEEL UITINGEN VAN HAAT, VOORAL AFKOMSTIG VAN VOLGELINGEN VAN VALENTINO. MIJN MOEDER KREEG VERVELENDE E-MAILS’

Tijdens het 2008 Day of Champions-evenement (een jaarlijks ­liefdadigheidsfeest dat voorafgaat aan de Britse Grand Prix) ging Stoner net als alle andere coureurs in zijn vrije tijd geld inzamelen voor het goede doel. Maar als Rossi’s grootste rivaal werd hij ­uitgejouwd toen hij het podium betrad. Dit was nog niet eerder gebeurd in het motorracen, en veel mensen hielden er een naar gevoel aan over. Het was de laatste keer dat Stoner deelnam aan een publiek evenement. Maar het werd nog erger. Nadat hij in datzelfde jaar tijdens de training voor de Britse Grand Prix crashte, kreeg de Australiër achter op een scooter een ritje terug naar de paddock, toen hij plotseling van alle kanten werd belaagd. “Er waren mensen die vloekten, die naar me spuugden. Een paar van hen klommen over de hekken en probeerden de scooter omver te kegelen.”

Wij tegen zij

Dit waren beelden die meer deden denken aan voetbalwedstrijden, waar groepsloyaliteit alles is en de ‘wij tegen zij-mentaliteit’ de overhand heeft. Maar voor dit soort toestanden was geen plaats in de MotoGP. Stoner had bijgedragen aan belangrijke ontwikkelingsprojecten in Afrika en had zelf niet zo lang geleden een potentieel dodelijke crash overleefd. Toch waren er mensen onder Rossi’s enorme schare fans die Stoner haatten, alleen omdat hij zo snel was, vaak sneller dan hun held Valentino. Natuurlijk kon Rossi niet verantwoordelijk worden gehouden voor het gedrag van anderen, maar toch stond hij er gekleurd op, want de relschoppers droegen allemaal Rossi-merchan-dise. “Vele jaren was Valentino hun held,” schreef Stoner, “en iedereen die hem uitdaagde was de slechterik, of het nu Max ­ iaggi was, Sete Gibernau, Jorge BLorenzo of ik.”

Als Rossi-fans al de pest hadden aan Casey Stoner, dan zouden ze al snel de jonge coureur Jorge Lorenzo nog meer haten. Al op zijn 21ste was de Spanjaard tweevoudig wereldkampioen in de 250cc-klasse, en hij werd als debutant in de MotoGP in 2008 Rossi’s teamgenoot bij Yamaha. Hij was egoïstisch en verloor soms in de paddock zijn zelfbeheersing als de dingen niet naar zijn zin gingen. Dan schold hij zijn monteurs uit of smeet in woede zijn helm in een hoek.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.