Praten we niet iets te vaak over geld in Nederland?

Is geld lenen erger dan een hypotheek nemen?

Geld lenen is in Nederland nog steeds iets waar mensen moeilijk over doen. Over het algemeen wordt er hard gewerkt, maar houden mensen om uiteenlopende redenen nog wat maand over aan het eind van hun salaris. Andersom dan idealiter het geval is, dus. Besmuikt wordt aan familie gevraagd of die even wat geld kunnen missen. Liever nog aan anderen, om een preek te voorkomen. Waar mensen voor de aankoop van een woning makkelijk tonnen tegelijk lenen, rust er een taboe op om iemand een bepaald bedrag te leen te vragen. Daarom zijn er websites als directgeld-lenen.nl. Geen preek en ongemakkelijke gesprekken, wel een aantal voorwaarden. Bovendien is geld lenen zonder BKR ook mogelijk.

Waar doen ze het van

Het liefst praten we over geld als er geen zorgen over zijn, en dan graag ook over het geld van anderen. "Waar doen ze het toch van?" is een populaire verzuchting. Voetbaltransfers zijn voer voor discussie, maar wanneer een speler (voor prijzen die nu echt het belachelijke overstijgen) naar een andere club verkast, spreken supporters net even wat gretiger over het geld dat hun club binnenharkt dankzij de transfer, dan over de lege plek op het veld die de speler achterlaat. Terwijl Johan Cruijff ooit zei: "Ik heb een zak geld nog nooit een doelpunt zien maken".

Brodeloos maken

De uitdrukking 'brodeloos maken' komt wel erg dichtbij, nu de traditionele ambachtelijke bakkerij uit het straatbeeld dreigt te verdwijnen. Ook de verhalen over kinderen die op een lege maag in de schoolbanken zitten en de toeloop bij de voedselbank zijn schrijnend voor een land met een staatskas waar andere Europese landen wel raad mee zouden weten. In de economie pompen met die hap. Maar in Nederland wordt vooral gespaard. Speciaal voor dit soort tijden, zou je zeggen. Praten over geld zullen we hoe dan ook niet snel verleren.

Polderen tot ver achter de komma

Sterker nog, het wordt van overheidswege gefaciliteerd. De schadevergoeding voor de gedupeerden van de aardgasboringen is een typisch staaltje polderkunst. Waar de voor de hand liggende oplossing in menig talkshow tot vervelens toe wordt aangereikt, stelt men in Den Haag het liefst de zoveelste commissie samen die eerst een aantal maanden gaat vergaderen. Tot ver achter de komma, en zelden met een duidelijk resultaat. Geld voor schadevergoedingen is er volop, maar het direct uitkeren is schijnbaar onmogelijk. Of het wordt onmogelijk gemaakt. Terwijl het voor de leek heel makkelijk lijkt. De wijze woorden van Remco Campert, waarom zouden die niet op de staatskas van toepassing kunnen zijn?