Een tijd geleden op NH Nieuws, de regionale omroep van Noord- Holland: “Een medewerker van Justitieel Complex Zaanstad heeft een rechtsbijstandverlener en een gevangene betrapt op seks: de vrouw was de gedetineerde op haar knieën oraal aan het bevredigen in een spreekkamer:
Ik zag haar hoofd op en neer gaan en toen ik ze betrapte, stond ze op en veegde haar mond op een rare manier af.”
Drie maanden geleden eenzelfde soort bericht in het Noordhollands Dagblad, over dezelfde gevangenis: “Een seksrelatie met een gedetineerde heeft de dochter van een leidinggevende bij de gevangenis van Zaanstad deze week de kop gekost.”
Seks in de gevangenis prikkelt onze fantasie. Want zo’n gevangenis zit natuurlijk vol met testosteron- en oestrogeenbommetjes die maar niet tot ontploffing kunnen komen, en áls het dan knalt, dan knalt het ook goed. En dan heb je nog de zinnenprikkelende machtsverhoudingen binnen die vier muren; de machtswellustige bewaarder, of de dochter van een leidinggevende, versus de onderdanige gedetineerde.
Een onuitputtelijke bron van inspiratie, ook voor scenarioschrijvers van de betere volwassenenfilms, maar dat hoeven we u vast niet te vertellen.
In 1995 tekenden wij al zulke verhalen op, met de pen van toenmalig verslaggever Peter Viering, die zowel mannelijke als vrouwelijke (ex-) gevangenen en (ex-)bewaarders het hemd van het lijf vroeg. Zoals ene Dave, die op dat moment een half jaar vastzat in het huis van bewaring aan de Havenstraat in Amsterdam: “Hier heb je geen wipkamers, maar op de vrouwenvleugel wel. Elke zes weken brengt de parketpolitie mij naar Joyce.
In de tussentijd denk je eigenlijk aan niks anders. Ik schrijf haar ellenlange brieven over wat ik de volgende keer met haar ga doen. Er komt meestal geen flikker van terecht, maar de gedachte eraan houdt je op de been.” Volgens ‘langgestrafte’ Remsey was seks in de bajes handel: “Ik ken jongens die hun eigen vrouw uitlenen voor een paar telefoonkaarten.
Dat zijn de arme gedetineerden.
Wie geld heeft, kan zelfs prostituees, bajeshoeren, bestellen. Desnoods met z’n tweeën tegelijk.” Meesteroplichter Arie Olivier, die ook heel wat jaren achter tralies doorbracht, kende bewaarsters ‘die nog geen zeehond konden versieren met een mand vis’, maar, zo zei hij: “Uitgehongerde gedetineerden slaan ze zo aan de haak. Bedenk wel: de lik is een masturbatieparadijs. Als je al een tijd vastzit en je vrouw is van je af, dan wil je ook wel iets anders dan alleen maar masturberen.” Dat werkte volgens hem twee kanten op: “Als je bewaarster bent en je hebt een of andere dooie lul thuiszitten, kunnen gevangenen je aardig van je frustraties afhelpen.”
Dan valt zo’n rechtsbijstandverlener die soepel door de knieën zakt voor een cliënt nog wel mee, toch?