Dit is geen vrolijk verhaal

Even later ontmoet hij zijn moeder, de 27-jarige Christiane K. Zij laat hem weten dat zijn vijf jongere broertjes en zusjes allemaal dood zijn. Naar later zou blijken heeft ze de vijf – in de leeftijd van 1 tot 8 –eerst verdoofd met medicatie in hun ontbijt, waarna ze ze heeft verdronken of verstikt. Hierna heeft ze ze in handdoeken gewikkeld en in hun bedden gelegd. Marcel hoeft kennelijk niet dood: Christiane zet hem op de trein naar haar moeder (Marcels oma) in Mönchengladbach. Vanuit die trein appt Marcel naar zijn klasgenoten dat zijn broertjes en zusjes dood zijn. Ondertussen appt Christiane met haar moeder dat het erg slecht met haar gaat: “Ik kan niet meer.”

En, even later: “Stuur de politie naar de woning.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De kinderen zijn dood.”

Twintig minuten later werpt ze zich voor een trein, een actie die ze wonderwel overleeft. Zoals gezegd: dit is geen vrolijk verhaal.

Het proces tegen Christiane K. – die bekend was bij de jeugdzorg, maar niet als gevaarlijk werd gezien –is inmiddels begonnen.

Ze kan levenslang krijgen.