Week van toen: 'Granaten zijn van alle tijden'

“Rustig aan!” zegt hij als hij even later iets ronds in mijn handen legt. De waarschuwing is overbodig. Het ding dat hij me geeft, is één van de gevaarlijkste misdaadwapens die op dit moment in Nederland in de roulatie zijn: de M75, een gitzwarte handgranaat van Joegoslavische makelij.

Het ananas-vormige explosief weegt 355 gram en is gevuld met 3000 stalen kogeltjes. Dodelijk binnen 35 meter en in staat ernstig letsel te veroorzaken binnen een straal van 150 meter. Het nieuwste speeltje van criminelen...

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Het is de laatste twee jaar gelukkig weer wat minder dan een tijdje terug, maar het probleem van handgranaten blijkt uit bovenstaande passage eigenlijk van alle tijden te zijn. Er was wel een duidelijke aanleiding voor dit verhaal in februari 1995. Een paar maanden eerder, in november 1994, vond de verschrikkelijke bomaanslag plaats op de Amsterdamse kunstenaar Rob Scholte. Hij verloor zijn beide benen toen hij in de Amsterdamse Jordaan wilde wegrijden in zijn BMW. Zijn vrouw Micky Hoogendijk was zwanger en zat naast Scholte in de auto. Zij kreeg een miskraam.

De redactie van Panorama wilde destijds weleens weten hoe makkelijk het is om op straat aan een handgranaat te komen. ‘Panorama-team kocht handgranaat (op straat, voor fl. 150,-)’ stond er op de cover, en: ‘Aanslag op Rob Scholte: begin van een gruwelijke trend?’ Nu is dat laatste misschien iets te voorbarig geweest, vooral omdat het daarna wel meeviel met het handgranaatgeweld in de straat. Helemaal als je het gaat vergelijken met een paar jaar geleden. Toen is het pas echt goed losgebarsten met handgranaten in tasjes aan de voordeur, handgranaten op de stoep van coffeeshops en handgranaten voor nachtclubs in Amsterdam en Rotterdam. In het artikel worden meerdere manieren besproken om aan een handgranaat te komen. De teneur is dat je binnen een week aan zo’n ding kunt komen. Het gaat zoals met alles uit de onderwereld: via via via... Maar verder wordt vooral het onhandige en het lastige van de handgranaat besproken. Zo kun je er geen precisiewerk mee verrichten, omdat de deeltjes alle kanten op schieten, en is het lastig om handgranaten te bewaren. Ook de bekende Amsterdamse wapenexpert ‘Pistolen Paultje’ Wilking komt nog even in het artikel opdraven om te zeggen dat het voor hem absoluut geen handel is: “Bloedlink spul.

Pistolen Paultje: ‘Handgranaten zijn bloedlink. Wie eraan begint pleegt pure kamikaze’

Wie eraan begint pleegt pure kamikaze. Het is allemaal vleesgajes dat ermee rondloopt.”

Er is nooit iemand voor de bomaanslag op Rob Scholte veroordeeld. In de loop der jaren hebben wel vele scenario’s over de zaak de revue gepasseerd: zo zouden de daders uit de hoek van het destijds schimmige kunstcircuit komen of zou het te maken hebben met niet nagekomen verplichtingen van Scholte zelf. Ook is het idee opgekomen dat de aanslag bedoeld zou zijn geweest voor advocaat Oscar Hammerstein. Hij zou in eenzelfde type auto met dezelfde kleur hebben gereden met een bijna identiek nummerbord.