Mink Kok: van crimineel tot correspondent

Het was echt niet normaal. Ik dacht heel even dat het filmpje met Photoshop gemaakt was maar toen ik verder ging kijken op YouTube bleek het echt. De knal en de witte kraag die ontstond, de drukgolf die over het water scheerde. Wat was dit? In de haven van Beiroet, de hoofdstad van Libanon, heeft een verwoestende explosie plaatsgevonden. Ik ben daar zelf een keer of drie, vier geweest, onder andere voor de research voor mijn boek over Stanley Hillis, De Kouwe Ouwe geheten.

Topcrimineel Mink Kok woont er. Hij was één van de beste vrienden van Hillis. Ik voerde talloze gesprekken met Mink Kok en zeker twee of drie keer zaten we in de haven van Beiroet. We lunchten er en daarna zei hij dat er iets verderop een heel goede bakker zat die heerlijke taartjes maakte. En Kok bleef maar vertellen over die ouwe Hillis, de man met wie hij zo enorm goed had samengewerkt, maar ook de man met wie hij begin deze eeuw ruzie had gekregen. Op de achtergrond zagen we de mooiste jachten en hoorden het klotsende geluid van water tegen de kade. Het was zo niet-Arabisch. In een steriele, superschone omgeving aten we onze taartjes die geserveerd werden door obers die allemaal in dezelfde zwarte pakken rondliepen.

Wat zou er nu over zijn van die lunchroom? Zou die bakker nog leven? Wat zou er over zijn van die boten? Van die haven?

Diezelfde avond hoorde ik via een vriend van Kok dat hem niets mankeerde. Met veel gevoel voor humor zei die vriend dat het eten waarschijnlijk iets te zwaar op Kok z’n maag was gevallen. De dag erna antwoordde Kok zelf vanuit Beiroet dat hij en iedereen om hem heen ongedeerd was. Hij kon alleen even niet communiceren omdat de wifi van het dak was geblazen. Kok bevestigde dat de explosie vlakbij de marina was waar we vaak zaten.

Mink Kok heb ik in de tijd dat ik werkte aan De Kouwe Ouwe leren kennen als een perfecte gastheer en een geweldige gids van de stad Beiroet en het land Libanon. De Amsterdammer weet de ene na de andere wetenswaardigheid op te lepelen. De ene keer gaat het over de huidige zeer explosieve samenstelling van het kabinet met gematigde islamieten die moeten samenwerken met zeer streng gelovigen die op hun beurt weer moeten samenwerken met christenen. De andere keer gaat het over de oude burcht Krak des Chevaliers die nog stamt uit de 11de eeuw en dienstdeed als fort voor christelijke ridders. Toen ik een paar maanden geleden op het nieuws zag
dat er onrust en demonstraties waren in de straten van Beiroet, appte ik Kok om te vragen of hij daar iets van meekreeg.

“Chaos hier? Welnee! Het is juist één groot feest. Vierentwintig uur lang overal muziek, dansende mensen, je weet niet wat je ziet!”

Een paar dagen na de enorme explosie zijn in Beiroet weer mensen op straat gaan demonstreren. Ze vinden dat de huidige regering veel te laks is omgegaan met de 2750 ton zeer explosieve ammoniumnitraat dat in de haven lag opgeslagen. Zij stellen de regering verantwoordelijk voor de meer dan honderdvijftig doden en duizenden gewonden. Er is ook al een minister opgestapt. Als ik Kok vraag naar de huidige situatie zegt hij: “Dat er nu iemand is opgestapt, zegt niks. Dat is vooral omdat binnenkort nieuwe verkiezingen zijn. Ik heb persoonlijk weinig met weglopers. Dan hadden ze er niet aan moeten beginnen.” Mink Kok: als hij ooit besluit te stoppen met de misdaad kan hij altijd nog correspondent in Libanon worden.

Misschien ook voor jou:

Over martelkamers, de pers en vertrouwen op je bronnen