Week van Toen: Happen naar de dwaas (1991)

Wij van Panorama vissen elke week voor jou de krenten uit onze eigen pap, maar deze week hebben we een héél dikke krent te pakken. Dit is het verhaal over Raspoetin, een 5-jarige Siberische tijger die in de Amsterdamse dierentuin Artis zijn tanden zette in de man die hem al wekenlang treiterde. Zelfs 34 jaar later is het nog steeds een ongelooflijk verhaal, als je het ons vraagt.

In 1991 had een 49-jarige werkloze man uit Wijk aan Zee, bijgenaamd Catweazle, het niet al te snuggere idee om de tijgers van Artis het leven zuur te maken. Wat hij deed? ’s Avonds, als het donker was en alle bezoekers waren vertrokken, klom hij over het hek van de dierentuin, liep hij naar de tijgerkooi en smeet daar de bierflesjes naar binnen die hij daarvoor had leeggedronken, samen met een paar brandende lucifers. Puur om Raspoetin en zijn partner, de 4-jarige vrouwtjestijger Alexia, naar het hek te lokken waarna hij aan hun staart kon trekken. De man was overduidelijk verward, of gewoon stomdronken, anders haal je het niet in je hoofd, zou je denken. Het was hem al een paar keer eerder gelukt, gezien het feit dat de tijgerverzorgers steeds weer op onverklaarbare wijze bierflesjes en opgebrande lucifers in het tijgerverblijf vonden. 

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

‘Als zo’n tijger werkelijk bloeddorstig is, laat hij een prooi die hij tussen zijn tanden heeft niet meer los’

Maar op een avond werd Catweazle toch overmoedig. Duidelijk onder invloed van alcohol, dat konden ze later in het ziekenhuis wel ruiken, stak hij zijn rechterarm door de tralies, niet wetend dat Raspoetin zijn geintjes inmiddels doorhad en sneller dan een kogel op de arm dook. Uit onze reconstructie van toen: “De hoektanden boren zich als vlijmscherpe dolken diep in de onderarm van de man. Die slaakt een kreet van angst en op hetzelfde ogenblik wendt de tijger zich af. De man vlucht in paniek. Zijn zwaar verminkte arm laat een opvallend rood spoor achter.”

Het geluk was duidelijk aan zijn zijde: zijn polsader bleef intact waardoor hij niet ter plekke doodbloedde en dan had hij ook nog eens de mazzel dat twee medewerkers van het naastgelegen aquarium late dienst hadden en het bloedspoor volgden dat hen naar de gewonde man leidde. Volgens de tijgerverzorgers wilde Raspoetin hem niet dood hebben, dat was geluk nummer drie: “Als zo’n tijger werkelijk bloeddorstig is, laat hij een prooi die hij tussen zijn tanden heeft niet meer los. Dan komen de klauwen erbij en gaat hij scheuren. In dat geval had Raspoetin die man achter de tralies getrokken en zijn arm, en misschien zelfs zijn schouder en een deel van zijn borst, afgereten.” 

Dat gebeurde dus niet, zoals de (terechte) actie van Raspoetin ook weinig consequenties had. Tegenwoordig zou hij misschien meteen zijn afgemaakt, maar dat gebeurde dus niet. Sterker nog: Raspoetin leefde daarna nog tien jaar in Artis, totdat hij in 2001 op 16-jarige leeftijd overleed. Doodsoorzaak: een gebroken hart door het overlijden van zijn geliefde Alexia, even daarvoor. 

En de verwarde man? Die werd opgepakt door een crisisdienst, al zou hij het zo weer doen, had hij tegen iemand in het ziekenhuis gezegd. “Laat ik het zo zeggen,” zei de vrouw destijds tegen ons. “Hij heeft ze allemaal, maar niet op een rijtje. Als hij hier weg is, doet ie het weer, heeft hij verteld. Ik zou het voor nog geen miljoen durven.” Welk weldenkend mens wel?