Week van Toen: Onze rubriek VanVoor is jarig en blaast 30 kaarsjes uit! (1995)

Als trouwe lezer van ons blad weet je natuurlijk dat er elke week een bijzondere foto van een bijzondere dame met een bijzonder verhaal op onze middenpagina’s staat. Maar er kan er natuurlijk maar één de eerste zijn: Gemma Kiggen uit Roermond. Precies dertig jaar geleden was zij de eerste dame die in onze rubriek VanVoor stond, nog altijd een van de langstlopende rubrieken van Nederland en sowieso de allermooiste, zo bescheiden zijn we wel.

Grappig om te zien dat het in den beginne nog niet VanVoor was, maar VoorVan: ‘Voor Roel, van Gemma’. De man eerst, daarna pas de vrouw. Toch was de manier waarop wij onze baanbrekende rubriek aankondigden dan wel weer volledig op de vrouw gericht: “Achter tal van gewone deuren in gewone straten en op gewone pleinen wonen gewone vrouwen die weleens op ongewone wijze gefotografeerd willen worden. Panorama biedt die kans!” Dertig jaar later doen we dat dus nog steeds.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Al zolang de rubriek bestaat, staan onze glamourfotografen Hans Toonen en Hans Wientjens, de laatste decennia samen met vaste visagiste Jedidjah, achter de camera om elke week weer doodnormale vrouwen op hun allermooist vast te leggen. “VanVoor is echt ons kindje,” zegt Toonen trots. Nog bijna wekelijks krijgen Wientjens en hij reacties van mensen die bij de Chinees op hun eten zitten te wachten of die in de wachtkamer van de dokter Panorama doorbladeren en bij de middenpagina’s belanden. Wientjens: “Dat jullie dat nog steeds doen, zeggen mensen dan. Ja natuurlijk, wil ik dan altijd antwoorden, maar zo vanzelfsprekend is dat uiteraard niet.”

‘De vrouw van nu is veel geëmancipeerder dan toen’

Zoals de tijdsgeest verandert, zo verandert ook VanVoor. Droeg een vrouw vroeger standaard haar foto op aan haar man, vriend of minnaar, geheel volgens het conservatieve format van toen, zo laten de vrouwen van tegenwoordig zich steeds vaker voor zichzelf of met een andere mooie reden fotograferen. “De vrouw van nu is veel geëmancipeerder dan toen,” zegt Toonen. “Ze ziet zich allang niet meer als het bezit van een man, integendeel. Steeds vaker verschijnen er vrouwen voor onze lens die met hun verleden willen breken, die juist een punt achter iets hebben gezet en sterker uit een slechte situatie zijn gekomen. Vrouwen die zichzelf opnieuw proberen te ontdekken en vaak steun zoeken én vinden bij lotgenoten aan wie ze hun foto willen opdragen.” 

Niet zelden gaat dat gepaard met een traan. Wientjens: “We hebben vandaag nog iemand gefotografeerd die ontzettend onzeker was, maar dolgelukkig werd van het uiteindelijke resultaat. Het is echt mooi om te zien hoe deze rubriek, ook na dertig jaar, er nog steeds voor zorgt dat iemands zelfvertrouwen groeit. Het is allang niet meer het geijkte plaatje van toen, maar wat dan weer niet is veranderd, en waarschijnlijk ook nooit zál veranderen, is dat de vrouw hier een ongelooflijke boost van krijgt. Dat vinden wij misschien nog wel het allermooist.”

Goed nieuws voor ons: als het aan Toonen en Wientjens ligt, gaan ze nog wel even mee door met VanVoor. “Stoppen?” lacht Toonen. “Wij stoppen pas als we erbij neervallen.”