Staatssecretaris Coenradie (PVV) deelt aanrandingsverhalen in Kamer: 'Geen omstander wilde getuigen'

Voorafgaand aan een Kamerdebat nam Ingrid Coenradie plaats achter het spreekgestoelte om wat te delen met de aanwezige Kamerleden. Maar wat begint als een verhaal dat over iemand anders lijkt te gaan, krijgt halverwege een onverwachtse wending.

"Hij gleed met zijn handen onder haar shirt. Duwde haar tegen een kastje. Drong zijn tong in haar mond, ze kon geen kant op. Voorzitter, dit is niet het begin van een sexy verhaal, een roman of een zomerflirt", aldus Coenradie. "Dit is het verhaal van een zedendelict van een meisje van slechts 13 jaar. 13 jaar, een meisje, gewend aan mannen die haar achternalopen op straat. Die haar naroepen, haar voorstellen doen. 13 jaar. Een meisje dat zoekt naar steun op straat, twijfelt wat ze aan doet, twijfelt waar ze moet lopen. 13 jaar. Een meisje vol schaamte om dat thuis bespreekbaar te maken. Was het haar schuld? Wat zouden mensen er wel niet van denken? Vragen die haar jarenlang gegijzeld hebben. Het delict dat haar hyperalert heeft gemaakt. Haar nachtmerries bezorgde. Haar voor de eeuwigheid heeft veranderd."

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

'Andere situatie, andere mannen'

Dan maakt de PVV-politica een sprong in de tijd:

"Later, inmiddels 18 jaar, gebeurt iets dergelijks weer", vervolgt ze haar verhaal. "Andere situatie, andere mannen. Maar hetzelfde gevoel van machteloosheid, van angst, van schaamte. Nu wel het lef om aangifte te doen. Het bewijs was lastig en geen omstander wilde getuigen, dus de daders gingen vrijuit. Het was gebeurd, en de wereld draaide door. Gewoon door. Voorzitter, dit is niet zomaar een verhaal, dit is míj́n verhaal. Dit meisje was ik zelf."

Moedig

De aanwezige Kamerleden van andere partijen zijn onder de indruk van haar verhaal. Stuk voor stuk komen ze naar de interruptiemicrofoon om aan te geven hoe moedig het is van de staatssecretaris om haar verhaal zo te delen. Niet alleen met de Kamer, maar ook met de rest van Nederland.

Reacties

Een dag later gaf de staatssecretaris aan 'ongekend veel reacties' te hebben ontvangen. Die waren 'hartverwarmend' en 'ontroerend'. Coenradie geeft aan dat er geen reden is om een taboe of schaamte te voelen. En met het delen van haar verhaal wil ze dat aan anderen duidelijk maken.

"Wat niemand zag is dat ik er met knikkende knieën stond", geeft ze toe in gesprek met het AD. "Het is zo’n emotioneel onderwerp. Maar als ik het niet doe, wat verwacht ik dan van de samenleving?"