Fitness influencer Mo Bicep: 'Ik leefde op kapsalons en Red Bull'

Hij heeft fans én haters op sociale media, dus een grijze muis is Mohamed Lemhadi in ieder geval niet. De Brabander die op zijn schoolrapport in groep 4 nog het advies kreeg om ‘iets harder te werken’ ging als tiener en twintiger behoorlijk wat keren onderuit voordat die boodschap in z’n oren was geknoopt. Voor sport had hij een 5,9, voor rekenen een 8,1.

Vandaag de dag helpt hij als ‘Mo Bicep’ mannen en vrouwen gezond te leven en mentaal te groeien. Via Insta-reels, voedingssupplementen en binnenkort ook lezingen in het theater. “Dit najaar ga ik samen met Niels Houtepen het toneel op met The Mo Flow Show. Van oktober tot en met januari reizen we langs 25 theaters, waar we via tien levenslessen de bezoeker leren om out-of-the-box te denken. Om tegenslagen niet als iets negatiefs, maar als leermoment te zien. Ik weet dat je met passie en doorzettingsvermogen ver kunt komen in het behalen van je doelen. Wat dat dan ook is.”

Als kind van gastarbeiders sliep Mo tot z’n achttiende met twee broers op één kamer, zijn zussen in de andere. Het gezin had het niet breed, maar als jonkies wisten ze niet beter. “Een motor kon mijn vader me niet geven, maar hij schonk ons iets wat veel belangrijker is: tijd en aandacht. Dat moet je niet willen afkopen met speelgoed. Pa leerde ons om dankbaar te zijn en nooit te liegen. Hij is mijn voorbeeld in de manier waarop hij met mensen omgaat. Als we vroeger met de auto op vakantie naar Marokko gingen, dan duurde die reis haast twee keer langer dan nodig omdat hij onderweg met iedereen een praatje maakte of mensen met pech een helpende hand toestak.

Als kind vond dat ik dat irritant, nu doe ik precies hetzelfde en neem ik mijn jongens Noah (8), Zayn (5) en Adam (2) bij de hand. Die squad in de achtertuin en het zwembad dat ernaast ligt; ze moeten begrijpen dat dat niet zomaar voor iedereen is weggelegd. Dat je daar hard voor moet knokken. Ze zullen straks met hun eerste bijbaan als vakkenvuller of krantenbezorger zelf hun eigen geld moeten verdienen. Ik zal ze heus een klein zetje mee geven, maar krijgen ze een keertje tegenwind, dan blaas ik hoogstpersoonlijk nog wat harder tegen ze aan. Ze hoeven niet continu op mij te leunen. Daar verpest je hen op den duur alleen maar mee. Gaat je iPad kapot en is het je eigen schuld, dan spaar je maar lekker voor een nieuwe.”

‘Mijn broeken moesten op maat gemaakt worden omdat ik drie tot vier keer per week een kapsalon at en leefde op blikjes Red Bull’

Als de drie kleine Bicepjes straks grote mannen zijn, dan kunnen ze hun oude heer helpen tijdens zijn pensioen. Net als hun nog te maken broertjes en zusjes. “Ik wil nog minstens drie keer opnieuw vader worden en straks, als oude man, aan een lange tafel vol met nieuwe familie en aanhang zitten. Niets is mooier dan je eigen levenslessen doorgeven aan de volgende generatie in de hoop dat zij het nóg beter gaan doen. Mijn vrouw en ik vormen daarin een ijzersterk team en zijn bereid offers te brengen voor elkaar. Als zij op een gegeven zou vinden dat ik te veel met de socials bezig ben, dan schroef ik dat met alle liefde een tandje terug. Je wordt geleefd door het leven, maar moet altijd met elkaar blijven praten.”

De bekende druppel

Wie Mo nu ziet, zou niet zeggen dat hij vroeger een kleine bijzettafel op de navel met zich meedroeg. Op zijn dieptepunt – hij was 22 – gaf de weegschaal 107 kilo aan en waren zijn spieren ver te zoeken. “Ik was vaak moe en sponsorde de sportschool in plaats van er ook daadwerkelijk gebruik van te maken. Dat veranderde op 1 november 2012, een voor mij haast heilige datum. Ik kwam terug van een avondje uit en parkeerde de auto doelbewust met de bestuurderskant voor het huis van mijn ouders, zodat ik er niet ‘helemaal’ omheen hoefde te lopen. Het was de bekende druppel en een belangrijke realisatie dat ik écht verkeerd bezig was. Ik ben diezelfde dag nog de gym ingewandeld en nooit meer gestopt met trainen. Zelfs op zogenoemde ‘rustdagen’ ga ik er naartoe om, net iets minder intensief, toch in beweging te blijven.

Ik viel af en merkte al snel dat deze manier van leven in positieve invloed invloed had op de dingen die ik deed. Ik nam afscheid van foute vrienden die alleen maar in het café hingen, kreeg meer grip op het ondernemerschap en werd veel frisser in het hoofd. Mentaal maakte ik reuzensprongen en ik kon weer kleding kopen die je gewoon in de winkel haalt. Daarvóór moesten mijn broeken altijd op maat gemaakt worden omdat ik drie tot vier keer per week een kapsalon at en leefde op blikjes Red Bull. Een stok achter de deur om te minderen, is je realiseren wat je moet doen om al dat overtollige vet aan te vallen. Een kapsalon van 800 calorieën eet je in 10 minuten, maar je moet er anderhalf uur voor rennen om dat aantal weer kwijt te raken. Toch kan ik er, op cheatmomenten, nog steeds van genieten. Dat is ook de beste manier om een dieet vol te houden. We zijn geen robots, maar mensen.”

De knop eenmaal om, waren de mitsen en maren die erbij kwamen kijken wel even wennen. “Ik moest echt leren omgaan met deze nieuwe levensstijl. Soms lukten dingen niet meteen, maar dan geldt het principe van vallen en weer opstaan. Blijven schaken, blijven proberen. Zo word je nooit schaakmat gezet en lukt het op een zekere dag wel. Zolang je maar oog houdt op het grotere plaatje en accepteert dat een groeiproces altijd in kleine stapjes gaat. Mijn dromen laten slagen is me veel waard, want ik heb ook gezien hoe fout het kan gaan. Een bekende van me zit aan de drank en drugs en ziet daardoor langzaamaan alles om hem heen wegvallen. Zijn vrienden, zijn werk, maar ook familie, gezondheid, financiën en zelfrespect. Hij maakt het allemaal kapot en is allang niet meer de persoon die hij ooit was. Dat vind ik zo zonde.”

Lamborghini in de prak

Die bekende is een onbekende voor het grote publiek. Een andere vriend Dave Roelvink is dat dan weer niet. De zoon van volkszanger Dries liet zich eveneens meermaals opnemen in een afkickkliniek en reed vier jaar geleden zelfs Mo’s tweeënhalve ton kostende Lamborghini in de prak. “Dat was wel even klote, ja. Desondanks was ik allang blij dat hijzelf oké was. Immateriële schade kun je namelijk niet vervangen. Ik vertelde hem dat hij goed op zichzelf moet letten en een voorbeeld moet nemen aan zijn broer Donny. Die jongen heeft een andere mindset, vervalt niet in verslavingen en probeert wél wat van zijn leven te maken. Juist in de periode van dat ongeluk draaide ik overigens mijn beste omzet ooit: 1,2 miljoen in vijftien dagen. Puur omdat bij mij het glas altijd halfvol is en ik mijn volgers liet zien dat zo’n ongelukje niet meteen het einde hoeft te betekenen. Ergens sloeg dat wel aan.”

Mo heeft dik een miljoen volgers op Instagram en een kwart van dat aantal op TikTok. Volgens de sportgoeroe zuivere koffie nadat hij een jaar geleden nog een fikse boete kreeg opgelegd van de autoriteit Consument & Markt voor het kopen van nepvolgers. “Geloof me, ik was echt niet overal van op de hoogte en was tot op zekere hoogte ook verrast. De kranten stonden er bol van en elk programma had het erover, maar ik wist dat ik op dat moment de kalmte moest bewaren. Terwijl mijn telefoon roodgloeiend stond, ben ik ’s ochtends, zoals altijd, naar de gym gegaan. Even het hoofd leeg. Daarna heb ik een video opgenomen waarin ik eerlijk mijn verhaal deed met vóór mij pontificaal een van mijn producten. Mensen wilden toch mijn reactie? Dan mochten ze deze gebruiken.

In de maanden daarna heb ik met behulp van een bedrijf in het buitenland stelselmatig fake-accounts verwijderd. Dat kan maar heel langzaam, slechts een paar honderd per dag, anders blokkeert Instagram je weer. Die grap was best eng. Ik moest al mijn inloggegevens afdragen aan mensen die ik niet eens ken, maar ik had het ervoor over. Daarmee is de boete van 100.000 euro die de ACM mij had opgelegd verlaagd naar 37.000 euro. Nog steeds een klap geld, maar minder dan de aanvankelijke som.”

‘Dave Roelvink moet een voorbeeld nemen aan zijn broer. Die jongen vervalt niet in verslavingen en probeert wél wat van zijn leven te maken’

Ruzie met agent

Hoewel het merendeel van zijn sociale media nu ‘echt’ is, plaatst hij van tijd tot tijd nog altijd ‘neppe’ content op zijn kanalen. Enige tijd geleden werd zijn peperdure gele bak op de boulevard van Scheveningen weggetakeld en zocht de Bredanaar duidelijk de confrontatie met de dienstdoende agent. “Wat kom jij hier nu interessant doen? Doe maar lekker optakelen. Doe maar. Jij doet jouw werk? Ik doe dat van mij. Ik zet alles wat jij doet op internet, maatje,” klonk het vanuit Mo met verheven stem. Het leek heftig, het viel wel mee. Het incident bleek een samenwerking met de politie en van A tot Z in scène gezet.

“Ik heb genoeg positieve dingen voor jongeren gedaan, maar ik word nooit uitgenodigd in talkshows om erover te komen praten. Alleen als ik iets fout doe. Dan weten ze niet hoe snel ze allemaal bij me op de stoep moeten staan. Dan word ik weer met de grond gelijk gemaakt. Dan maar op deze manier en mensen eerst even op het verkeerde been zetten. Mensen zien die video, praten er met elkaar over en dan pas komt de ware boodschap erachter naar buiten. Deze ‘arrestatie’ was een vooropgezet plan met de gemeente Den Haag om jongeren op het hart te drukken niet te hard te rijden in drukbevolkte gebieden. Nou, je wilt niet weten hoe hard die beelden gingen. Binnen 24 uur zaten we al bijna tegen de twee miljoen views. Je kunt zeggen wat je wilt, maar het doel en de aandacht is daarmee wel bereikt.”

Mo zegt te leren van zijn werkelijke fouten en onzekerheden gemakkelijker te kunnen omarmen dan in zijn jongere jaren. Beginnersstress dreef hem aanvankelijk haast tot waanzin. “Ik was onzeker in het starten van mijn bedrijf. Eerst met de verkoop van auto’s, nu in de supplementenlijn MB Nutrition en daarvoor in nog wel meer takken van sport. Ik nam te veel hooi op mijn vork, waardoor ik de focus verloor die ik nodig had om van mijn zaak een succes te maken. Alles liep in de soep, personeel moest betaald worden en ondertussen staat ook de Belastingdienst elk kwartaal op de stoep. In mijn hoofd wilde ik te veel en dacht ik over zoveel dingen na dat ik problemen ging bedenken die er in werkelijkheid helemaal niet waren. Daarop ben ik zaken letterlijk van me af gaan schrijven en leerde ik dat een stapje terug doen soms juist nodig is om daarna weer twee stappen vooruit te kunnen zetten. Volledige inzet, scherpe focus, goed blijven communiceren en nooit handelen uit emotie. Dat heb ik in de loop der jaren op de harde manier geleerd.”

Jaknikkers

Die lessen resulteren in het maken van andere keuzes. Ook wat vrienden en personeel betreft. “Ik ben geen man meer die snel op z’n pik getrapt is. Mensen moeten alles tegen me kunnen zeggen, vooral in het woke-tijdperk waarin we tegenwoordig leven. In de begintijd had ik alleen maar jaknikkers om me heen en gasten die werkelijk alles uitvoerden wat ik hen opdroeg. Gedachteloos. Zonder tegengas. Daar ga ik gewoon niet goed op en ik denk geen enkele ondernemer. Ik heb jongens om me heen nodig die me af en toe terugfluiten en een andere kijk geven op dingen.

Ik heb die filosofie doorgetrokken in mijn vriendengroep, familie en gezin. Wat denk jij, als ik thuiskom en mijn sporttas op de trap gooi, maar even later zie dat ie is opgeruimd? Als mijn vrouw er niks van zegt, dan ga ik ervan uit dat ze uit liefde een handje heeft geholpen in plaats van te weten dat ze zich er eigenlijk aan irriteert. Mensen kroppen doorgaans veel te veel op. Communiceren niet met elkaar. Zo ontstaan misverstanden en kun je erop wachten dat de bom een keer ontploft. Toch is het belangrijk dat je tegen dat soort dingen wel een keer aanloopt in het leven. Anders leer je er niet van. Mijn vader heeft me zo vaak gewaarschuwd dat ik sommige dingen niet moest doen en bepaalde mensen links moest laten liggen. Toch heb ik al die foute dingen wel gedaan en waren die verkeerde mensen lange tijd mijn mensen. Nu maak ik duidelijk andere keuzes en motiveer ik anderen om meer uit zichzelf te halen.”

Een mooie gedachte, maar hoe kijkt Mo aan tegen de koffiejuffrouw of winkelbediende die zich uitermate senang voelt bij een doorsnee baan met modaal salaris? “Ja, nou... eh, dat is dan ook prima. Ik moet er niet aan denken om maar vijftienhonderd per maand te verdienen, zoals mijn broer, maar als hij daar gelukkig mee is, dan is dat uiteindelijk het allerbelangrijkste. Ik ben het absoluut niet met hem eens, maar ik respecteer ’m wel.

Een ander voorbeeld; laatst zag ik een kandidaat in het datingprogramma Lang leve de liefde tegen zichzelf in de spiegel zeggen dat ze zich erg knap voelt. Ik zag vooral een dame met flink overgewicht staan en begrijp niet hoe je met zo’n ongezond lichaam en alle ongemakken die dat met zich meebrengt een leuk leven kan leiden. Ze moet echter zichzelf leuk vinden, dat deed ze, dus dat is dan meer dan goed. Dat meen ik echt. Je moet eerst van jezelf kunnen houden om vervolgens liefde te kunnen geven. En situaties accepteren zoals ze zijn. Ik weet sinds we kinderen hebben dat ik voor haar niet meer op de eerste, maar op de vierde plaats ben komen te staan.”

Kinderen niet zaligmakend

De kinderen zijn voor Mo en zijn partner, die uit de publiciteit wil blijven, het allerbelangrijkst, maar ook weer niet zaligmakend. “Ik heb een hekel aan die moeders die zelf totaal vergeten dat ze bestaan. Dat alles om de kinderen draait en ze zichzelf niet voor 99 procent, maar voor 100 procent wegcijferen. Waarom? Als je alleen maar bezig bent om anderen in hun kracht te zetten, dan houd je het niet vol en val je vanzelf een keer om. Oftewel: trek die pyjama uit, kleed je goed, ga af en toe langs bij de kapper en spreek met vriendinnen af om het over andere dingen te hebben. Heel veel vrouwen zitten weg te kwijnen op de bank, worden steeds dikker, praten alleen maar negatief en zien elke te nemen stap als een brug te ver. Kom op, man! Dat werkt niet. Als je de hele tijd klaagt dat je hoofdpijn hebt, dan gaat dat er echt niet door weg. Ga slapen. Knap weer op. Maak iets van je leven.”

In het geval van Mo is dat beitelen aan zijn lichaam, bouwen aan z’n bedrijf en scheuren in z’n bolide. Bewonderaars en haters gegarandeerd. “Als ik langzaam rij, zeggen ze dat ik gezien wil worden. Rij ik hard, dan doe ik stoer. Je kunt het nooit goed doen. Wat ik dan altijd zeg: beloon jezelf voor hetgeen je aan het doen bent. Altijd. Ik wil een gezonde sporter en ondernemer zijn die zijn groentes eet, maar daarnaast ook genieten, een goede vader zijn en trots zijn op wat ik bereik. Ze zeggen weleens dat je maar achttien zomers met je kinderen hebt. Daarna vliegen ze uit, dus geniet er maar van. Dat klopt wel, maar ik heb ook achttien zomers en meer aan self-care. Dat moet je niet vergeten. Het feit dat we op een dag doodgaan, maakt het leven waardevol. Geniet er ten volste van. Op een dag is het allemaal voorbij.”

‘Als ik langzaam rij, zeggen ze dat ik gezien wil worden. Rij ik hard, dan doe ik stoer. Je kunt het nooit goed doen’

Selfmade Man

De ouders van Mo emigreerden in 1969 uit het plaatsje Oujda in het noordoosten van Marokko. Pa kwam in een conservenfabriek in Breda te wonen en stichtte zijn gezin. Mo bleef honkvast aan de parel van het zuiden en hield er een onvervalst Brabants accent aan over. Mo maakte zijn vmbo niet af en startte in 2016 met het delen van sportfilmpjes op Instagram. Daar kon iedereen zijn transformatie van gezet naar gespierd volgen. Later verkocht hij auto’s en zette hij een eigen kleding- en supplementenlijn op. In 2022 bracht hij een kookboek uit, waarin voornamelijk eigen preparaten werden aanbevolen.

Vanaf oktober trekt hij langs de theaters met The Mo Flow Show, waarin hij zijn werkethiek uiteenzet en een kijkje geeft in de keuken van zijn miljoenenbedrijf. Co-host is Niels Houtepen, net als steeds een andere bekende mysteryguest. Volgens de producent van de voorstelling belooft de sportkenner eerlijkheid over hoogte- en dieptepunten en deelt hij zijn tien belangrijkste tips. Mo en zijn partner wonen en werken in Breda en hebben drie kinderen.