Als voetbalclubs politieke partijen waren, dan wint Feyenoord de verkiezingen

Micha Jacobs

Een maand geleden interviewde ik Lilian Marijnissen, naast lijsttrekker van de SP ook diehard Feyenoorder met al vijftien jaar een seizoenkaart in de Kuip. “Vakkie O!” zei ze terwijl haar ogen begonnen te glunderen. Mooi vind ik dat, volksvertegenwoordigers (Marijnissen háát het woord politicus) die met bijna kinderlijk enthousiasme even hun campagnepraatjes pauzeren zodra het over voetbal gaat. Alsof ze weer even een normaal mens worden, zonder voorgeprogrammeerde verkiezingsretoriek.

Dilan Yesilgöz-Zegerius van de VVD, vrouw van René Zegerius die onlangs plaatsnam in de bestuursraad van Ajax, wist ook niet hoe snel ze moest antwoorden op het dilemma dat het NOS op 3-debat haar in de maag splitste: VVD of Ajax? “Ajax!” riep ze sneller dan het geluid. Ze schrok er zelf ook van, tot hilariteit van Caroline van der Plas (BBB) die naast haar zat. Van der Plas is overigens Go Ahead Eagles-supporter, waarschijnlijk omdat ze uit Deventer komt. Zoals wel meer politici een voorliefde hebben voor de club uit hun woonplaats of geboortestreek. Pieter Omtzigt (NSC) komt uit Enschede, dus is voor FC Twente. Geert Wilders komt uit Venlo, dus is voor Koelclub VVV. En Zuid-Limburger Frans Timmermans (PvdA/GroenLinks) is natuurlijk voor Roda JC.

Ik weet niet van elke lijsttrekker voor welke voetbalclub hij of zij is, maar als ik hoor dat Henri Bontenbal van het CDA ook al voor Feyenoord is (net als zijn voorganger Hugo de Jonge overigens) en ongetwijfeld ook Rotterdammer Joost Eerdmans (JA21), dan denk ik dat Feyenoord zomaar eens in de meerderheid zou kunnen zijn. Wat geheel in lijn is met het Sportsector Merkenonderzoek, het jaarlijkse onderzoek naar de populariteit van Nederlandse sportclubs dat in mei van dit jaar werd gepubliceerd. Een paar dagen eerder stroomde de Coolsingel vol, omdat Feyenoord met de schaal op het bordes van het stadhuis stond: natúúrlijk stonden de Rotterdammers op één in dat onderzoek (want alle successupporters zijn opeens van Amsterdam naar Rotterdam verhuisd). Maar wat ik veel opvallender vond: niet Ajax, maar PSV stond op twee. PSV, de club waar alleen Klaas Dijkhoff, de inmiddels onthoofde VVD-kroonprins, ooit van durfde te bekennen dat hij daar supporter van was.

Als voetbalclubs politieke partijen zouden zijn, dan wint Feyenoord op basis van dit onderzoek dus de verkiezingen, kort gevolgd door PSV, Ajax, FC Utrecht en, best verrassend, Sparta. Ik zou in dat geval best een kabinet zien zitten van Feyenoord, Utrecht en Sparta, met Arne Slot uiteraard als premier. Wat jij?

Edwin Struis

Zo vlak voor de verkiezingen is argwaan geboden bij politici. Om de gunst van de kiezer te winnen, is niets ze te dol. Dan blijkt opeens dat ze een seizoenkaart voor het leven hebben bij Feyenoord of Ajax (of Spartak Moskou, zoals in het geval van Baudet), de clubs waarvan ze weten dat de aanhang het grootst is.

Zo’n Henri Bontenbal bijvoorbeeld, die we na de verkiezingen nog één keer terugzien om bij gebrek aan CDA-zetels het lijsttrekkerschap weer netjes in te leveren, schijnt opeens fan van Feyenoord te zijn, terwijl hij amper is gesignaleerd in de Kuip. Caroline van der Plas juicht plots voor Go Ahead, Laurens Dassen draagt PSV een warm hart toe en Pieter Omtzigt heeft een functie elders bij de amateurs van RKSV EMOS uit Enschede, je weet wel: Eendracht Maakt Ons Sterk.

Van één Limburgse lijsttrekker weet ik echter zeker dat zijn clubliefde voor Roda JC niet gekunsteld is. PvdA-GroenLinks-kopman Frans Timmermans gaat door het vuur voor die vroegere mijnwerkersclub. Ik kwam hem in mei 2015 tegen na afloop van NAC-Roda JC, toen de Limburgers tegen alle verwachtingen in promotie afdwongen naar de eredivisie. In zijn enthousiasme had de toenmalige Eurocommissaris zich naar het veld begeven om het feestje mee te vieren, een onbezonnenheid die hij op de terugweg moest bezuren gezien de fluimen die her en der op z’n trui hingen, bespuugd als hij was door de NAC-aanhang op z’n barre tocht door de catacomben. “Maar het was het waard,” sprak hij met schorre stem. “Voor Roda doe ik alles.”

Hij mag dan een asportief voorkomen hebben, Timmermans’ lijf heeft nog nooit een sportschool vanbinnen gezien, een echte supporter is het wel. Hele gedichten heeft hij over Roda JC gemaakt en zijn kennis van het voetbal is, zeker voor een politicus, ongeëvenaard. Toen hij aan mij in 2008 werd voorgesteld aan de vooravond van een interland van Oranje in Skopje, de hoofdstad van Noord-Macedonië, destijds nog als staatssecretaris van Europese Zaken, zei hij: “Ja, ik ken jouw naam wel. Heb jij vorig jaar niet die wedstrijd van HFC Haarlem tegen Spartak Moskou georganiseerd om de doden te herdenken van het duel uit 1982?” Ik was met stomheid geslagen, dat begrijp je. Sindsdien heb ik een zwak voor de man. Ik heb ook geen Kieswijzer nodig om te weten op wie ik volgende week woensdag stem. Dat je het weet.