Worstelen met een nep-imago

Terwijl showworstelen in Amerika al jarenlang razend populair is, wil het in het nuchtere Nederland maar niet vlotten. Maar zoals Galliërs niet van opgeven willen weten, geloven Rico Meijer en zijn gespierde vrienden én vriendinnen dat het toch eens moet lukken. De vechtmachines gaan voor volle zalen, een thuisbasis en een reallifesoap. “Dat zou toch geweldige televisie zijn, met al deze aparte figuren?”

Entertainment Frenk Klein Arfman 30 sep. 2023 | 13:01

‘Kleine Tyler’ maakt een korte duikvlucht in de ring en belandt met een harde klap in een hoek op de grond. Als een postpakketje, verzonden door een grijnzende Kenzo Richards. Net als je als toeschouwer alle wendingen in hun onderlinge worstelpartij bijna beu begint te raken, maakt Kenzo het af. Strompelend baant Tyler zich een weg naar de kleedkamers, op de eerste etage van Podiumcafé Toos in Beverwijk. De worstelaars blijven in hun rol tot ze uit het gezichtsveld van het publiek zijn.

Amerikaans worstelen in de polder. Met hetzelfde elan, maar voor aanzienlijk minder toeschouwers. Showworstelen is een beetje als stripboekvechten, waar een vuist die op een kin belandt, vergezeld is van een tekstvak met het woord: ‘bam’ of ‘knal’. Amerika is de bakermat van het showworstelen. Volle zalen, gillende fans, goed bekeken uitzendingen op televisie. Gevaartes als The Rock, Hulk Hogan en John Cena danken hun bekendheid aan het Amerikaanse WWE-showworstelen. In het land van de hamburgers, Route 66, diners en Vegas, waar een goede show je zelfs het presidentschap kan opleveren.

De nieuwe Panorama ligt nu in de winkel en is hier te bestellen.

Maar in Nederland lopen we er maar niet warm voor. Veel Nederlandse jochies raakten ook geïnspireerd door WWE-wrestling, dat ook hier op televisie te zien was, en nog altijd is. Dat wilden zij ook. Maar in Nederland bleken hun ambities niet te verwezenlijken. Het publiek vond het nep, geregisseerd… Men weigerde zich over te geven aan het showelement. Dat lukte het publiek wel bij goochelaars, toneelstukken, speelfilms en zelfs bij musicals. Ook allemaal niet echt, maar daar kraaide geen haan naar. Showworstelen werd wél steevast afgerekend op het feit dat het niet echt is. Toch begint dat beetje bij beetje te veranderen. Steeds meer fans laten zich meeslepen. Ze leren de worstelaars en hun personages kennen en durven zich over te geven aan de show. Schelden de ‘bad guys’ uit en juichen ‘the good guys’ toe. Want eigenlijk vindt elke worstelavond een strijd plaats tussen goed en kwaad. Verdeeld over meerdere partijen.

Benieuwd naar de rest van het artikel? Bekijk 'm in de nieuwste Panorama of check het via Blendle.

Entertainment

Joris van Gennip