De politie wilde Martha niet, wij wel!

Voor de allergroenste blaadjes onder ons: halverwege jaren negentig hadden we de rubriek In bad met Martha waarin de Rotterdamse Martha Wesenhagen BN’ers als Foppe de Haan, René Froger en Erik de Zwart (zie inzet) het hemd van het lijf vroeg. Letterlijk, want ze dook met hen het ligbad in, een uitermate succesvolle interviewtechniek, kunnen we wel zeggen.

Hoe we aan Martha kwamen? Nou, dat had een nogal merkwaardige voorgeschiedenis. In 1995 bereikte ons het nieuws dat een politiesurveillante in Rotterdam was ontslagen, omdat ze ‘te sexy’ zou zijn. Dat was dus Martha, destijds 29. “Van mijn uiterlijk heb ik alleen maar last gehad op de politieschool,” zei ze direct na haar ontslag. “Alles was teveel aan mij, te zwaar. Natuurlijk mijn borsten, cup DD, maar ook mijn billen. Ze dachten dat ik een makkelijke prooi was, simpel te strikken voor een avontuurtje. Opmerkingen als: ‘Zijn alle Surinaamse meisjes zo geil als jij?’ waren heel normaal.”

Ze paste op voorhand perfect in het profielplaatje van de politie, wist ze toen ze solliciteerde. Martha 28 jaar geleden in Panorama: “De politie had behoefte aan allochtonen, zeiden ze. Minderheden zouden een eerlijke kans krijgen. Ik behoorde tot de ideale doelgroep: zwart, vrouw, joods, bijna 30, zag er niet beroerd uit en had nog hersens ook. Maar voor de politie is dat blijkbaar een dodelijke combinatie.”

Haar psychologische test doorstond ze moeiteloos, haar antecedentenonderzoek ook en haar overtollige kilo’s raakte ze in zes weken kwijt: geen vuiltje aan de lucht, zou je zeggen. Maar dat liep dus anders: “Ik zou te uitdagend gekleed gaan, te veel parfum gebruiken, kortom: ik was te uitdrukkelijk vrouw. ‘Zou je niet beter een baantje in de pr kunnen zoeken,’ zei een docent. Je voldoet aan al onze eisen, maar toch zijn we je liever kwijt dan rijk. Ik begreep dat niet. Ik maakte geen aanwijsbare fouten, maar toch werd ik uitgekotst. In die tijd heb ik mij kapot gejankt.”

'Opmerkingen als: ‘Zijn alle Surinaamse meisjes zo geil als jij?’ waren heel normaal op de politieschool’

Toch stak ze de hand ook in haar eigen bevallige boezem: “Eén keer heb ik een foutje gemaakt. We zaten met drie collega’s achterin een auto waar ik mijn hand op de knie van mijn buurman legde. Later heeft die jongen verklaard dat ik hem bij z’n ballen zou hebben gepakt. Dat is bevestigd door de bestuurder die het in de achteruitkijkspiegel zou hebben gezien. Op die manier werd ik door de docenten afgeschilderd als een soort seksbeest, terwijl ik hondstrouw was aan mijn partner.”

Weg politiecarrière, maar wel een mooi begin van haar journalistieke carrière. Want wij zagen wél meteen de potentie van Martha, waardoor wij haar sneller dan het licht inlijfden als nieuwe collega. Zo stuurden we haar onder andere naar de Kuip voor een reportage tussen de harde kern van Feyenoord, maar smeten haar dus ook in bad met half Hilversum. Want we wilden de naakte waarheid, en niks dan de naakte waarheid! En die kreeg Martha als geen ander boven water.