Werken op De Wallen: 'Acht erecties per dag is keihard werken'

In tijden van crises en historisch lage werkloosheidcijfers – er zijn op dit moment meer vacatures dan werkzoekenden – vragen wij ons deze week af: hoe verdienden we vroeger eigenlijk de kost? Onder andere met sekswerk, lezen we in dit pareltje uit 1996 waarin wij drie stellen volgden die hun brood verdienden in de seksindustrie.

Zoals Andreas en Meryam, een stel uit het Duitse Hamburg dat zeven dagen per week negen peepshows per dag weggaf op de Amsterdamse Wallen. Ofwel, die 63 keer per week seks hadden in de baas z’n tijd, nog los van wat er in hun eigen slaapkamer gebeurde. “Seks op de bühne is als roken,” zei Andreas. “Het is wel lekker, maar omdat je het constant doet, denk je er niet meer bij na. (...) Het belangrijkste is natuurlijk dat ik een stijve heb, maar dat lukt niet altijd. Soms word je afgeleid door het publiek dat op de raampjes klopt en dingen roept.”

Suzan en Arthur, twee Portugese podiumbeesten, verhieven een peepshow ook tot kunst: ze waren ze er zó bedreven in dat ze het tijdens een optreden ook over andere dingen konden hebben. Suzan: “Tijdens de seks overleggen we bijvoorbeeld wat we ’s avonds gaan eten. Of we bespreken de financiën. Het publiek denkt dan dat we allerlei geile dingen tegen elkaar zeggen.”

Arthur wilde wel uit de doeken doen hoe hij dat zo lang volhield: niet klaarkomen. Arthur: “Als ik van 12.00 uur tot middernacht werk, moet ik acht tot negen erecties per dag krijgen. Dat kan alleen als je niet klaarkomt. Verder moet je goed slapen, goed eten en je hoofd gezond houden, anders hou je het niet vol.”

Viktor en Nina, ook uit Portugal, 18 jaar met elkaar getrouwd en samen drie kinderen op de wereld gezet, kenden het klappen van de zweep als geen ander. Overal in Europa hadden ze al opgetreden, dus ze wisten precies het verschil tussen Amsterdam en bijvoorbeeld een stad als Brussel. Viktor: “Amsterdam is een echte seksstad: hier willen de mensen álles zien, blijven langer zitten en gooien veel meer geld in de automaten dan in Brussel. In Amsterdam breng je seks, in Brussel erotiek. In Amsterdam is het publiek ook veel rumoeriger. Je moet de mensen soms echt kalmeren en shut up! roepen, terwijl je net met een moeilijk standje bezig bent.” Nina: “Af en toe is het net een dierentuin.”

Anders dan Arthur schepte Viktor niet op over het aantal erecties per dag: “Ik ben geen machine, geen superman. (...) Hij komt altijd wel omhoog, maar soms is dat geen echte erectie. Er hoeft maar iets te gebeuren en pffff, daar hangt ie weer.” Nina: “Dan gaan we gewoon andere dingen doen. Pijpen en zo.”

Het zal je vrouw maar zijn. Of je collega. Of allebei.