Bij de politierechter: 'Vreemde gorgelgeluiden'

Het had een feestdag moeten worden. Na een bezoek aan haar familie in Indonesië kwam de vriendin van Gerben* (44) eindelijk thuis. Ook zijn moeder was naar zijn huis gekomen om haar schoondochter weer in de armen te sluiten. Kort nadat ze dat had gedaan, nam haar zoon zijn geliefde mee naar de slaapkamer om hun langverwachte hereniging te bekronen met een dampende vrijpartij.

Althans, dat is wat zijn moeder vermoedde toen ze beneden op de bank rustig afwachtte tot de twee klaar waren. De geluiden die van boven kwamen, leken dat ook te bevestigen, totdat de vrouw haar schoondochter ineens ‘vreemde gorgelgeluiden’ hoorde maken. Ze besloot er niet veel achter te zoeken – ieder z’n meug – maar niet veel later kwam haar schoondochter ineens huilend en in blinde paniek de trap af gestormd. Gerben had zojuist met kracht haar keel dichtgeknepen, gilde ze. Ze had nog geprobeerd haar schoonmoeder te roepen, maar de kracht waarmee zijn handen haar keel omklemden, maakte dat onmogelijk. Pas op het moment dat ze bijna het bewustzijn verloor, had hij eindelijk losgelaten. Toen even later ook Gerben de trap afkwam, bevestigde hij dat, zo verklaarde zijn moeder tegenover de politie.

“Ik kan mij daar helemaal niets van herinneren,” zegt de potige Gerben, die als schoonmaker in de vleesverwerkende industrie werkt. “Van het hele voorval niet.”

“Hoe kan dat?” vraagt de rechter. “Zo lang geleden is het niet. Een maand of vier.”

“Ik weet het niet,” zegt Gerben. “Of nou ja... Ik gebruikte destijds zo’n 2 gram coke per dag, ik had last van paniekaanvallen en hallucinaties. Slapen deed ik amper. Ik lag elke nacht wakker omdat ik dacht dat er allerlei mensen rond mijn huis liepen die mij iets wilden aandoen. Het ging niet zo goed, zeg maar.”

“Volgens uw vriendin werd ze vaker door u mishandeld.

U zou al langer agressief en dwingend zijn geweest. Ze zegt onder andere dat ze soms de deur niet uit mocht van u, zelfs niet naar haar werk, en dat u haar verplichtte om met u te knuffelen en seks met u te hebben. Klopt dat?”

“Moeten, moeten...” verzucht Gerben. “Niets moet. Alleen ademen, anders ga je dood. Het is wel heel erg overdreven allemaal. Als ze mij niet had leren kennen dan was ze nu nog illegaal geweest. Zo is het ook. Ruim zeven jaar lang heb ik die vrouw alles gegeven wat haar hartje begeerde.

‘Ik gebruikte destijds zo’n 2 gram coke per dag, ik had last van paniek aanvallen en hallucinaties. Slapen deed ik amper’

Als het allemaal zo vreselijk was, waarom is ze dan niet gewoon vertrokken?”

“U zegt het zelf al,” beantwoordt de rechter de vraag. “Voor haar verblijfsvergunning was ze van u afhankelijk.”

“Onzin. Die was net met vijf jaar verlengd.”

Gerben heeft de schijn behoorlijk tegen. Voor het mishandelen van eerdere partners werd hij in het verleden al drie keer veroordeeld. Iets wat de rechter behoorlijk zorgen baart.

“Hoe kan dit nou?” vraagt hij.

“Blijkbaar moet het zover komen voordat je in dit land eindelijk de hulp krijgt die je nodig hebt,” zegt Gerben mismoedig.

“Voor een of ander schilderij betalen ze doodleuk 150 miljoen, maar als je bij je huisarts aangeeft dat je dringend hulp nodig hebt, dan word je naar huis gestuurd met een oxazepammetje.”

“Nu lees ik dat u inmiddels alweer bent ingetrokken bij een nieuwe vriendin,” zegt de rechter. “Dan vraag ik mij af: is dat nou wel zo verstandig?”

“Wat moet ik anders?” pareert Gerben. “Sinds dat incident mag ik mijn eigen huis niet meer in. Ik woon al vier maanden bij mijn moeder in een appartementje van 40 vierkante meter. Ik slaap al vier maanden bij haar in bed. Hoe denkt u dat dat is?”

Voor de schadevergoeding die zijn ex van hem eist, en voor de door haar voorgestelde verdeling van hun gezamenlijke eigendommen toont Gerben weinig begrip. “Ze heeft de katten ook al meegenomen. Die beesten kostten 1500 euro.

En hoe zit het met de vaste lasten die ik de afgelopen jaren tot op de laatste cent heb betaald? Delen we die dan ook nog even in tweeën?”

Voor het mishandelen van zijn partner veroordeelt de rechter hem tot een taakstraf van 80 uur en een geheel voorwaardelijke celstraf van een maand. Ook moet Gerben zich verplicht melden bij de reclassering en meewerken aan de door hen nodig geachte behandeling en drugscontroles.

De schadevergoeding die hij zijn ex moet betalen stelt de rechter vast op 850 euro.

*Alle namen in deze rubriek zijn om privacyredenen gefingeerd.