Oud-bondscoach Vera Pauw vertelt over grensoverschrijdend gedrag binnen KNVB, Piet Buter ontkent aantijgingen

'Vernederingsbeleid'

In gesprek met het NRC liet Vera Pauw weten dat zij sinds haar vertrek bij de KNVB in 2010 geen goede band met de bond heeft. Over de jaren is er sprake gewest van 'gepland vernederingsbeleid', deelt ze onder meer. "Ik wil erkenning voor het leed dat me is aangedaan", legt de voormalig bondscoach uit aan de krant.

Overigens lag er sinds eerder dit jaar al een rapport bij de KNVB van een extern onderzoeksbureau. De conclusies hierin zijn hard: zo zou de bond over de jaren 'onvoldoende alert' gereageerd hebben op Pauws meldingen over 'seksueel misbruik'. Bovendien zou vaststaan dat er onvoldoende waardering en erkenning van Pauws prestaties is geweest over de jaren.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Oudere coach

Een specifiek voorval waar Pauw over vertelt is een ervaring met een ervaren coach die ze ontmoet bij het jaarlijkse KNVB-toernooi in Zeist. Pauw omschrijft hoe hij in oktober '86 bij haar in bed belandt in Utrecht, en ze deelt dat er geen sprake was van 'gelijkwaardige seks'. "Ik dacht: wat is hier gebeurd? Dit was geen vrijen met elkaar. Dus ik zei: ‘Dit flik je me nooit meer.’ Maar dat maakte geen indruk op hem. Dat is mijn grootste fout, dat toen niet alle alarmbellen zijn afgegaan", vertelt ze aan het NRC.

De avond erna gaat het opnieuw mis, omschrijft ze: "Hij zei: ‘Ik wil je laten zien dat ik het ook anders kan’. En dat geloofde ik, op dat moment. We belandden weer in bed. Hij ramde ’m erin en was binnen een minuut klaar", aldus Pauw. Ze vertelt dat ze nog heeft gezegd dat ze dit niet wilde, terwijl de niet genoemde coach bezig was. "Ik ben toch duidelijk geweest? Dit wil ik toch niet", valt er in het rapport te lezen.

Verjaard

Pauw vertelt verder over de schaamte die ze voelde over het incident, waardoor ze decennialang over het gebeurde weigert te praten. Begin juni doet Pauw, na een hoop therapie en gesprekken over haar ervaringen bij de KNVB, alsnog aangifte van verkrachting tegen de nog altijd niet-benoemde man. Ze deelt dat het niet uitmaakt voor haar dat de zaak verjaard is.

Coach reageert

In het artikel van het NRC wordt de betreffend coach verder niet bij naam genoemd, maar in een reactie in het AD laat voormalig directeur van FC Utrecht, Piet Buter, weten de aantijgingen te ontkennen. "Als ik iemand pijn heb gedaan, dan spijt me dat enorm. Maar wat ik nu allemaal hoor... Dit kán gewoon niet waar zijn. Zo zit ik niet in elkaar. Dat weet mijn gezin, dat weten mijn vrienden en kennissen. Ik ben echt totaal verbijsterd", aldus Buter tegen de krant.

Over het specifieke voorval in Utrecht zegt Buter zich 'niet alles meer te kunnen herinneren, omdat het zo ontzettend lang geleden is'.

Op de werkvloer

Wanneer Buter in dienst komt bij de KNVB, krijg Pauw in 1987 een brief door hem overhandigd. Hierin staat te lezen dat zij als lid van de technische staf van de KNVB niet uit mag komen voor de 'vertegenwoordigende elftallen'. Met andere woorden: haar carrière als international zou aan een abrupt einde komen.

Pauw laat het hier niet bij zitten, en doet navraag bij Rinus Michels, de technisch directeur van de KNVB. Hij ziet echter geen problemen in de 'dubbelfunctie'. Zo kan Pauw gewoon aantreden bij de selectie.

Ook dit voorval kan Buter zich naar eigen zeggen niet herinneren. "Ik lijk Rutte wel. Maar als jullie die brief hebben, zal het zo zijn", vertelt hij telefonisch aan het NRC.

Een ander incident, dat door een derde bevestigd wordt, waarbij Buter aanstalten zou maken om Pauw op haar billen te slaan op kantoor bij de KNVB, kan de ex-directeur zich ook niet herinneren.

'Niemand zal me geloven'

Ook herinnert Pauw zich in gesprek met het NRC nog twee andere voorvallen met andere KNVB-functionarissen, die haar plotseling in het kruis grijpen. Van beide voorvallen doet ze geen aangifte. "Ik dacht: niemand zal me geloven."

Wel maakt Pauw naar eigen zeggen op meerdere manieren melding van de incidenten. De KNVB onderneemt hier echter maar weinig mee. Vlak voor het uitkomen van het NRC-artikel, deelt Pauw dat ze er vooral spijt van dat ze in 1986 niet direct open is geweest over het grensoverschrijdend gedrag.

Reactie KNVB

De voetbalbond zelf laat weten dat zij 'zeer geschrokken te zijn'. Wel erkent de KNVB dat er niet adequaat gereageerd was op de 'signalen van seksueel misbruiken'.

"Het is onacceptabel dat Vera destijds niet de veilige werkomgeving heeft ervaren waar ze recht op had. In het contact met Vera hebben wij ervaren dat deze situatie helaas zeer veel impact op haar heeft en dat spijt ons."