Had klusjesman Mehmet Kiliçsoy een moordcommando achter zich aan?

Uit de editie van 15 december 2021: De Nijmeegse klusjesman Mehmet Kiliçsoy werd in de zomer van 2020 op klaarlichte dag geliquideerd. Heel lang wist niemand waarom hij dood moest. Een overzicht van de stand van zaken. “Wie het dossier leest kan zich niet aan de indruk onttrekken dat justitie een heus moordcommando op het spoor is.”

Het is maandagochtend 6 juli 2020 en de klusjesman draagt een pas gekocht wit werkpak. Mehmet Kiliçsoy verlaat zijn rijtjeshuis in Neerbosch-Oost in Nijmegen en stapt in zijn grijze Volkswagen Passat. Zijn rechterwieldop ligt eraf. Mehmet is er nog niet aan toegekomen die te vervangen en dat zal vandaag vast ook niet lukken. Hij heeft eindelijk weer een klus, door corona zat hij lang thuis.

Mehmet Kiliçsoy is 49 jaar en werd geboren in Turkije. Hij is klein en kaal, heeft brede schouders en lacht veel. Hij woont in een straat met veel bewoners van Turkse afkomst. Er hangen schotels, de meeste voortuinen zijn betegeld met mozaïek. Hij kweekt pompoenen, courgettes, broccoli en tomaten in zijn moestuin en houdt van voetbal, het theehuis en de islam. Hij schildert en repareert waterleidingen en kranen. Tot de pandemie begon hij vroeg met werken en kwam hij laat thuis. Familieleden zeiden soms: “Hé Mehmet, doe een beetje rustig aan.”

Zijn vrome vrouw heet Nebahat. Mehmet en zij hebben drie kinderen, de jongste is 7. Hij doet klusjes voor iedereen. Lekke kraan bij een vriend, kennis of buurtbewoner? Mehmet komt er al aan. Hij helpt mee in de moskee als er voedsel wordt uitgedeeld en laat na de ramadan anderen als eersten eten. Hij drinkt graag thee in een Turks koffiehuis in Nijmegen-West en bidt meerdere malen per week in de Eyüp Sultan-moskee in de Nijmeegse Vondel- straat. In De Gelderlander wordt hij omschreven als ‘een gelovige allemansvriend’ en ‘een goedlachse man die zich alleen opwond als het over zijn held Erdogan ging’. Zijn vrouw noemt hem ‘onze kostwinner, onze geliefde, onze chauffeur, onze tuinman, onze kok, onze geestelijke, onze dokter, onze verzorger’. De klusjesman rijdt tegen achten naar het appartementencomplex aan de Burgemeester Geradtslaan in het Gelderse Beuningen, op zeven kilometer van Nijmegen. Buurtbewoners fietsen of lopen naar de Jumbo aan het nabijgelegen Thorbeckeplein. Mehmet parkeert zijn Passat voor het appartementencomplex. Hij heeft afgesproken met een man van de woningbouwvereniging. Ze lopen een rondje langs de huizen, Mehmet krijgt uitleg over wat er moet gebeuren. De man van de corporatie vertrekt om kwart over acht, Mehmet doet nog een tweede inspectie en voelt aan ramen en kozijnen.

Vals kenteken

Om half negen loopt Mehmet naar de Passat met de ontbrekende wieldop. Uit een wit Volkswagen Transporter-busje stappen twee mannen. Ze dragen donkere kleding, hebben hun gezichten verborgen en vuren van dichtbij vijf kogels op Mehmet af. De klusjesman valt op de stoep. Zijn witte werkkleding kleurt rood. Buurtbewoners rennen naar hem toe. Een huisarts in opleiding wordt gewaarschuwd. Hij is redelijk snel bij Mehmet en probeert te reanimeren. Buurtbewoner Paul heeft net boodschappen gedaan bij de Jumbo en slaat linksaf naar de Burgemeester Geradtslaan. Hij ziet iemand weglopen. Tien meter verder wordt een man met bloedvlekken in zijn witte kleding gereanimeerd. Paul vraagt: “Kan ik helpen?” Iemand roept: “Hij is neergeschoten!” Sommige voorbijgangers geloven dat niet. Hier, in Beuningen? Op een maandagochtend?

Politieauto’s rijden naar de Burgemeester Geradtslaan. De brandweer parkeert aan de overkant. De straat wordt deels afgesloten met rood-witte linten. Agenten plaatsen een mobiele wc op de stoep en een tent met in blauwe letters ‘Forensische Opsporing’. Verplegers proberen Mehmets leven te redden, maar dat lukt niet. De burgemeester van Beuningen zegt de dag erna: “Ik vind het echt niet kunnen wat er is gebeurd.”

Het onderzoek verloopt aanvankelijk stroef. Zelfs de meest ervaren Gelderse rechercheurs hebben nooit van Mehmet Kiliçsoy gehoord. Hij heeft geen straf- blad en lijkt toch echt een strenggelovige klusjesman. Leidde hij wellicht een dub- belleven als wietteler of drugshandelaar? Op Facebook gaat het gerucht dat hij een fanatieke aanhanger van de extreemnationalistische Grijze Wolven was. Misschien heeft de liquidatie hier iets mee te maken?

De rechercheurs weten een week later bijna even weinig als op de dag van Mehmets dood. Daarom keren ze op maandagmorgen 13 juli 2020 terug naar de plaats delict. Voorbijgangers en omwonenden krijgen flyers in hun handen gedrukt met een foto van de witte VW Transporter. Er zaten deuken aan de zijkant. Het valse kenteken was 69-VVG-1. Rechercheurs willen weten: “Hebt u dit busje gezien? Hebt u andere informatie over deze schietpartij?” Getuigen kunnen zich melden via e-mail of de politie bellen. Het kan niet ter plekke, de agenten willen ‘geen opstop- pingen veroorzaken voor de Jumbo of op straat’. Sommige tips zijn bruikbaar. Zo was de ene schutter ‘groter dan de andere’ en beide verdachten hebben ‘een donkere huidskleur’.

Uit een wit Volkswagen Transporter-busje stappen twee mannen. Ze dragen donkere kleding, hebben hun gezichten verborgen en vuren van dichtbij vijf kogels op Mehmet af. De klusjesman valt op de stoep. Zijn witte werkkleding kleurt rood.

Vergismoord

Mehmet wordt begraven in de Arakli-wijk in de Turkse stad Trabzon. Van de daders is dan nog steeds geen spoor en niemand weet waarom de klusjesman moest sterven. Mensen uit zijn buurt krijgen Turkstalige flyers in hun brievenbus. Vrienden of bekenden kunnen hopelijk antwoord geven op vragen als: ‘Waar hield het slachtoffer zich mee bezig? Met wie had hij contact?’ Een rechercheur zegt: “We willen weten waarom deze moord heeft plaatsgevonden. Vooralsnog kunnen we ook niet uitsluiten dat de kogels eigenlijk voor iemand anders bedoeld waren.” In augustus 2020 vindt er een grote zoekactie plaats bij amateurtuindersvereniging Van Heemstra, op de kruising van de Heemstraweg en Bonenkampstraat in het dorpje Weurt. Mehmet was een gewaardeerd lid van deze club. Agenten in vrijetijdskleding plakken posters op het informatiebord. Onder Mehmets kenmerkende kale hoofd staat:

Wie weet er meer over de dood van Mehmet Kiliçsoy?

Weet u met welke mensen hij contact had?

Waarom is Mehmet neergeschoten? Heeft u andere informatie over de schiet- partij?

Was Mehmet bijvoorbeeld het beoogde doelwit?

Agenten loeren in struiken en ze kruipen langs hekken en poortjes. Ze ontdekken niets. Een collega-tuinder van Mehmet wordt aan de tand gevoeld. Hij zegt: “Nee, hij zou nooit wiethokken timmeren. Mehmet was een heel aardige man. Er zijn hier veel groepjes, de Turken bij de Turken, de Marokkanen bij de Marokkanen. Maar Mehmet ging met iedereen om.” Volgens een ander kon het best zo zijn dat Mehmet bij een klus te veel had gezien. De klusjesman kwam ‘overal waar geld te verdienen was’ en ‘als je in koelen bloede wordt doodgeschoten, dan is dat niet voor niks’.

Lees verder op de volgende pagina.