Ahmed Ahmedov vermoordde zijn vader, zus, nicht, moeder en broer

Voor de buitenwereld hebben de Ahmedovs het prima voor elkaar. Zakenman Mehman (52) heeft goed geboerd in de autoverhuur. Zijn vrouw Bika (47) is een voormalig schoolhoofd. Ze betrekken een mooi appartement in Bakoe met hun laatkomertje Muhammad (9). 

Maar het zijn hun oudste kinderen die hoofdbrekens opleveren. Na een mislukt huwelijk met een Russische alcoholist is dochter Elmira (27) onlangs teruggekeerd naar Bakoe met haar 5-jarige dochtertje Ulvia. Ten slotte is er Ahmed Ahmedov (25), het grootste zorgenkind. Zelfs zijn opvoedkundige moeder weet geen raad met zijn onhandelbare gedrag. Omdat zijn ouders niets zien in gedwongen opname, hebben ze een flat geregeld waar Ahmed zelfstandig kan wonen. Zolang hij maar tijdig zijn medicijnen inneemt. 

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

In de ochtend van 13 februari 2024 komt Ahmed onverwachts op visite. Mehman is alleen thuis en maakt een ontbijtje klaar voor zijn zoon. Er lijkt geen wolkje aan de lucht. Totdat uit het niets de ‘schakelaar’ in Ahmeds hoofd omgaat. Hij pakt een scherp keukenmes, wat volgt komt uit zijn eigen bekentenis: “Ik begon met steken,” verklaart Ahmed sec. “Toen viel mijn vader neer.”

Wanneer zijn oudeheer definitief is uitgeschakeld, pakt Ahmed het bebloede mes en de sleutels van zijn vaders Hyundai Accent. Het is een kwartiertje rijden naar de woning van zijn zus. 

Gruwelijk tafereel

De onfortuinlijke Elmira maakt geen schijn van kans tegen haar psychotische broer. Zodra Ahmed de voordeur heeft geforceerd, snijdt hij haar keel door en deelt een barrage aan messteken uit. Emotieloos verklaart Ahmed dat Elmira’s dochter Ulvia huilend toekijkt. Zonder enige wroeging vertelt hij hoe hij vervolgens zijn mes breekt bij het neersteken van zijn 5-jarige nichtje. “In de keuken heb ik een nieuw mes gepakt waarmee ik ze allebei nog een paar keer heb gestoken.” 

De onfortuinlijke Elmira maakt geen schijn van kans tegen haar psychotische broer. Zodra Ahmed de voordeur heeft geforceerd, snijdt hij haar keel door en deelt een barrage aan messteken uit

Hierna rijdt Ahmed terug richting zijn ouderlijke woning. In de plaatselijke buurtsuper probeert hij een pakje sigaretten te kopen. Maar bij het zien van Ahmeds bebloede handen, wijst de eigenaar hem de deur. Op dat moment komt Ahmed zijn moeder en broertje Muhammad tegen. Ze zijn op weg naar huis. Ahmed schreeuwt hen allerlei verwensingen toe. “Laat ons met rust,” roept moeder Bika. “Je hebt onze familie al genoeg pijn aangedaan.” Ze kan dan nog niet weten wat voor leed Ahmed die dag heeft aangericht, en zijn moordlust is nog altijd niet gestild. 

Hakbijl

Na de confrontatie loopt Ahmed snel een winkeltje in waar hij voor 20 manat, pakweg 11 euro, een hakbijl koopt. Met het splinternieuwe moordwapen aan zijn broekriem haast hij zich naar de flatwoning. Hij onderschept zijn moeder en Muhammad wanneer ze de lift uitkomen. De eerste, dodelijke klap is voor moeder Bika. Wanneer een buurvrouw op de commotie afkomt, verjaagt Ahmed haar met zijn splinternieuwe bijl. De killer vertelt koelbloedig hoe hij ook zijn 9-jarige broertje doodslaat en daarna de flatwoning betreedt om het moordwapen in de keuken te verstoppen en zich rustig om te kleden. Natuurlijk heeft de halve buurt al met de politie gebeld. Die middag nog mag Ahmed in handboeien naar het politiebureau waar hij in geuren en kleuren vertelt hoe hij zijn vader, zus, nichtje, moeder en broertje heeft afgeslacht. 

Even schokkend als zijn verklaring is het motief dat de bijlmoordenaar aandraagt voor de slachtpartij. "Mijn vader Mehman, moeder Bika en zus Elmira beschouwden mij niet als familie. Ze hadden geen aandacht voor mij.” Waarom hij de onschuldige kinderen heeft vermoord? “Mijn broertje Muhammad en Elmira's dochter Ulvia zouden net als hun ouders worden. Ik heb ze uit genade vermoord.”

Ahmed zegt dat hij door ‘een stemmetje’ is gestuurd, maar ontkent dat hij geestesziek is. Drugs gebruikt hij niet, drinken doet hij alleen op feestjes en partijen. Maar bij de evaluatie van zijn bovenkamer constateren gerechtelijke psychiaters paranoïde schizofrenie met gevaarlijke hallucinaties. Ze verwijzen hem naar een psychiatrische afdeling om zijn voorarrest uit te zitten.

‘Ik ben schuldig’

Bakoe, 25 juni 2024. In een hok van gewapend glas verschijnt Ahmed in het hooggerechtshof. Rechter Sabina Mammadzadeh vraagt of Ahmed bereid is om de wettelijke gevolgen voor zijn handelen te aanvaarden. De verwachte, verward: “Mijn god, ik weet niet wat ik moet zeggen.” Wanneer hij tijdens de volgende zitting moet pleiten, is Ahmed stellig: “Ja, ik ben schuldig.”

De beklaagde staat terecht voor meervoudige moord ‘met bijzondere wreedheid gepleegd’. Daar staat levenslang op. Dat Ahmed zijn vijf familieleden heeft vermoord, staat vast, de vraag is alleen of hij toerekeningsvatbaar is.  

Na een lange ‘zomerstop’ vervolgt de zaak, deels achter gesloten deuren. Op 10 oktober is het dan tijd voor de uitspraak. In het oordeel zegt rechter Mammadzadeh dat de beklaagde ‘geestelijk ziek’ is en dus ‘gevrijwaard is van verantwoordelijkheid voor zijn daden’. Ze legt een gedwongen behandeling op voor onbepaalde tijd.
De ‘vrijspraak’ slaat in als een bom. Politici spreken er schande van. Op social media gaat het los. Het Openbaar Ministerie en advocaten haasten zich om uit te leggen dat de gedwongen opname geen vrijspraak is. 

“Het beeld ontstaat dat het hof een psychotisch monster heeft losgelaten,” schrijft forensisch deskundige Ilqar Altay op Facebook. Een gedwongen tbs-behandeling is geen vrijlating, benadrukt hij. “Die klinieken zijn zoals gevangenissen, met strenge voorwaarden en scherp politietoezicht.” 

Dus zal Ahmed, wiens vermoorde ouders zich zo verzet hebben tegen gedwongen opname, waarschijnlijk de rest van zijn leven in een beveiligde kliniek moeten slijten. De overgebleven familieleden hebben geen bezwaar aangetekend.

Moord in Azerbeidzjan   

In 2023 zijn er 178 moorden geregistreerd in Azerbeidzjan. Op een bevolking van ongeveer 10 miljoen ligt het moordcijfer aanzienlijk hoger dan het Europese gemiddelde, maar lager dan in bijvoorbeeld Turkije of Letland. Volgens het laatste reisadvies is Azerbeidzjan relatief veilig, met uitzondering van de bekende brandhaard Nagorno-Karabach en de Russische grensstreek. Formule 1-fans kunnen volgend seizoen met een gerust hart naar Bakoe afreizen om Max Verstappen door de historische straten te zien scheuren.