96-jarige Nazi-oma voor de jeugdrechter

Weggedoken onder haar hoofddoek en achter haar mondkapje is de 96-jarige Duitse vrouw Irmgard Furchner, die tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte in concentratiekamp Stutthof, zojuist in haar rolstoel de rechtbank binnengereden. Haar wordt medeplichtigheid aan de massamoord van meer dan 11.000 gevangenen verweten. Als secretaresse van een SSkampcommandant sloot de toen 18-jarige vrouw niemand op, mishandelde ze niemand en vermoordde ze niemand.

Wel tikte ze, 78 jaar geleden, executie- en vergassingsbevelen uit, net als namenlijsten van vrouwen en kinderen die vanuit Stutthof naar Auschwitz werden gedeporteerd, maar wat ze daartegen kon doen zonder zelf een kogel door haar kop te krijgen, is nog maar de vraag. Moet ze achter slot en grendel worden gezet? Of voelt het ergens ook onrechtvaardig om haar de dood van zoveel mensen in de schoenen te schuiven? En om deze hoogbejaarde vrouw, na ruim driekwart eeuw de kans te hebben gehad haar te berechten, in gevangenschap te laten sterven?