De zwangere Saga (20) werd vermoord door de laffe vader van haar ongeboren kind

Het centrum van Örebro, 28 april 2023. In de trattoria klinkt gezellig geroezemoes en het knetteren van een open haard. De hoogzwangere Saga Forsgren Elneborg (20) kijkt nerveus op haar telefoon. De goedbedoelde woorden van haar vriendinnen en moeder Malisa komen niet aan. Saga is in gedachten verzonken; haar Somalische vriend Amin gaat vanavond eindelijk zijn ouders vertellen over hun relatie.

Het zal geen gemakkelijk gesprek zijn. Mohamedamin Abdirisek Ibrahim, zoals haar 21-jarige vriendje voluit heet, weet hoe zijn familie denkt over buitenechtelijke kinderen en samenwonen met niet-islamitische, ‘witte vrouwen’. Saga heeft hem echter een ultimatum gesteld, in het belang van hun ongeboren zoontje Esaiah. Rond zeven uur ’s avonds neemt Saga afscheid van het gezelschap. Ze spreken haar moed in: “Sterkte, lieverd.”

Hart in de maag

Op weg naar huis ontvangt Saga een bericht van Amin, op haar telefoon opgeslagen als ‘Hubby’. Hij is stiknerveus over het aanstaande gesprek met zijn ouders: “Het is alsof ik mijn hart in de maag voel kloppen, walla.” Saga antwoordt geruststellend: “Rustig. Het komt goed, babe.”

Om half acht komt Saga thuis in de portiekwoning die ze normaal met haar moeder deelt. Die slaapt echter bij een vriendin om Saga ‘de ruimte te geven’ het uit te praten. ‘Hubby’ laat echter niets van zich horen… Na middernacht stuurt Saga bezorgde berichten: “Schat, waarom antwoord je niet?” en “Baby prata med mig.” Maar hij ‘prata’ niet terug. De politie vermoedt dat Saga dan op bed ligt. Haar telefoon vertoont nauwelijks activiteit. Saga tikt alleen sporadisch op het scherm, vermoedelijk om te kijken of Amin al heeft gereageerd. Om 1.58 uur doet ze dat voor het laatst…

MALISA VINDT HAAR DOCHTER. ZE LIGT DOOD AAN HET VOETENEINDE VAN HAAR BED. ONDER EEN LOODZWAAR MARMEREN TAFELBLAD EN MET EEN LAMPSNOER OM HAAR NEK

Reanimeren

Nadat moeder Malisa de hele ochtend niks van Saga heeft vernomen, neemt ze bezorgd poolshoogte. Terwijl ze met haar andere dochter Julia aan de lijn hangt, doet ze de voordeur open. Ze treft een ongebruikelijke rommel aan. Lades zijn overhoop gegooid, kledingstukken liggen verspreid op de grond. Dan klinkt er een hartverscheurende kreet over de lijn. “Nee! Saga!” Malisa heeft haar dochter gevonden... Ze ligt dood aan de voeteinde van het bed, onder een loodzwaar, marmeren tafelblad. Er zit een lampsnoer om Saga’s nek.

Even later komt het telefoontje binnen bij 112. “Mijn dochter, mijn dochter. Ze is dood.” Door de luide snikken is Malisa nauwelijks te verstaan. De centralist vraagt of ze kan reanimeren. “Dat durf ik niet, heb ik nooit gedaan,” zegt Malisa paniekerig. “Ik zou in twee maanden oma zijn geworden…” Terwijl de centrale een ambulance stuurt wegens een ‘vermoedelijke zelfdoding’, weet moeder Malisa wel beter. In het Engels schreeuwt ze: “What the fuck! That dirty kuksugare (lulzuiger)!”

Autopsie

De autopsie bevestigt dat Saga, en met haar het ongeboren kind, zijn omgekomen door ‘krachtige, aanhoudende druk’ op haar luchtpijp. De lijkschouwers vermoeden een minutenlange doodstrijd waarbij zowel het marmeren tafelblad als het snoer als moordwapen zijn gebruikt.

De politie heeft Amin een paar uur na de vondst van het lichaam al aangehouden in zijn ouderlijke woning, er ligt een paspoort klaar op zijn bed... De Somaliër beweert dat hij Saga twee dagen eerder voor het laatst heeft gezien. Amin vermoedt dat zijn vriendin is vermoord door onderwereldfiguren die weten dat hij een voorraad briefgeld en drugs in haar flat heeft verstopt. Maar de ravage lijkt zorgvuldig in scène gezet. Er ontbreekt niks waardevols uit de woning en er zijn geen sporen van braak.

De dader heeft geen vingerafdrukken achterlaten, maar de aanwezige sporen wijzen allemaal in één richting... Het trappenhuis is de avond voor de moord professioneel gereinigd. Speurhonden vinden echter Amins DNA in een rochel buiten de woning. Zijn erfelijk materiaal zit ook onder Saga’s vingernagels en op de kleding waarin ze is gevonden. Een handschoen gevonden in Amins auto bevat zowel zijn DNA als dat van het slachtoffer.

Zoekopdrachten

Dan zijn er de digitale sporen. Die tonen onomstotelijk aan dat Amin die nacht bij de woning is geweest. Laat die avond schrijft Amin aan Saga dat hij afziet van het gesprek met zijn ouders. Hij stuurt het bericht niet, maar de concepttekst staat opgeslagen in zijn mobieltje. Dat Amin vlak na de moord Snapchat en alle recente berichten naar Saga wist, spreekt ook niet in zijn voordeel. Zoekopdrachten als ‘kan je een foetus doodschoppen’ ook niet.

Met een waslijst aan indirect bewijs heeft aanklager Elisabeth Anderson een sterke zaak opgebouwd. Er zijn genoeg getuigen uit Amins vriendenkring die onder ede willen verklaren dat de Somaliër uitgebreid heeft gefantaseerd over het doden van zijn zwangere vriendin. Amin heeft bovendien meer motieven dan alleen ‘eerwraak’: de thuisbezorger piest regelmatig buiten de pot en weet dat hij de beloofde huur en zorg voor zijn zoontje helemaal niet kan bekostigen.

Eerwraak

De rechtbank van Örebro is op 5 juni jongstleden voldoende overtuigd. Rekening houdend met verzwarende omstandigheden als het eerwraakmotief en Saga’s zwangerschap, kunnen de rechters maar één passende straf bedenken: levenslang.

Overigens lijkt het erop dat Amins familie nooit iets van de moordplannen – of Saga’s zwangerschap – heeft geweten. Sterker nog: in een interview met de Daily Mail zegt Amins 42-jarige moeder dat haar zoon zich onnodig zorgen heeft gemaakt. Ze heeft zelf op jonge leeftijd kinderen gekregen. Haar nichtje is getrouwd met een blanke man. “Het had me niks uitgemaakt of Amins meisje Zweeds was of niet,” aldus de moeder. “Ik zou blij zijn geweest om oma te worden...”

Moord in Zweden

In Zweden zijn vorig jaar 121 slachtoffers van geweldsmisdrijven geregistreerd, waarvan 53 door vuurwapengeweld. Ter vergelijking: in Noorwegen, Finland en Denemarken samen zijn in 2023 zes mensen doodgeschoten. Het aantal schietincidenten in Zweden is de afgelopen tien jaar verdubbeld, mede door toenemend bendegeweld in migratiewijken. Stockholm heeft zo de twijfelachtige reputatie opgebouwd van vuurwapenhoofstad van Europa, per inwoner zijn er dertig keer zoveel incidenten als in Londen.