Racoon-zanger Bart van der Weide: ‘Voor mij bestaat de wereld alleen uit eikels en niet-eikels’

Hoe gaat het met je rug?

“Uitstekend, hoezo?”

We lazen dat je in coronatijd stratenmaker bent geworden.

“Ah joh, bullshit. Ik heb dat gewoon gedaan met een stel vrienden. We zaten met z’n allen thuis, dus je denkt: wat zullen we eens gaan doen vandaag? Mijn oprit bijvoorbeeld, en daarna die van jou, en jouw veranda. Met een paar kratten bier en een paar maten ga je gewoon aan de bak. Dan ben je nog geen stratenmaker, dan ben je gewoon bezig.”

Tegen de verveling?

“Welnee, het was hartstikke leuk. Als we iets nodig hadden, dan hielpen we elkaar. Dan kost een nieuwe oprit je ook geen 5000 euro, maar twee kratten bier en een paar bakken Chinees. Corona is financieel een nadeel, maar voor de rest heb ik alleen maar genoten. Van de rust, van de tijd met mijn gezin en mijn vrienden, van mijn tuin.”

Was dat nodig?

“Nou, ik ben zo lui als dat ik groot ben, dus wat mij betreft mag dit de rest van mijn leven zo doorgaan. Maar dat financiële aspect is wel een ding. Dus we gaan weer de bühne op, al moet ik eerlijk zeggen: ik maak liever liedjes dan dat ik ze op het podium speel.”

Spijt is iets voor later is jullie eerste volledig Nederlandstalige plaat. Bewust?

“Dat komt eigenlijk door De Wereld Draait Door waar we een seizoen lang de huisband waren. Ik vond het leuk om de stukjes die we deden in het Nederlands te doen, want dat komt veel harder bij de mensen binnen.

Komt ook nog eens bij dat ik al wat Nederlandstalige dingen op de plank had liggen, bijvoorbeeld het nummer Hee joh Jip dat ik daar wilde pluggen. Dat was mijn insteek. Ik ben heel blij met deze plaat en de manier waarop we ’m hebben gemaakt. Dat is heel erg saai om te horen, een rock-’n-roll-verhaal heeft nu eenmaal acht pakken zout nodig, maar die pakken zout heb ik niet. Hij is voor mijn zoon, mijn dochter, mijn meid, mijn vader, mijn zus en tegen de eikels.”

Wie zijn dat?

“De hufters. Voor mij bestaat de wereld niet uit huidskleur, gender of seksuele voorkeur, maar uit eikels en niet-eikels. Gun je iemand het licht in de ogen, te ja of te nee. Ga je zeiken over een habbekrats, te ja of te nee. Doe niet zo moeilijk, gééf mekaar een beetje de ruimte.”

Een echte vent, een van de singles van jullie nieuwe plaat, speelden jullie tijdens de eerste uitzending van Khalid & Sophie, die in het teken stond van Peter R. de Vries. Zowel presentator Khalid Kasem als Peters zoon Royce de Vries haalden steun uit dat nummer, zeiden ze. Wat doet dat met jou?

“Het voelt goed dat we Royce, hoe klein ook, hebben kunnen steunen bij het verlies van zijn vader, maar het maakt het allemaal wel heel beladen. Voor mijzelf had het niet gehoeven. Ik bedoel: een tv-optreden is heel raar. Tv-pro-gramma’s worden gemaakt voor de kijkcijfers, om mensen te lokken door op hun gevoel in te spelen en dat gevoel vervolgens met de wereld te delen. Het voelt voor mij heel tegenstrijdig om daar met hart en ziel te staan zingen, terwijl het alleen maar om de kijkcijfers gaat. Ik vind het lastig, ik hou gewoon niet van tv.”

Zo’n nummer gaat dan met jou aan de haal?

“Dat nummer gaat gewoon over een ruzie met mijn vrouw. Ze kon de blafhik krijgen, daar komt het eigenlijk op neer. Dat schreef ik dus op. Tegen de tijd dat ik de tekst klaar had, hadden we het allang weer goedgemaakt en leverde het een mooi liedje op. Daar moet je niet te veel achter zoeken. Voor de hele plaat geldt: je moet er gewoon naar luisteren en niet te veel over lullen.”

Laten we er dan ook meteen mee stoppen. (lacht) “Graag!”